عاقبت تلخ یک شاعر و نویسنده در هرات
برات علی فدایی هروی، شاعر هراتی است که از ۱۲ سال به این طرف با بیماری های بسیاری دست و پنجه نرم می کند و ضعف اقتصادی تنها عاملی است که وی نتوانسته بیماری اش را درمان نماید.
بیماری های قلبی، نفس تنگی و ناشنوایی؛ تاب و توان این شاعر ۸۸ ساله را گرفته و خیالات شعرسرایی اش را در قفسه های سینه اش حبس کرده و مهلت نویسندگی اش را به فراموشی سپرده است.
جسم ناتوان، صدای لرزان، نفس های طولانی و خش خش کنان و عدم تعادل در رفتارش، وضعیت نامناسب و غیرعادی او را آشکار می سازد.
شخصی که در ایام جوانی، قلمش کاغذهای زیادی را با شعرهای ناب فارسی سیاه کرده است؛ اما انگار دیگر از نویسندگی و شعرسرایی اش خبری نیست و درد و رنج همه اش را فلج کرده است.
او از ۱۳ سالگی شروع به سرودن شعر کرد و ۷۵ سال است شعر می گوید؛ اما حالا دیگر مانند گذشته نه حوصله دارد و نه تاب و توانی برای سرودن.
او دوازده سال است که با ضعف اقتصادی دست و پنجه نرم می کند و بیماری های قلبی، نفس تنگی و کم شنوایی تاب و حوصله شعر گفتن را از او گرفته است.
سبک شعری اش تاکنون آمیخته ای از خراسانی و عراقی بوده و به گفته خودش در گذشته هر روز پنجاه بیت شعر می سرود و آماده می کرد که از آن تعداد اکنون به پانزده بیت در روز کاهش یافته است.
او در قالب های مختلف مانند غزل، قصیده، قطعه، رباعی، مثنوی و غیره به عنوان های انقلابی، اجتماعی، سیاسی و احساسی شعر گفته است.
مجموعه سروده هایش به بیش از ۹۰۰۰ بیت می رسد.
حریم راز، چکامه ها، راه روشن و گنج در ویرانه، چهار اثریست که تا اکنون از وی به نشر رسیده؛ اما دو اثر دیگرشان آماده چاپ است که تا اکنون هیچ نوع حمایت و تقدیری از سوی دولت نشده است.
اما مسؤلان ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات به خبرگزاری خاورمیانه گفته اند که وزارت اطلاعات و فرهنگ، بودجه ای برای چاپ و نشر آثار نویسنده ها و شاعران اختصاص نداده است.
در همین حال کارشناسان امور فرهنگی بر این باور هستند که حمایت و معرفی شخصیت های فرهنگی از سوی دولت، سبب پیوند گذشته با عصر نوین می گردد و کم مهری در قبال آنان از قدامت دستاوردهای آنان کاسته و عرصه را کم رنگ می سازد.
به گفتۀ این آگاهان، دولت مکلف است که از بخش های فرهنگی حمایت نماید و زمینۀ مساعدی را برای چاپ و نشر دستاوردهای نویسندگان و شاعران که توان آن را ندارد، فراهم نماید.
بر اساس گزارش ها دیده می شود که در یک یا دو دهه اخیر هیچ گونه اقدام جدی و محسوسی از سوی دولت در این زمینه انجام نشده است.
براتعلی فدایی از جمله شاعرانی است که فقط یک بار از سوی دولت مدال افتخاری کسب کرده و دیگر هیچ گونه توجهی به وی صورت نگرفته است.
شاعر فدایی به تمام فرزندان و خانواده های شعر و ادب توصیه می کند که همواره کوشش و تلاش نمایند تا عقب مانده گی های سه دهه جنگ در افغانستان، در بخش شعر و ادبیات را در آینده جبران نمایند.
روحالله علیزاده