فرضیه‌های مختلف در رابطه با نوع انفجار کراده؛ فوسفور، ناپالم، سی فور ...

بعد از انفجاری که یکشنبه ی گذشته قسمت قابل توجهی از کراده را در بر گرفت، فرضیه های مختلفی در رابطه با کیفیت این انفجار و مواد خطرناک استفاده شده در آن مطرح گردید.

علی رغم اینکه بر اساس اعلام رسمی، این انفجار بوسیله‌ی یک بمب در یک عملیات انتحاری به وجود آمده اما این خبر بخاطر مساحت وسیعی که انفجار دربر گرفته از مطرح شدن احتمالات و فرضیه های دیگر جلو گیری نمی‌کند.

یکی از این احتمالات این است که این انفجار بوسیله‌ی یک تانکر پر از گاز که امکان انتقالش به این مکان فراهم شده بوجود آمده که بخاطر شدت انفجار هیچ اثری از آن باقی نمانده.

تعداد شهدای انفجار کراده بالغ بر ۲۵۰ نفر است و این امری است که نیروهای امنیتی عراق را به از بین بردن نیروهای مخفی داعش و تصفیه ی سیاسی آن ها و جلوگیری از رشدشان فرا می‌خواند.

در همین حین اکثر کسانی که مکان انفجار را مشاهده کرده اند بر این امر تاکید می کنند که در محل انفجار هیچ حفره‌ای مشاهده نمی شود در حالی که به طور معمول انفجار ماشین های بمب گذاری شده باعث ایجاد حفره می‌شود و این امر باعث شده فرضیه‌های دیگری برای این انفجار عظیم مطرح شود.

فرضیه ی دوم این است که از محلولی مرکب از نیتروژن و گاز فریون استفاده شده که بشدت قابل اشتعال است و این همان راهی است که تروریست ها در انفجار صدریه در سال ۲۰۰۷ و در انفجار منطقه العصریه که در آن از موتر حامل گاز نفت سفید استفاده شد استفاده کردند که باعث قویتر شدن انفجار شد.

فرضیه های دیگر که در شبکه های اجتماعی منتشر شده دال بر این است که احتمالا در این انفجار از سی ۴ استفاده نشده زیرا که این آتش سوزی به وجود آمده بر اثر انفجار از ساعت یک تا پنج بامداد به طول انجامیده و این اتفاقی است که در صورت استفاده از این ماده رخ نمی دهد همچنانکه زخم‌هایی که مجروحان دچار آن شدند بر استفاده از این ماده دلالت نمی‌کند.

بر طبق این فرضیه احتمال استفاده از ناپالم وجود دارد و این امر بخاطر کیفیت جراحات مجروحان و شدت انفجار و اثار مادی ان و نبودن مرکزی برای آن و همچنین شکل نگرفتن حفره بر روی زمین احتمال استفاده از ناپالم و حتی اورانیوم در انفجار را تایید می‌کند.

این احتمال سختی دسترسی تروریست‌ها به این مواد که نیاز به تکنیک مخصوصی برای بوجود آوردن انفجار دارند تضعیف می کند با این وجود هنوزهم در رابطه با این انفجار تفکرات و خیال پردازی های زیادی مطرح است. و آنچیزی که احتمالات را افزایش می‌دهد این است که بعضی می گویند اثری از بمب گذاری در محل انفجار نیست.

یکی از شهروندان عراقی که مکان انفجار را مشاهده کرده بود گفت: آن کسانی که از آتش سوزی نجات پیدا کردند کجا هستند آن کسانی که از آتش سوزی نجات پیدا کرده اند؟ آن ها را در رسانه‌ها نمی بینیم.

و وبلاگ نویسی با تعجب می‌پرسد: جریان اتاق در طبقه‌ی سوم مجتمع اللیث که با این وجود که تمام مجتمع ذر آتش سوخته از آتش در امان مانده چیست؟ و همچنین راز وجود سلاح و تجهیزات در این اتاق چیست؟

همچنانکه سوالاتی مانند این مطرح می شوند که : چرا دوربین‌ها از لحظاتی قبل از انفجار از کار افتاده بودند؟

و بعضی این سوال را مطرح می کنند که: درب سقف مجتمع علی رغم اینکه جنراتورهای برق برروی سقف قرار داشتند مهر و موم شده و بسته بود و فرض بر این بود که باز می ماند.

و بعضی از شاهدان عینی اظهار داشتند که سرک محل انفجار بسته بوده به چه دلیل ده دقیقه قبل از انفجار باز شده؟

یکی دیگر از احتمالات این است که در مجتمع، مواد آتش زایی مانند فسفور کار گذاشته شده باشند.

شایان ذکر است که کراده تعدادی مسجد را دربر می گیرد که در هنگام انفجار و نزدیک عید فطر مملو از جمعیت بودند.

دولت عراق به مدت سه روز عزای عمومی اعلام کرد و نیروهای امداد رسان به جست و جو برای پیدا کردن اجساد و نجات یافتگان احتمالی از زیر آوارهای مجتمع تجاری که هدف اصلی انفجار دانسته می‌شود پرداختند.

دهها نفر که اکثر آن‌ها از دوستان و نزدیکان مفقود شده‌ها هستند در مقابل مجتمع تجمع کردند و شخصی به نام محمد الطایی در حین پیگیری کردن تلاش های مردان امداد رسان گفت که او تاکید دارد که یکی از نزدیکانش داخل مجتمع است چون که با او تماس تلفنی گرفته و گفته که بخاطر آتش سوزی نمی‌تواند از ساختمان خارج شود.

در نهایت هرچند این روایت ها درست باشد یا غلط ، وجود عناصر اطلاعات امریکایی ، اسرائیلی یا عربستانی در مکان حادثه قطعی است و حتما در این انفجار دست داشته اند.