مردم همیشه حاضر، کمیسیون ناکام

انتخابات مجلس نمایندگان که قرار بود تنها در یک روز (۲۸میزان) برگزار شود بنا به دلایلی به دور دوم و روز دوم کشیده و بالاخره با تمام مشکلات و بی کفایتی ها شام روز گذشته به پایان رسید.

بر اساس اعلام کمیسیون مستقل انتخابات، در حدود ۸میلیون و ۸۰۰هزار تن برای حضور در انتخابات مجلس نمایندگان، تذکره های خود را استکیر زده بودند.

اما همین کمیسیون اعلام کرد که در حدود ۵۰درصد ثبت نام کننده گان موفق شدند در روزهای انتخابات به پای صندوق های رای رفت و رای بدهند.

همین ۵۰درصدی که کمیسیون اعلام کرده است بعد از هراس ها و تهدیدهای فراوان امنیتی به پای صندوق های رای رفتند و نشان دادند که هیچ چیزی مانع حضور آنها در تعیین سرنوشتشان نخواهد شد.

این مردم در سراسر کشور حتی بعد از اینکه یک روز مکمل را در صفهای طولانی ایستاده و آگاه شدند که در آن روز رای داده نمی توانند، بدون اینکه دلسرد شده باشند، در روز دوم هم باشکوه و بدون ترس در صف قرار گرفتند تا بتوانند رای بدهند.

پروسه انتخابات در همان ابتدای لحظات آغازین با مشکلات روبرو بود؛ دقیقا زمانی که شماری از کارمندان تعیین شده برای مراکز انتخاباتی به وقت و زمان مشخص بر سر وظیفه حاضر نشده و یا هم در مراکزی که کارمندان حضور داشتند، «مواد اساس» موجود نبود.

استفاده از دستگاه بایومتریک در مدت زمان کوتاه آموزشی یکی دیگر از مشکلاتی بود که باعث بی احترامی به مردم و حضور پررنگ آنها گردید.

تمام این مشکلات و در کنار آن تهدیدات جدی و عمده امنیتی مانع حضور مردم همیشه حاضر نبود؛ اما بی کفایتی کمیسیون در این رابطه است که آیا رساندن مواد اساس از دفتر مرکزی تا مراکز رایدهی در مناطق مختلف کابل به اندازه ای وقت گیر بود که تا ساعت یک بعدازظهر نیز نمی رسید؟؟

و اینکه کمیسیون نمی توانست با تمام کمکهای مالی که برای تامین بودجه این نهاد صورت گرفته بود؛ کارمندان خود را بهتر و در زمان بیشتر آموزش می داد؛ آیا نمی توانست مواد اساس را به وقت معین در مراکز تهیه می کرد؟ مگر کمیسیون از تاریخ برگزاری انتخابات هیچ آگاه نبود که این مشکلات دقیقا باید در همان روز برگزاری انتخابات نمایان شود و راهی برای حل آن وجود نداشته باشد؛ مگر اینکه انتخابات به روز دیگر موکول شود؟

مگر احترام به مردم همین است که باید آنها را ساعتها در صف های طولانی با تهدیدهای امنیتی به انتظار گذاشت و تمام مسایل امنیتی را به جان مردم خرید؟

کمیسیون مستقل انتخابات باید آگاه باشد که اگر همین مردم و رایدهنده گان نباشند؛ کارکرد آنها بی فایده است و اگر اعتبار انتخابات پیش آنها از بین برود؛ دیگر کشاندن مردم به پای صندوقهای رای به مانند پروسه «صلح» افغانستان به یک «رویا و خیال» تبدیل خواهد شد.

در عین حال، نباید فراموش کرد که از میزان رایدهندگان ثبت نام شده (۸میلیون و ۸۰۰هزار نفر) تنها ۵۰ و یا بیشتر از ۵۰درصد ـ به غیر از مردم ولایت های قندهار و غزنی ـ به نامزدان مورد نظرشان رای دادند و نیمی از آنها از این حق محروم ماندند؛ حالا کمیسیون باید جوابگوی این معضل باشد.

کمیسیون موظف است که ناکامی خود در برگزاری انتخابات مجلس نمایندگان را واضح سازد و جواب قانع کننده به مردم ارائه کند تا دلگرمی مردم برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری پیشرو نیز حفظ شود.

باید به مردمی که ساعتها در صفهای طولانی انتظار کشیده و حتی بعد از دو روز نیز نتوانستند به دلیل بی کفایتی و عدم مدیریت کمیسیون رای بدهند، جواب داد و آنها را قانع ساخت؛ نرسیدن مواد اساس انتخاباتی حتی بعد از دو روز، نمی تواند جواب قانع کننده باشد.

آیا کمیسیون در پی زد و بندهای سیاسی بود که اجازه نداد تا شماری از ثبت نام شده گان رای بدهند یا مشکل دیگری بوده است؟

هرچند که عبدالبدیع صیاد، رئیس کمیسیون مستقل انتخابات روز گذشته از مردم عذرخواهی کرد و اظهار داشت: «عدم حضور یک مامور در مرکز رایدهدی سبب کم کاری تمام کمیسیون شده نمی تواند و به آن رسیده گی می کنیم.» یعنی که این کارمند را چه کسی به غیر از مسوولان کمیسیون تعیین کرده است؟

اما نباید حق مردم را تنها به گفته هایی که ارائه می شود، پایمال کرد، هیچکس حق بی احترامی به مردمی که با بدترین شرایط زندگی در پای صندوقهای رای حاضر می شوند را ندارد.

در اینجا باید گفت که مردم در حالی به پای صندوقهای رای رفتند که یکی از بدترین انتخابات تاریخ در دوره گذشته ریاست جمهوری در افغانستان رخ داد و مردم دیگر تحمل این همه کم کاری را ندارند.

همچنین نباید فراموش کرد که اعلام نتایج با تقلب بالا، مهری خواهد بود بر تحکیم بی اعتمادی مردم به انتخابات و باید به انتظار یک انتخابات کاملا کمرنگ در روز انتخابات ریاست جمهوری باشیم؛ تنها راه برگشت اعتماد به مردم احترام گذاشتن به رای واقعی معلولین، معیوبین، پیرمردان و پیرزنانی خواهد بود که با تحمل تمام مشکلات در انتخابات مجلس نماینده گان حاضر شده بودند.

باید دید که عکس العمل کمیسیون مستقل انتخابات در اعلام نتایج چه خواهد بود؟