حکمتیار در پی چیست؟ ایجاد منطقه امن برای گروه تروریستی طالبان یا امضای معاهده گندمک ثانی

گلبدین حکمتیار رهبر یکی از شاخه‌های حزب اسلامی از چندی بدین سو در پی ایجاد یک منطقه امن برای گروه تروریستی طالبان است و می‌خواهد حکومت در برای حضور گروه تروریستی طالبان در افغانستان منطقه امن بسازند تا آنها به صلح امیدوار شوند و این امیدوارم از کجا پیدا خواهد شد و چرا باید حکومت تمکین کند و یا ایجاد منطقه امن در کجا خواهد بود.

منطق این سخنان گلبدین حکمتیار در کجای معادله است هیچ کس ندانسته و این در حالیست که مورد واکنش‌های زیاد قرار گرفته است ولی اصل بحث این‌جاست که گروه تروریستی طالبان در اکثر مناطق حضور دارند و چندین ولسوالی تحت تصرف شان است و ایجاد منطقه امن هیچ منطق ندارد و باید گروه تروریستی طالبان تمکین کنند نه حکومت مرکزی، اگر حکومت مرکزی تمکین می‌کند چرا در میان خود تمکین نمی‌کنند و چرا در پی ایجاد یک حکومت مقتدر مرکزی بر نمی آیند؟

در همین حال گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی می گوید که طرحی را برای کشانیدن مخالفان مسلح به میز گفت وگو به رییس جمهور و مقام های دیگر امریکایی پیشکش کرده است که بربنیاد آن، به گروه تروریستی طالبان حق داده می شود که دفتر سیاسی شان را در کابل بگشایند و نیز بخش هایی از کشور را زیر نام «مناطق امن» در تسلط خود داشته باشند.

همچنان حکمتیار می گوید که طرح صلح وی اکنون روی میز مقام های امریکایی در پنتاگون و کاخ سفید است و این مقام ها در بارۀ طرح وی گفت وگو می کنند: با رییس جمهور که در این نشست بود و مقام های دیگر نیز حضور داشتند، گپ زده ام و این طرح را تشریح کرده ام…با بیشتر بندهای این طرح موافق اند؛ تنها در بارۀ مناطق امن ملاحظاتی دارند که شاید با مقام های دیگر هم مشوره نمایند و تصمیم آخر را بگیرند.

این گفته‌های در حالی انجام می‌شود که اتهام‌های مبنی بر کمک گروه تروریستی طالبان از سوی روسیه نیز در رسانه‌ها نشر شده است و اگر این درخواست گلبدین را آمریکایی ها پذیرفته باشند یک چیز واضح است که آمریکایی‌ها قصد دارند گروه تروریستی طالبان که خود شان حمایت می‌کنند وارد بدنه نظام کنند و گروه تروریستی طالبان که کشورهای دیگر حمایت می‌کنند از بین ببرند و میدان برای تاخت و تاز داعش باز شود.

اگر حکومت مرکزی به این خواست حکمتیار تن بدهد نشان می‌دهد که خون مردم بیگناه که توسط گروه تروریستی طالبان در این هفده سال پسین ریخته شده است هیچ ارزشی ندارد، در این هفده سال گروه تروریستی طالبان جنایت‌های نابخشونی را انجام داده اند و مسئولیت بیشترین حملات انتحاری را نیز این گروه به عهده گرفته اند.

این گفته‌های حکمتیار مورد واکنش بعضی از چهره ها واقع شده است و از جمله امرالله صالح رییس پشین امنیت ملی و رییس روند سبز افغانستان در صفحه فیسبک خود نگاشته است که گلب الدین حکمتیار خواستار مناطق (زون های) امن برای گروه تروریستی طالبان شده است. اگر دقیق و ژرف بنگرید اقای حکمتیار میخواهد خط دیورند به سمت غرب یعنی به طرف افغانستان تمدید یابد تا ساحه امنیتی و نفوذی مطین و دایمی برای پاکستان ایجاد گردد.

در ادامه صالح نگاشته است که او گفته است اداره این زون ها به اساس اجماع دولت و طالب باشد. خیلی جالب و تکان دهنده است. معاهده گندمک که سرانجام به از دست رفتن سرزمین های با ثمر و حاصل خیز افغانستان شد مطلق با همین منطق آغاز گردید. در آنزمان انگلیس ها شورش ایجاد کردند و بعد به کابل گفتند که برای موقت زون امن برایتان می سازیم زیرا شما توان کنترول و جمع آوری مالیه را ندارید. در واقع معاهده دیورند تایید و نهادینه سازی گندمک بود. بهتر است اقای حکمتیار اسم این طرح خویش را دیورند ثانی بنامد.

اگر دیده شود ایجاد منطقه امن برای گروه تروریستی طالبان فضا را برای پاکستان ساده‌تر می‌سازد که گروه تروریستی را از آنسوی خط دیورند به این طرف بیاورد و افغانستان را بانی تروریسیم در جهان معرفی کند.