تا آمریکا در افغانستان حضور دارد؛ جنگ استخباراتی از مردم قربانی ‌می‌گیرد

بعد از ترور شهید احمد شاه مسعود، قهرمان ملی کشور و سقوط برج‌های تجارت جهانی در آمریکا، جورج بوش، رئیس جمهور این کشور گفت که جهان یا با ما است و یا با تروریست‌ها؛ این حرفی بود که کشورهای زیاد آسیایی و اروپایی با آمریکا یکجا به افغانستان آمدند و شعار شان هم مبارزه با تروریسم بود؛ اما بعد از ۱۷ سال تروریسم در افغانستان بیشتر از پیش قدرتمند شد و گروه های تروریستی دیگر هم زیر ریش آمریکا در افغانستان ظهور کرد.

چطور بعد از ۱۳ سال آمریکا موفق شد که به افغانستان بیاید

آمریکا بنا بر پلان که داشت می‌خواست به افغانستان بیاید و این پلان بعد از شکست شوروی به شکست مواجه شد و بی نظیر بوتو صدر اعظم پاکستان با همکاری آمریکا و عربستان سعودی گروه طالبان را که خود جوش ساخته شد بود مدیریت کردند و عربستان و آمریکا بنابر بی اعتمادیی که بالای پاکستان داشتند اسامه بن لادن را در پهلوی گروه طالبان جابجا کردند و قصد داشتند که افغانستان را تسخیر کنند و بعد آمریکا با خیال راحت به این کشور بیاید.

در این میان روسیه، ایران و تا جای فرانسه جبهه شمال را حمایت کرد و روسیه از نگاه نظامی با قهرمان ملی همکاری می‌کرد ولی خوبی احمد شاه مسعود این بود که استقلالیت خود را داشت و با فکر استراتیژیک و جنگی که داشت البته با همکاری نظامی کشورهای بزرگ دنیا طالبان را شکست دادند و پلان آمریکا به شکست مواجه شد.

احمد شاه مسعود با شخصت منحصر به فرد که داشت در آخرین سفر خود که به اروپا داشت دست غرب را از افغانستان کوتاه کرد و مخالفت خود را با حضور کشورهای غربی نشان داد و این سبب شد که طرح ترور این فرمانده مقاومت ریخته شود و بعد از ترور احمد شاه مسعود آمریکا با خیال راحت بعد از ۱۳ سال پیروزی و شکست وارد افغانستان شد.

آمریکا از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۸ چه کرد؟

آمریکا به بهانه‌ی مبارزه با تروریسم به افغانستان آمد و طرف‌های درگیر را به نحوی تطمیع کرد و بعضی‌ها را هم تهدید و این کار سبب شد که تا چند سال محدود افغانستان بعد از شکست طالبان نفس راحت بکشد؛ اما بعد از سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ آهسته، آهسته جنگ شدت پیدا کرد.

جنگ کوکنار میان آمریکا و انگلیس در ولایت‌های جنوب روز به روز بیشتر می‌شد و سهل انگاری سبب شد که کشورهای قدرتمند در آسیا شاخ و پنجه در افغانستان دراز کنند و در خاک این کشور ریشه بدوانند. آمریکا بعد از این که به بهانه سلاح هسته‌ای به عراق حمله کرد به یک باره همه حساب ها از دستش خارج شد و تا آمد که به خود بیاید همه چیز دگرگون شده بود و باید قدرت را با دیگران تقسیم می‌کرد.

بعد از اینکه در عراق شکست خورد و در زمان حضور خود گروه تروریستی داعش را ساخت و با این گروه خواست که قدرت‌های منطقه را مصروف کند اما این کار سبب شد که آمریکا در عراق و سوریه شکست بخورد و فقط افغانستان برایش بماند.

بعد از این دید که داعش در سوریه شکست خورد و دو کشور از چنگ قدرت این کشور خارج شد با همه توان به افغانستان چسپید و حال کشورهای قدرتمند منطقه حضور آمریکا را در افغانستان نمی‌خواهند و آمریکا اگر از افغانستان خارج شود پلان ۵۰ ساله این کشور به خاک یکسان می‌شود.

بناً با وجود مصرف بیش از اندازه پول و امکانات برای دولت داری و ایجاد امنیت آمریکا نخواست که به این کشور ثبات بیاید و همین سبب شد که فعلاً مردم افغانستان قربانی میدهد.

آمریکا نقض کننده حقوق بشر و دیموکراسی در افغانستان

این که عساکر آمریکایی و ناتو چقدر افراد بیگناه را کشتند به کنار؛ اما کشورهای غربی همواره مخالف اعدام تروریستان ومجرمین بودند و با ساختن یک نهاد بنام کمیسیون مستقل حقوق بشر همواره از تروریستان حمایت کردند و این نهاد هیچ گاه در پیوند به حملات انتحاری اعلامیه بشر دوستانه صادر نکردند.

مخالفت کمیسیون مستقل حقوق بشر سبب بیشتر شدن میزان خشونت در جامعه شد و نهادهای مرتبط به این کمیسیون هم در بحث‌های هموار کردن راه برای تهاجم فرهنگی و ساختن خانه های امن برای زنان که ظاهراً مورد خشونت قرار می‌گیرند افغانستان را به قهقرا بردند.

در چند دور انتخابات که در افغانستان برگزار شده است آمریکا نقش داشته است و شخص مورد نظر خود را بر کرسی ریاست جمهور نشانده است؛ از کرزی شروع تا اشرف غنی همواره آمریکا در انتخابات افغانستان دست درازی کرده است.

دست آمریکا در انتخابات سال ۲۰۱۴ رو شد و همه مردم فهمیدند که رای مردم در افغانستان کارساز نیست؛ چرا که چند میلیون رای نادیده گرفته شد و حرف جان کری وزیر خارجه اسبق آمریکا بر چند میلیون رای در انتخابات ارجیت داده شد و حکومت وحدت ملی را بنا نهادند.

آمریکا از افغانستان چه می‌خواهد

آمریکا بنا بر پیش بینی که کرده بود باور داشت که در آسیا قدرت‌های ظهور می کند و بخاطر مهار این قدرت‌ها افغانستان را انتخاب کرده بودند و بعد از آمدن شان به افغانستان قدرت‌های منطقه‌ای شکل گرفت و حال افغانستان میدان جنگ استخباراتی آمریکا و قدرت‌های منطقه‌ای شده است.

ایران، روسیه، چین، هند و… از جمله کشورهای که مخالف حضور آمریکا در آسیا اند و با شکست که آمریکا در سوریه و عراق متقبل شد همه توان نظامی و استخباراتی خود را در افغانستان متمرکز ساخته است و این فشار و فشارهای کشورهای منطقه افغانستان را به سوی یک جنگ ناخواسته برده است.

قربانی این جنگ مردم افغانستان است و کشورهای مخالف و موافق در این میدان با هم درگیر اند و حکومت‌های که در طول این ۱۷ سال در افغانستان بودند با حمایت آمریکا نیاز دارند و از همه کارهای این کشور چشم پوشی کرده اند و می کنند.

حرف آخر این که تا وقتی حکومت با مردم صادق نباشد و از خود استقلالیت نداشته باشد و تا وقتی که آمریکا در این کشور بخاطر منافع خود حضور داشته باشد و مردم افغانستان برایش حیثیت قربانی را داشته باشد این کشور به همین منوال پیش می‌رود و شاید وضع بدتر از این همه که است شود.