توزیع نان به مستحقین؛ حضور شهردار با چتر و ثبت با کتابچه صفایی

بعد از شیوع کرونا در کشور و افزایش موارد مثبت آن در شهرها، دولت تصمیم گرفت تا برای اکثر شهرها به ویژه کلان شهرها، محدودیت گشت و گذار و قرنطین را وضع کند.

وضع قرنطین از همان ابتدا و به دلیل اینکه بخش عمده ای از مردم قشر فقیر بوده و نیاز به کار روزانه برای خرید مایحتاج دارند، با مخالفت ها و واکنش های جدی روبرو شد.

به همین دلیل، هیچ وقت قرنطین در شهرها به ویژه کابل و هرات موفق نبوده و شمار زیادی از مردم به هر بهانه ای در شهر حضور می یافتند و به کار و بار مصروف می شدند.

فشار بالای دولت بخاطر عدم توجه به مستحقین در روزهای بیکاری و قرنطین باعث شد تا دو برنامه عملی شود؛ یکی توزیع گندم و دیگری توزیع نان.

توزیع گندم کمی با مسخره کردن مردم همراه بود؛ چون برای شماری از مردم مستحق در حدود ۴.۵کیلوگرام گندم رسید و برای برخی ها هم نرسید.

بعد از آن نوبت به توزیع نان رسید؛ دولت برای خانواده های مستحق از ۵ تا ۱۰ قرص نان در نظر گرفت و از وکلای گذر خواست تا مستحقین واقعی در منطقه شان را معرفی کنند تا از نان کمکی مستفید شوند.

این امر هم به دلیل فساد در تعیین افراد زیر سوال قرار گرفت؛ چون وکلای گذر در بسیاری موارد «حاجی» صاحب ها و نزدیکان خود را معرفی کرده بودند که اکثر آنها حتی در آن منطقه زندگی نمی کردند.

درخواست کتابچه صفایی

نکته دیگر در توزیع نان و سنگ اندازی در راه مستحقین واقعی، درخواست «کتابچه صفایی» به خصوص در نواحی سیزده و هیجدهم کابل بود.

شماری از مردم به خبرگزاری خاورمیانه گفته اند که وکلای گذر برای ثبت نام آنها، درخواست کتابچه صفایی کرده است؛ در حالی که هر دو ناحیه سیزده و هجده از فقدان ماسترپلان و نقشه شهری رنج می برد.

بسیاری از خانه ها حتی سند شرعی ندارند چه رسد به این که کتابچه صفایی داشته باشند.

این امر مردم را شاکی ساخته و نگرانی شان را ابراز داشتند.

آنها از دولت می خواهد که برنامه کمک به مستحقین باید به صورت شفاف باشد و تنها مستحق بودن کافی است.

در این رابطه فخرالدین فایض؛ عضو کمیته توزیع کمک به مستحقین در گفتگو با خبرگزاری خاورمیانه اظهار داشت که خواستن کتابچه صفایی در این برنامه ها به صورت کامل «منتفی» است.

به گفته وی، در روند توزیع نان، تنها مشخص شدن مستحقین مطرح بوده و از هیچ کدام از آنها کتابچه صفایی خواسته نشده است.

فایض اظهار داشت «بسیاری از مستحقین و فقرا در خیمه زندگی می کنند و شاید پروپاگند باشد و همکاران ما هیچ وقت در این رابطه مبادرت نورزیدند.»

اما منبع در بخشی دیگر از صحبت هایش اظهار داشت که با همکاران خود در ناحیه سیزدهم صحبت کرده و موضوع درخواست کتابچه صفایی را پیگیری خواهند کرد.

دو قرص نان برای یک فامیل

موضوع دیگر که مردم نسبت به آن در توزیع نان شکایت دارند، توزیع تنها دو قرص برایشان بود.

در این رابطه فخرالدین فایض می گوید که برای هر فامیل ۱۰ قرص نان داده می شود.

وی تصریح کرد که در برخی موارد استثنایی ممکن است که دو نان توزیع شده باشد.

به گفته وی، این موارد شامل کارگرانی است که یا مجرد هستند و یا به صورت فردی در یک اتاق زندگی می کنند که برای آنها دو قرص نان توزیع می شود.

فایض همچنین گفت «موارد استثنایی دیگر هم شاید بوده باشد که از ابتدا یک نفر ثبت شده باشد (فامیل نباشد) که در این صورت دو قرص نان داده شده است».

روند توزیع نان در حالی با شکایات مردم همراه است که داود سلطان زوی، شهردار جدید کابل برای بررسی نانوایی های شهر از یک «چتربان» استفاده کرده و با مراسم ویژه ای حضور می یابد؛ اما روند توزیع با مشکل روبرو است.

با این حال، روند توزیع نان به مانند دیگر برنامه ها به نوعی ناکام است؛ چون در مواردی که وکلای گذر دخیل بوده اند، مشکلات موجود بوده است.

نمونه بارز آن، بازداشت یک وکیل گذر همراه با ۲۰۰ بوجی آرد کمکی برای مردم بود و توزیع ۴.۵ کیلوگرام گندم که از سوی وحید عمر، مشاور رئیس جمهور یک برنامه «آزمایشی» عنوان شد.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *