متن کامل سخنرانی حامدکرزی در پارلمان کشور!

خبرگزاری خاورمیانه، متن کامل سخنرانی حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در اجلاس هفتم، سال چهارم، دوره شانزدهم تقنینی شورای ملی افغانستان ۱۳۹۲-۱۲-۲۴

بسم الله الرحمن الرحیم

خوشحال هستم که امروز یکی از شخصیت های بزرگ ما محمود خان اچکزای عضو شورای ملی پاکستان و رهبر پښتونخواه ملی عوامی پارتی که به فاتحه مارشال فهیم در کابل تشریف آورده بودند، به صفت مهمان ما در جلسهء افتتاح شورای ملی حضور دارند.

آزادی بیان و رسانه ها

در عرصهء آزادى فکر و رسانه ها ما گام هاى بسیار بزرگى را برداشته ایم. دوازده سال پیش، در کشور ما حتى یک فرستنده رادیویى و یا روزنامه و نشریهء غیر دولتى وجود نداشت. امروز کشور ما داراى صدها مجله و روزنامه و ده ها فرستنده رادیویى و تلویزیونى مى باشد. افغانستان در منطقه، داراى آزادترین و انتقادى ترین رسانه ها مى باشد.

آزادى بیان، یکى از با ارزش ترین دست آوردهاى ما در دوازده سال گذشته بوده، ایجاد دولت مبتنى بر قانون هم یکی از بهترین و بزرگترین دست آوردهای ما مى باشد.

پیام به مسئولان و رهبران آینده کشور

پیام من به مسوولان کنونى کشور و به رهبران آینده افغانستان این است تا از آزادى بیان و آراى مردم، بر بنیاد ایجابات قانون اساسى کشور پاسدارى کنند، اقتدار در هر جاى دنیا، تمایل به خودسرى و قانون گریزى دارد. رسانه هاى آزاد، بى طرف و مسوول از مؤثرترین ابزار کنترول دولت ها مى باشند.

رسانه هاى آزاد نیز مکلف به رعایت یک سلسله اصول و ارزش هاى اند که باید به آنها پایبند باشند. رسانه ها مکلف به رعایت قانون، رعایت اطلاع رسانى روشنگرانه براى تقویت وحدت ملى، استقلال و حاکمیت کشور مى باشند.

رعایت اصل بى طرفى، اجتناب از هر نوع تعصب، شایعه پراگنى و تفرقه، احترام به حریم خصوصى افراد و ارزش هاى مانند اینها باید از تعهدات قانونى و اخلاقى رسانه هاى ما باشند. رسانه هاى کشور ما وقتى مى توانند به تعهد دموکراتیک و ملى خود عمل کنند که از لحاظ مالى و فکرى از کلیه ارگانهاى خارجى مستقل باشند؛ وابسته نباشند و مستقلانه عمل نمایند.

هرنوع استفاده از منابع خارجی مغایربا قانون است و موجب مى شود تا رسانه ها ابزار دست بیگانه گان تقلیل یابند. یقین دارم که اهالى شریف ووطن دوست رسانه هاى ما به این مسایل توجه لازم را نشان خواهند داد.

احزاب و سازمان های اجتماعی

با قبول کمبودها در دوازده سال گذشته ما در مسیر نهادینه کردن مردم سالارى به دست آوردهاى چشم گیرى دست یافته ایم. در کنار برگزارى انتخابات ریاست جمهوری، شورای ملى و شوراهاى ولایتى در این سال ها، ۴۴۷۱ سازمان اجتماعى اجازه فعالیت گرفته اند.

تعداد احزاب سیاسى ثبت شده به ۶۰ حزب مى رسد، بیشتر از ۳۲ هزار شوراى انکشافى در ولسوالى ها و محلات کشور ما فعالیت دارد. این رقم سازمان هاى اجتماعى، احزاب سیاسى و شوراى هاى مردمى نشان مى دهد که مردم کشور ما از فرصت هاى سیاسى و اجتماعى براى سازماندهى و مشارکت در تمام سطوح کشور استفاده مى کنند.

حضور فعال مردم از تمام اقشار اجتماعى نیرومند ترین ضامن بقا و توسعه مردم سالارى مى باشد. آرزومندم تا ما در همین مسیر باتعهد کامل به تحکیم نظام مردم سالار ادامه دهیم.

حضور زنان در کرسی ها

زنان کشور ما دوازده سال قبل از حقوق اسلامى، بشرى و شهروندى خود محروم بودند. در افغانستان امروز حضور زنان در خدمات ملکى به ۲۱ درصد، در شوراى ملى به ۲۸ درصد و در مکاتب به ۴۰ در صد رسیده است. بازگشت زنان کشور ما به زنده گى اجتماعى، سیاسى و مؤسسات تحصیلى، نشان از رشد قدرتمند مردم سالارى و عدالت در کشور ما دارد.

یقین کامل دارم که مردم ما و مسوولان سیاسى ما در این راستا به تلاش هاى جارى ادامه خواهند داد. با وجود همه دستآوردها، ما در این راستا کمبودیهایى داریم که باید به آنها بپردازیم. هیچ کشورى نمى تواند به عدالت دست یابد اگر نیمى از پیکر آن در معرض تبعیض و ستم قرار داشته باشد.

بهتر بگویم هیچ کشوری نمیتوان به عدالت و ترقی دست یابد اگر نیمی از پیکر آن در معرض تبعیض و ستم قرار داشته باشد. رفع ستم بر زنان یک وجیبهء دینى و ملى مى باشد و ما همه باید براى برطرفى ستم بر خواهران خود مساعى لازم را مبذول داریم.

اخبار خشونت علیه زنان افغانستان مایهء نگرانى جدى است. ما با گسترش تعلیم و تربیه و ارتقاى سطح سواد و تحکیم نهادهاى قانونى مى توانیم این ستم ها را کاهش دهیم. حکومت به تنهایى نمى تواند این مشکل را حل کند. در این رابطه علماى کرام و بزرگان قوم مسؤولیت بس بزرگی دارند و باید مردان را متوجه وجیبه هاى دینى شان بنمایند.

مخالفت با پایگاه امنیتی امریکا

مردم افغانستان مخالفت هاى مرا با رفتار خلاف قانون نیروهاى خارجى، درمورد تلفات ملکى، خانه پالى ها و زندانها بیاد دارید. آنچه را که زیاد نشنیده اید و که در افکار عامهء مردم افغانستان به حد کافى انعکاس نیافته است، مساعى من براى حراست از حقوق بشرى و شهروندى مردم افغانستان در برابر نهادهاى حکومتی کشور خود ما مى باشد.

با کودتاى حزب دموکراتیک خلق نقض مصؤونیت قانونى و حقوق شهروندى افغان ها توسط دستگاه دولت آغاز شد. دستگیرى هاى وسیع، عدم مصؤنیت مردم در خانه ها و زندگی روزمره به امر عادی در کشور ما تبدیل شدند. مردم افغانستان باید از امنیت و آزادى هاى قانونى خود برخوردار باشند.

تاکید من به نیروهاى امنیتى افغانستان، همیشه این بوده است که در انجام وظایف شان، باید خدمت به مردم و رعایت حقوق بشرى و شهروندى آنها اساس کار شان باشد. هیچ کس نباید بدون حکم قانون زندانى شود و یا اینکه حریم زندگى خصوصى و آزادى هاى شهروندان کشور خدشه دار شود.

ما بالاخره به کشوری برسیم و ملتی باشیم که هیچ فردی از افراد این ملت، هیچ خانه، هیچ مادری، هیچ همسری، هیچ خواهری و هیچ طفلی در اضطراب به خانه خود نباشند و هیچ گاهی، هیچ مأمور دولت افغانستان چه در دستگاه های امنیتی ما و چه دستگاه های دیگر دولت این پیام را نداشته باشد که برای اغراض شخصی و یا اهداف دیگر شخصی به خانه کسی رفته بتواند و کسی را بندی، گرفتار و یا تعقیب کرده بتواند هنوز به این آرزوی خود بطور کامل نرسیده ایم.

ما وشما میدانم که حکومت افغانستان میتواند اگر بخواهد نقض حقوق بشری مردم افغانستان را بکند. آرزوی ما این است که به دولت و دولتداری برسیم تا همچو نقضی در توان دولت نباشد و مطمئناً حکومتهای آینده افغانستان این کوشش را ادامه خواهند داد و نقش شورای ملی در این راستا و بزرگهای دینی و کلانهای قوم کشور در این راستا همراه با جامعه مدنی ما بسیار مهم است البته منظور از جامعه مدنی، جامعه مدنی حقیقی افغانستان است.

بدون شک که حضور بیشتر از ده میلیون پسر و دختر در مکاتب، دانشگاه ها، آموزشهای مسلکی و تحصیلات عالی در خارج از کشور از دست آوردهاى بس بزرگ مردم افغانستان در دوازده سال گذشته بوده است.

در سالهای اخیر ما به این کامیابی چشمگیر دست یافتیم. ما مى دانیم که در این راستا باید کارهاى زیادترى صورت بگیرد. هنوز هم تعداد زیادى از فرزندان ما یا به دلیل ناتوانى ما در عرضهء خدمات تعلیمى و تحصیلى و یا به دلیل نا امنى ها نمى توانند از تعلیم و تحصیل استفاده کنند.

تنها دسترسى فرزندان به تحصیل کافى نیست. باید برنامه هاى اقتصادى اشتغال زایی را گسترش دهیم. در این رابطه بخش خصوصى اقتصاد کشور مسوولیت بزرگى را بر عهده دارد. از لحاظ اقتصادى دولت به تنهایى قادر به فراهم آورى کار براى جوانان داوطلب کار نمى باشد و این امر از لحاظ اقتصادى هم نادرست است.

توجهء بیشتر به بخش هاى اشتغال زایی و تغییر دیدگاه در این زمینه بسیار مهم مى باشد. در نظام اقتصادى که ما انتخاب کرده ایم، دولت تنظیم کننده امور است و نقش متوازن سازی را دارد پس دولت و بخش خصوصی باهم یکجای در مورد بهبود وضع ایجاد کار همکاری بیشتر نمایند.

۳۵ سال جنگ و خون ریزی

سى و پنج سال مى شود که سرزمین ما از جنگ و خونریزى رنج میبرد. صدها هزار زن و مرد افغانستان قربانى جنگ هایى شده اند که برما تحمیل شد. روزانه زنان، مردان و کودکان ما قربانى مى شوند. هر روز که گزارش هاى امنیتى را مرور مى کنم، در مى یابم که باز چندین تن از جوانان رشید اردو، پولیس و امنیت ملى در دفاع از وطن شهید شده اند.

بدون شک، دلیرى و پایدارى در دفاع از این خاک مقدس، ایجاب قربانى را مى کند. اما سخن بر سر این است که چرا و تاکى جوانان و هموطنان ما کشته شوند. ما مسؤولیت داریم تا جلو خون ریزى را هرچه زود تر بگیریم و به کشور خود صلح بیاوریم.

پایان دادن به این حالت خانمان سوز، بزرگترین آرمان مردم ما و تحقق آن، اولویت کاری من بوده است. من با تمام نیرو تلاش کردم تا با حفظ استقلال، حق حاکمیت ملی و حق تاریخی افغانستان، صلح و امنیت کامل در کشور تأمین و رابطه دوستانه ما با پاکستان تحکیم یابد.

برگزاری لویه جرگه منطقه یى و لویه جرگه صلح همه به همین منظور بوده اند. ایجاد شورای عالی صلح، تلاش هاى استاد ربانى شهید ما در راه صلح، سفرهاى پیهم به کشور همسایه پاکستان، حمایت از برگزارى گفتگوهاى سه جانبه، میان افغانستان، پاکستان و ترکیه، گفتگو های سه جانبه میان افغانستان، پاکستان و بریتانیا و سایر کشورها همه فقط به هدف رسیدن به صلح بوده اند.

من به آن عده از طالبانی که شهروندان این کشور اند، فرزندان این کشوراند همیشه برادر خطاب کردم در حالیکه مى دانستم برخی با این خطاب من به طالب ها بنام برادر موافق نبودند و انتقاد کردند. اما آنها از این کشوراند و برادر اند. تلاش من این بود تا با مخاطب قراردادن آنها، راهى بیابم تا آن بخش هاى از طالبان را که فرزندان این وطن اند، تشویق کنم تا خود را از چنگ بیگانه نجات دهند، به برادرکشى و خون ریزى در خاک خود پایان داده و به روند سیاسى روى آورند.

نقش امریکا و پاکستان در آوردن صلح

من بر این باورم که پاکستان و ایالات متحده امریکا مى توانند به امر صلح در افغانستان کمک کنند. اما ما میدانیم که رهبرى طالبان در پاکستان در امن و آمان زندگى مى کنند آن عده از اعضای طالبان که آماده مذاکره و گفتگو با مردم خود با کشور خود می باشند، متأسفانه دستگیر و یا کشته می شوند.

چنانچه اخیرا بعد از اعلام حمایت معتصم آغا جان به نماینده گی عده ای از سران طالبان از پروسه صلح در افغانستان، افرادی از بزرگان طالبان متأسفانه به شهادت رسیدند. با این هم ما هر اقدام و گفتگوی صلح را گامی به پیش ارزیابی می کنیم.

این گفتگو ها و تماس ها اگر چه در روند صلح قدمى به پیش است افغانستان مصرانه بر شروع رسمى مذاکرات صلح تأکید مى دارد. به دلیل اهمیت حیاتى که صلح براى مردم افغانستان دارد، من پیش شرط امضاى قرارداد امنیتى با ایالات متحده امریکا را، آغاز پروسه صلح قرار دادم.

مردم افغانستان در لویه جرگه اخیر صلح را توصیه کردند تا قرارداد امنیتى با ایالات متحده امریکا امضاء شود، اما در عین زمان آغاز پروسه صلح را نیز به مثابه پیش شرط امضاى این قرارداد، مطرح کردند.

در جرگه ای که برای قرارداد امنیتی با امریکا دایر کرده بودیم همه ای مردم حضور داشتید. مردم افغانستان مخالف قرارداد امنیتی با امریکا نیستند، مردم افغانستان شاید طرفدادر هم باشند ولی مردم افغانستان صلح را اساس زندگی میدانند.

تروریزم در منطقه

منطقهء ما بیشتر از هر زمان دیگر در معرض تهدید تروریزم قرار دارد. مردم پاکستان نیز از همان تروریزمى رنج مى برند که توسط برخى از حلقه هاى آن کشور رشد داده شده است. متأسفانه، دیروز در پیشاور انتحاری شد یازده نفر شهید شدند. همچنان در کویته انتحاری شد تعداد زیادی آنجا شهید شدند، تعداد زیادی زخمی میشوند.

ما رنج میبریم ما از رنجی که مردم پاکستان میبرند رنج میبریم و میخواهیم که رنج مردم پاکستان و رنج مردم افغانستان ختم شود و هر دو کشور به صلح و امنیت دست یابند و به همین دلیل هم تنها افغانستان و پاکستان زمانى مى توانند به صلح و امنیت دست یابند به شرطیکه هر دو کشور حق و حاکمیت و استقلال هر دو کشور را احترام کنند و باهم همکارى صادقانه کنند.

به بزرگان پاکستان پیامم امروز این است از حمله ای شوروی تا به امروز در افغانستان کوشش بر این شده که افغانستان مطیع باشد برای پاکستان و افغانستانی باشد که زیر اثر سیاست پاکستان باشد بزرگهای پاکستان دیدند که این ممکن نیست، افغانستانی که تسلیم شوروی، امریکا و انگلیس نشد، تسلیم هیچکس دیگر هم نمی شود.

افغانستان با پاکستان دوستی میخواهد ولی دوست و فقط دوست در استقلال، در عزت و در حاکمیت خاک خود هیچ عملی افراط گری و تروریزم ما را تابع کسی ساخته نمیتواند.

میخواهم تکرار کنم که ایالات متحده امریکا مى تواند به روند صلح در افغانستان کمک کند و کمک مؤثر کند. من بارها گفتم که دو راه وجود دارد یا باید با تروریزم در همانجا مبارزه شود که از آن جا منبع می گیرد و یا اینکه به حمایت وتمویل حامیان تروریزم پایان داده شود.

حامیان تروریزم نباید پاداش ببینند. جهان باید به سیاست به مثابه یک رویکرد متمدن و صلح طلب برخورد کند. تمویل و حمایت از تروریزم نباید تشویق و ترغیب شود و نباید که در این مورد سیاست دوگانه باشد و یا از سیاست دوگانه استفاده شود.

یکى از موارد مورد اختلاف میان ما و ایالات متحده امریکا، موضوع تلفات ملکى و امنیت شهروندان کشور ما بوده است. مردم افغانستان از یک جانب مورد حمله تروریست ها قراردارند که در بیرون از مرزهاى ما آموزش مى بینند، حمایت مى شوند و پایگاه دارند و از جانب دیگر توسط آنانى که براى مبارزه با همین تروریزم آمده اند، زیان مى دیدند و کشته مى شدند.

افغان ها باید مانند شهروندان همه کشورهاى جهان، از امنیت و مصؤونیت برخوردار باشند. هیچ کشور خارجى نباید این حق را به خود قایل شود که مى تواند در سرزمین ما زندان برپا کند و شهروندان ما را در قید نگهدارد. هموطنان عزیز! خوشحالم، که ما توانستیم به این سلسله ای اعمال خارجیان پایان دهیم، افغانستان از این رهایی یافت.

انتخابات ریاست جمهوری

ما در چند روز آینده انتخابات ریاست جمهورى و شوراهاى ولایتى را برگزار مى کنیم. تعدادی از کاندیدان ریاست جمهوری امروز به همراه ما حضور دارند، خوش آمدند ما باید با تمام نیرو کوشش کنیم تا این انتخابات، آزاد، شفاف و درفضاى امنیت برگزار شود.

برگزاری انتخابات آزاد در صورتی ممکن است که در روند انتخابات کشور ما مداخله صورت نگیرد. یکبار دیگر، بلکه چندین بار میخواهم تکرار کنم پیام خود را به خارجیان؛ که رئیس جمهور آینده کشور باید در نتیجه ابراز ارادهء آزاد مردم افغانستان انتخاب شود.

از این رو به تمام کشورهاى خارجى که عادت و یا تمایل به مداخله در انتخابات کشورهاى دیگر دارند، هوشدار مى دهم، از هر نوع مداخله در انتخابات افغانستان دورى بجویند، بخیرشان است.

اطمینان دارم که کاندیدان ریاست جمهورى کشور در کارزارهاى انتخاباتى شان، وحدت این ملت بزرگ را همیشه درنظر دارند. که الحمدالله تا به حال در کمپاینهای انتخاباتی این را مشاهده کردیم و خوش هستیم بی غم باشید حکومت بسیار کم زور است. هر کاندید در حکومت نفر دارد، بعضی شان ندارد، دیگران دارد، خوشحال هستیم که تکرار میکنم که کاندید صاحبها در مبارزات انتخاباتی شان وحدت این ملت بزرگ را همیشه در نظر گرفته اند.

افغانستان خانهء همه ساکنان این سرزمین است. هیچ افغان را بر افغان دیگر امتیاز نیست. افغانستان در این منطقهء از جهان تنها کشورى است که همه باشنده گان آن در راه دین و وطن و به نام افغانستان مشترکاً جانبازى کرده اند.

راز بقاى این ملت غیور، على الرغم توفان هاى بزرگ که ما در ادوار گوناگون تاریخ خود با آن روبرو بوده ایم، همین عشق و دلبستگى عمیق شما مردم و خانهء مشترک ما افغانستان بوده است.

رسانه ها

از رسانه هاى کشور مى خواهم، تا به جاى شکل دادن و جانبدار بودن، با رعایت اصل آزادى و بى طرفى به رأى دهنده گان اطلاع دهى و روشنگرى کنند. رسانه ها مکلف اند تا در میان کاندیداها تبعیض قایل نشوند. هر نوع جانبدارى از روى تبعیض و یا امتناع از فراهم آورى فرصت هاى برابر براى تمام کاندیداها با روح مطبوعات آزاد و دموکراسى در مغایرت قرار دارد.

تلویزیون هاى خصوصى هم مانند رسانه هاى عامه مکلف به رعایت اصل فراهم آورى فرصت هاى برابر مى باشند.

مسؤولیت حکومت، تأمین فضاى امن براى کاندیداها و راى دهنده گان مى باشند. رعایت استقلال کمیسیون انتخابات در تمام زمینه هاى کارى اش، از مسؤولیت هاى همه ارگان هاى دولتى مى باشد.

من با صراحت یک بار دیگر بر استقلال کمیسیون مستقل انتخابات و کمیسیون شکایات انتخاباتى تأکید مى کنم استقلال کمیسیونهای انتخاباتی باعث ثبات افغانستان میشود از طریق انتخابات آزاد و درست و همچنین از تمام ارگانهاى دولتى مى خواهم تا به این استقلال هر دو کمیسیون کاملاً احترام گذاشته و از هر نوع مداخله در امور این کمیسیون ها پرهیز کنند.

پروسه انتقال ۱۳۹۳

دولت افغانستان مکلف است، امسال پروسه انتقال و مسؤولیتهاى امنیتى را به فرجام برساند. همین اکنون در بیشتر از ۹۳ درصد خاک کشور، مسؤولیت عام و تام به نیروهاى افغانستان انتقال یافته است.

تمام عملیات جنگى و دفاعى را نیروهاى خود ما انجام مى دهند. انحلال شرکت هاى امنیتى خصوصى اگر چه به دلیل مقاومت شبکه هاى داخلى وخارجى یک کار دشوار بود، اما قدمى بسیار سنجیده به سوى تأمین امنیت توسط ارگان هاى ملى کشور شمرده میشود.

تصمیم حکومت افغانستان، مبنى بر انتقال مسؤولیت هاى امنیتى به نیروهاى کشور ما یک امر بسیار معقول و سنجیده مى باشد. امیدوارم همانگونه که با کشورهاى ناتو و آیساف توافق کردیم، سربازان این کشورها تا اخیر این سال تماماً به کشورهاى شان برگردند. تأمین امنیت افغانستان کار و مسوولیت مردم افغانستان است و ما مصممانه دفاع از سرحدات و تامین امنیت را عهده دار مى باشیم.

در راستای تقویت اردوی ملی افغانستان مشورتها به مسئولان اردو و متخصصان دفاعی و امنیتی کشور را از دو سال بدینسو درباره ای چگونگی جلب و جذب و تصریح و تمویل اردوی افغانستان آغاز کردیم و مشورتها در جریان اند.

ما باید اردو و نیروهای امنیتی و دفاعی کشور خود را مطابق با توانایی ها و واقعیتهای افغانستان عیار بسازیم. اینکار باید موجب قطع وابستگی خارجی نیروهای امنیتی افغانستان گردد. یعنی ما باید خود را از تمویل بیرونی آزاد بسازیم. نمیگویم که اینکار امروز ممکن است، ولی کوشش ما و کار ما باید طرفی باشد که انشاءالله در آینده افغانستان از این لحاظ در تقویت اردو و نیروهای امنیتی خود کاملاً به پای خود ایستاده باشد، چون ما دیدیم در دوازده سال گذشته در مواردی که ما ضرورت داریم قوای هوایی مجهز، از نیروهای مجهز قوتهای خارجی با ما همکاری نخواهند کرد. ما به این نتیجه رسیدیم لهذا تلاش کردیم تا نیروهای خود را به بهترین وجه اش تجهیز کنم و ترتیبات انشاء الله در این راستا گرفتیم.

کنفرانس بن

وقتى کنفرانس بُن مسوولیت ادارهء مؤقت را به من تفویض کرد، بارها و بارها، به بارگاه خداوند متعال دعا نمودم تا مرا در اداى خدمت به این ملت بزرگ و سرزمین زیبا مؤفق گرداند. از آن روز تا به حال بیشتر از دوازده سال مى گذرد. امروز که به گذشته نگاه مى کنم، می دانم که ما مردم افغانستان با هم یکجا در کوشش و سعی همه ما فاصله بسیار بزرگى را پیموده ایم. از یک کشور ویران و منزوى، افغانستان کنونى را مشترکاً با ایثار و فداکارى و در مواردی بدون شک در همکاری با جهان ساختیم.

در دوازده سال گذشته مردم و دولت افغانستان تمام مسایل شانرا در جهت تحقق صلح سراسری مبذول داشته اند، یقین کامل دارم که مسوولان آینده کشور همچنان این موضوع را در صدر آجندای شان قرار میدهند. و درین راستا از پشتیبانی کامل من به حیث یک شهروند افغانستان برخوردار خواهند بود، همچنان یقین کامل دارم که کشور ما به صلح و امنیت پایدار دست میآبد. شکی نیست.

افغانستان، دارای ظرفیت های عظیم انسانی و منابع سرشار طبیعی می باشد. افغانستان، همانگونه که در گذشته یکی از کانون های بزرگ تمدن بشری بوده است، در آینده نیز این جایگاه را باز خواهد یافت. جوانان این سرزمین در دوازده سال گذشته نشان داده اند، هرجا که فرصت یافته اند، با غرور و سربلندی براى افغانستان افتخار آفریده اند.

درخشش شکوهمند جوانان ما در تحصیلات عالی و ورزش گواه این مدعا می باشد. ما باید به نیروی بی پایان مردم خود باور داشته باشیم و از بارگاه خداوند متعال استدعا کنیم تا زمینه شگوفایی را به استعداد های جوانان ما بیش از پیش مساعد گرداند.

در اخیر، به این ملت بزرگ سعادت، نیک بختى، ترقى و صلح دایمی آرزو نموده و از بارگاه خداوند استدعا مى کنم تا همه خادمان این کشور را مؤفق بدارد.

از خداوند متعال مى خواهم تا بهشت برین را برهمه دلیران و جانبازانى که در راه دفاع از عزت و استقلال این کشور شهید شده اند، مکان بگرداند. به تمام خانواده هاى شهداى کشور تسلیت مى گویم، به همه مصدومان و معلولان کشور شِفاى عاجل مى خواهم.

حضور در مجلس سال آینده

ان شاالله سال آینده در افتتاح دوباره شورای ملی شما، اگر دعوت کردید، بحیث مهمان شما اینجا می باشم، بزودی انتخابات ریاست جمهوری داریم و برای ملت افغانستان یکی از کاندیدان بزرگوار رییس جمهور افغانستان میباشند، برای رئیس جمهور آینده افغانستان کامیابی، سعادت و عزت میخواهم. بحیث یک شهروند افغانستان در خدمت اش میباشم.

افغانستان بدون شک که به منزل و مقصود خود میرسد، به چیزی رسیدیم و چیزی هنوز راه داریم که برسیم و شکی نیست که افغانستان یک کشور با قدرت و با عزت میباشد، نشانه هایش دیده شده است و به این ترتیب سال چهارم تقنینی، دور شانزدهم شورای ملى را مطابق به احکام قانون اساسى کشور، به نام پروردگار منان افتتاح مى نمایم.

برافراشته باد، بیرق افغانستان