اگر استاد محقق از حملات انتحاری حمایت می‌کرد!

افغانستان شاید تنها کشوری در افغانستان باشد که جعل، تعصب، فساد، بی امنیتی و… به اوج خود رسیده باشد ولی رییس جمهور آن بی خیال این همه مشکلات به برنامه‌های قوم‌گرایانه که دارد ادامه میدهد و هیچ کسی هم نیست که سد راه رییس جمهور شود.

جنرال دوستم معاون اول خود را به ترکیه تبعید کرد و معاون دوم خود یعنی آقای دانش را به کتاب‌خانه‌های ارگ مصروف قانون‌گذاری و قانون‌سازی ساخته و خودش بی‌خیال این همه مشکلات که در پیرامونش اتفاق می‌افتد، برنامه‌ها خود را پیش می‌برد.

گلبدین حکمتیار، کسی که چند مرتبه مسئولیت حملات انتحاری را به عهده گرفته بود را آرود و شامل پروسه صلح ساخت و حال همین گلبدین زیر ریش اشرف غنی از حملات انتحاری حمایت می‌کند و ارگ ریاست جمهوری که رییس آن اشرف غنی است شاید بخاطر غلجایی بودن حکمتیار نگوید که بالای چشمت آبروست.

گلبدین حکمیتار در آخرین مصاحبه خود به صراحت گفت که ما از حملات استشهادی یا همان «انتحاری» حمایت می‌کنیم و این حمایت به معنی این است که ما هر کاری که کردیم و هر قدر انتحاری که در کابل شده بخاطر یک هدف مقدس بوده و حکمیتار از آن حمایت می‌کند.

بالفرض اگر این حرف را یک تاجیک، هزاره، اوزبیک و یا هر کسی دیگر می‌زد، ارگ ریاست جمهوری چه اعلامیه‌های که صادر نمی‌گرد و فضل هادی مسلمیار چه حرف‌های تندی که نمی‌زد و ریاست اجراییه چه‌های که به آدرس حمایت کننده این حرف‌ها نمی‌زد.

اما حال که حکمتیار که متهم به کشتن چند هزار کابلی در زمان جنگ‌های داخلی است و مسئولیت حملات انتحاری سال‌های اخیر را نیز به عهده گرفته است، هیچ کس به این رهبر جهادی که سبب شد حکومت مجاهدین سقوط کند، کسی چیزی نمی‌گوید.

این در حالیست که استاد محمد محقق در کانفرانس بیداری اسلامی در ایران پیروزی گروه‌های که در مقابل گروه تروریستی داعش جنگ کردند را تبریک گفت و از شکست داعش در خاورمیانه اظهار خوشی کرد را همه محکوم کردند.

ارگ ریاست جمهوری، ریاست اجراییه، مجلس سنا و همه کسانی که موافق استراتیژی آمریکا در خاورمیانه بودند این حرف‌های استاد محقق را محکوم کردند و تا جای شد که ارگ ریاست جمهوری مانع اشتراک استاد محقق در جلسه‌های شورای امنیت شد.

با این استراتیژی یک بام و دو هوا باید مردم چه فکر کنند؟ آیا حکومت افغانستان هم از در پشت پرده از انتحاری‌های حمایت می‌کند؟ آیا حکومت از پیروزی گروه‌های جنگوی مسلمان در مقابل گروه تروریستی داعش خوش نشد؟ آیا افغانستان ظاهراً مستعمره آمریکا است که هر چیزی که خوش آمریکا بیاید باید ما قبول کنیم و اگر خوش کاخ سفید نیاید ما هم نباید چیزی بگویم و آیا این شگرد حکومت‌داری برده‌گی مدرن نیست؟

در این کشور همه چیز برای یک قوم خاص خوب است و برای چندین قوم دیگر خوب نیست، مثل بانوی اول کشور رولا غنی که یک مسیحی است و در یک خانواده مسیحی در لبنان به دنیا آمده و تابعیت سه کشور را دارد خانم یکی از رهبران سیاسی دیگر می‌بود چقدر جای بخاطر اعتراض داشت و چقدر بعضی از اقوام ما بالای این بحث می پیچیدند ولی حالا که خانم رییس جمهوری افغانستان است کسی آه از جگر نمی‌کشد و همه خاموش استند.

بعد از این همه فرضیه و پرسش و خواندن این همه تاریخ به یک جای می‌رسیم که باید هر کس برای خودش خط و نشان ترسیم کند چون نه اشرف غنی آخرین رییس جمهور است و نه آمریکا آخرین ابر قدرت دنیا و نه حکمتیار آخرین کسی که در زیر ریش حکومت از مخالفین حکومت دفاع می‌کند.

ندیم پارسینا