جشنواره بین المللی فلم حقوق بشر در کابل و بامیان
دومین جشنواره ای بین المللی فلم حقوق بشر افغانستان تحت عنوان «از سیب سرخی حرف میزنیم که سهم تمام شهروندان جهان است» درکابل و بامیان برگزار میشود.
به خبرگزاری خاورمیانه، این جشنواره توسط باشگاه سینمایی افغانستان به همکاری افغان فلم، خانه فلم روئیا، آقای صدیق برمک وسایرنهاد های سینمایی کشور از تاریخ 13 میزان تا 18 میزان سال روان خورشیدی درکابل و بامیان برگزار میشود.
به گفته مریم موسوی سینماگر افغان وعضو گروه برگزاری جشنواره ای فلم حقوق بشر افغانستان؛ 380 فیلم از سراسر جهان وافغانستان به آدرس جشنواره رسیده اند که 65 فیلم به شمول فیلم های از افغانستان از کشورهای مختلف به جشنواره راه یافته و برای هشت بر ترین فلم جایزه های نقدی وتندیس جشنواری فلم حقوق بشر افغانستان اعطا خواهد شد.
خانم موسوی میگوید« قصد وهدف ما این است تا این جشنواره مامنی باشد برای فلم سازان، وهنرمندان منطقه وبخصوص کشورهای همسایه افغانستان که از سانسور وعدم آزادی بیان در کشورهای خود رنج میبرند ونمایش آثار شان در کشور های شان امکان پذیر نیست».
به قول خانم دیانا ثاقب سینما گر افغان وعضو گروه برگزاری جشنواره دور اول این جشنواره در مزار شریف وکابل درسال 1390 خورشیدی موفقانه برگزار شد ولی جشنواره با مشکلاتی هم روبروشد.
خانم ثاقب ابراز امیدواری کرد این دراین جشنواره با حمایت های وسیع که ازجانب صنعتکاران سینمای افغانستان دارند مشکل پیش نخواهد شد. ولی او با این وجود مشکل درافغانستان را یک امر طبیعی تعریف میکند.
خانم ثاقب می افزاید« نگرانی های ما درافغانستان از زنده گی روزمره ما شروع میشود تا تمام برنامه ها وکارهای ما، این خیلی طبیعی است که یک جشنواره جهانی در افغانستان برگزار میشود آنهم با موضوع حقوق بشر، ما نگرانی خود را از مسایل امنیتی گرفته تا خیلی از مسایل دیگر».
در این جشنواره 5 تن از سینماگران معروف بین المللی برای داوری دعوت شده اند.
درهمین حال آقای ابراهیم عارفی رییس افغان فلم اوضاع سینما در افغانستان را خوب نمیداند وعلیه دولت انتقاد میکند که هیجگونه توجهی نسبت به صنعت سینما ندارد.
آقای عارفی میگوید« ما- افغان فلم- توان ساختن یک فیلم را هم نداریم. نه اینکه ما توان ساختن فلم را نداریم بلکه بودیجه ای برای ساختن وانکشاف سینما درافغانستان نداریم».
وی ابراز نگرانی میکند که سینماهای افغانستان توسط افراد مختلف غصب به گدام تبدیل شده اند وازطرف هم با وجود 50 کانال تلویزیونی درکشور هیج بازاری برای صنعت سینمای داخلی وجود ندارد.