مجاهدین در کجای حکومت هستند؟؟ - خبر گزاری خاور میانه

رهبران جهادی از جمله کسانی هستند که در فروپاشی شوروی و دست رژیم سرخ از اشغال افغانستان کوتاه کرده و بعد از آن به جنگ های داخلی مصروف شدند.

این رهبران از جمله هسته های اصلی تمام مسایل افغانستان بوده و در بسیاری از مسایل نیز دخیل بوده و هستند؛ نقش آنها نیز همیشه برجسته است.

اما در این اواخر گفته ها از سوی مقام های حکومتی، رهبران جهادی و مردم حاکی از عدم حضور مجاهدین در مسایل مهم کشوری و به ویژه صلح افغانستان است.

احمد ضیا مسعود، نماینده ویژه رئیس جمهور در امور اصلاحات اداری و حکومت داری خوب، داکتر عبدالله عبدالله، رئیس اجرائیه حکومت وحدت ملی، حاجی محمد محقق، معاون رئیس اجرائیه، پیر سید احمد گیلانی، رئیس شورای عالی صلح، محمد کریم خلیلی، معاون شورای عالی صلح، سرور دانش، معاون دوم رئیس جمهور، جنرال عبدالرشید دوستم، معاون اول رئیس جمهور و دیگران از جمله مجاهدین و رهبران مجاهدین هستند که در حکومت فعلی نیز حضور دارند.

اما شمار زیادی از این رهبران از جمله داکتر عبدالله، احمد ضیا مسعود، محمد محقق و جنرال دوستم به وضوح از نادیده گرفتن مجاهدین در مسایل مهم کشوری گلایه کرده اند.

در کنار این افراد، عبدالرب رسول سیاف، محمد اسماعیل و شمار دیگری از رهبران جهادی نیز این گلایه را داشته و به تازه گی نیز اعلام کرده اند که اگر در دفاع از کشور به آنها اجازه داده نشود، بدون اجازه حکومت وارد جبهه خواهند شد.

اما آیا مجاهدین در مسایل مهم کشوری دخیل نیستند؟

در پاسخ به این سوال، سید کمال سادات، رهبر حزب پیوند میهنی افغانستان به خبرگزاری خاورمیانه گفت :«هم اکنون شماری از رهبران جهادی در حکومت حضور دارند و سهم مهمی نیز در حکومت دارند.»

به گفته وی، مجاهدین در انزوا نبوده و تنها شماری از آنها که از هسته حکومت دور هستند به دنبال امتیازطلبی و پست های دولتی هستند که حکومت با آنها مخالفت کرده است.

سادات اظهار داشت که اگر مجاهدین حاضر به دفاع از کشور هستند باید در چوکات تعیین شده حکومت وارد عمل شوند و حضور بدون اجازه آنها در سنگرهای دفاع، مشروعیت ندارد.

اما پادشاه بینا، آگاه امور سیاسی به خاورمیانه گفت که مجاهدین در طول سال های گذشته از خاک کشور دفاع کرده اند؛ اما حالا دولت آنها و نقش شان را نادیده گرفته است.

به گفته وی، حکومت در ابتدا مجاهدین را «خلع سلاح» کرده و بعد از آن هم هیچ زمینه کاریابی را برای آنها فراهم نکرده و هیچ توجهی به مجاهدین نشده است.

بینا معتقد است که در کنار عدم توجه به مجاهدین، حکومت در تلاش است تا ذهنیت مردم نسبت به آنها را منفی ساخته و شرایط را برای مجاهدین سخت بسازد که همین عوامل بین مجاهدین و حکومت «شکاف» عمیقی ایجاد کرده است.

حضوری سمبولیک؟

در عین حال، پادشاه بینا با توجه به اینکه می پذیرد که شماری از رهبران جهادی در هسته حکومت حضور دارند؛ اما این حضور را کاملا «سمبولیک» می داند.

به اعتقاد وی، تمام کارها و تصمیم های اساسی و بزرگ حکومتی از سوی رئیس جمهور و چند شخص مورد نظر وی انجام شده و رهبران جهادی شامل حکومت در جزئیات این تصمیم ها قرار نمی گیرند.

بینا از حکومت خواست تا زمینه کاریابی را برای مشکلات مجاهدین فراهم کرده و از رهبران جهادی شامل حکومت در تصمیم گیرهای اساسی استفاده کند تا شکاف ایجاد شده بین مجاهدین و حکومت از بین برود.

جنگ و صلح با حضور مجاهدین

در این روزها، موضوع مهم برای افغانستان گفتگوهای مستقیم صلح با نماینده گان شورشیان طالب است؛ اما این روند به دلایل نامعلوم به تعویق افتاده است.

حال سوال اساسی این است که در روند صلح که همراه با جنگ بوده است، از مجاهدین استفاده شود یا نه؟

سید کمال سادات، رهبر حزب پیوند میهنی افغانستان می گوید که این روند باید بر اساس برنامه های تعیین شده حکومت پیش برده شود.

اما پادشاه بینا معتقد است که مدیریت لازم جنگی در حکومت افغانستان وجود ندارد و در راس ارگانهای امنیتی و دفاعی کشور نیز کسانی حضور دارند که تجربه لازم را ندارند و با مشکلات افغانستان آشنا نیستند.

به باور وی، باید در راس ارگانهای امنیتی و دفاعی از رهبران جهادی ای باشد که با جنگ، مردم و خاک افغانستان آشنا هستند.

به هر حال حکومت وحدت ملی با حضور شماری از رهبران جهادی در بدنه اصلی اش، پیش رفته و به شدت نیز گفتگوهای صلح را تعقیب می کند.

با این اوصاف، باید دید که اظهارات اخیر رهبران جهادی در مرکز و غرب کشور تا چه حد رنگ حقیقت خواهد گرفت و این که حکومت برای خاموش ساختن این گفته های رهبران جهادی، چه تدبیری را روی دست خواهد گرفت؟

این در حالی است که شکاف ایجاد شده بین مردم و حکومت وحدت ملی نیز به دلایل مختلف از جمله، افزایش بیکاری، فقر، ناامنی، فساد و دیگر موارد بیشتر از گذشته شده است.