احمدزی از چه رازی در ارگ پرده برداشت که مریم وردک تائید کرد

جنرال حبیب الله احمدزی، یکتن از مشاورین رئیس جمهور چندی پیش بر اساس ادعای عجیب و شوکه آوری به درون ریشه های ارگ اتهامی وارد کردکه همه گان را به فکر فرو برد.

وی در مصاحبه با تلویزیون خورشید اظهار داشت که در ارگ فحشا ترویج می ‌شود و وکلای زن از کابل با ۵۰۰ تا ۶۰۰ رأی کامیاب ساخته شده اند.

احمدزی از وجود یک تیم خاص و ویژه در ارگ ریاست جمهوری خبر داد که به صورت مخصوص برای «ترویج فحشا» کار می کند و بخشی از تعیینات زنان و دختران جوان از سوی همین تیم انجام می شود.

مشاور نظامی پیشین رئیس جمهور غنی گفته است «حلقاتی در ارگ به صورت سیستماتیک فحشا را ترویج می کند، این حلقات برای ترویج فحشا کار می کند، در پارلمان فعلی زنانی هستند که بخاطر رابطه با تیم ارگ و رابطه جنسی رای بالا گرفته اند».

فضلی گروپ از جمله بخشی از همین تیم است که جنرال احمدزی به آن اشاره می کند.

حال با گذشت چند روز یک مشاور دیگر حکومت وحدت ملی بر گفته های جنرال احمدزی تاکید دارد.

بانو «مریم وردک» مشاور پیشین حکومت در گفتگو با تلویزیون «وی آن» هند گفته است «موضوعاتی را که جنرال احمدزی مطرح کرد، حقیقت است»!

وی نیز تاکید کرده است که شماری از بانوان و دختران به دلیل همین رابطه نامشروع در پست های دولتی و پارلمان تعیین شده اند.

به هر صورت نکته مهم این است که اگر موضوعات مطرح شده در مورد فساد اخلاقی در ارگ جدی گرفته نشود، تبعات ناگواری را به دنبال خواهد داشت، این امر میتواند عزت و آبروی همه بانوان که در رده های بالایی حکومت کار میکنند و یا با رای پاک مردم وکیل شده اند را زیر سوال ببرد.

از نگاه دیگر اگر گفته های آقای احمدزی درست است، باید عاملین به اشد مجازات محکوم شوند تا پندی باشد برای دیگران وهم عزت دولت و مملکت حفظ شود؛ اما در صورتی که این اظهارات بی بنیاد باشد، احمدزی باید تاوان سنگین این دروغ خود را بپردازد.

اما سوال اساسی این است که ارگ چرا در برابر این ادعاها به صورت واضح موضع گیری نکرده و نگرانی مردم را برطرف نمی کند و چرا شماری از اعضای پیشین بدنه حکومت دست به چنین افشاگری هایی آنهم در برنامه های تلویزیونی می زنند؟

هرچند که شاه حسین مرتضوی، معاون سخنگوی رئیس جمهور در صفحه فیس بوک خود نسبت به این اظهارات، واکنش نرمی نشان داده است.

وی با عنوان «گاردهای حکومتی دیروز، منتقدان داغ امروز!» گفته است که متاسفانه در افغانستان این روش و شیوه به حیث یک فرهنگ کاری نهادینه شده است. یک فرد یا یک جریان سیاسی تا زمانیکه در رده های مختلف حکومت انجام وظیفه می ‌کند همه چیز را سفید می ‌بینند، اما وقتیکه از حکومت به هر دلیلی خارج می ‌شوند همه چیز را سیاه می ‌بینند. به این هم بسنده نمی‌ کنند برای توجیه بیرون شدن خود طوماری از اتهامات را هم قطار می‌کنند.

به گفته وی «در دیگر کشورها زمانیکه یک فرد از مقام حکومتی بیرون می ‌رود یا در نقش استاد مراکز آموزشی یا با نوشتن کتاب یا مشوره‌ دهی و یا هم نقش‌ های مثبت دیگر برای مردم و دولت خود خدمت می‌ کنند».

مرتضوی افزود؛ جالب این است که در حکومت هم یک فرهنگ عادی شده است که اتهامات را جدی نگرفته و حداقل از حق خود دفاع نکرده است.

برخی اتهامات باید جدی گرفته شود. کسی که اتهامات بی ‌اساس وارد کرده و افکار عامه را نسبت به اداره و شخصیت‌ ها مغشوش می‌ کنند با ید در برابر قانون جوابگو باشند.

معاون سخنگوی رئیس جمهور در پایان سوال کرده است که «از سوی دیگر افرادی که ادعاهایی را مطرح می‌ کنند نیز باید مستند به اداره ‌های مسوول شریک فرمایند. در غیر آن چگونه می ‌توان به حقایق دست یافت؟»

وی این اظهارات را آغاز جنگ روانی هدفمند به هدف تخریب افراد و دستگاه های حکومتی دانسته و می گوید که در این شکی نیست که کاستی های در حکومت وجود دارد؛ اما تخریب شخصیت ها و دستگاه حکومتی اکنون با هدف سیاسی صورت می گیرد.

در عین حال، نکته نگران کننده خاموشی ریاست جمهوری در این رابطه است که تنها به صورت مجمل و همانطور که اشاره شد، مرتضوی یک اشاره کوچک کرده؛ اما این خاموشی شرم بزرگ بر جبین ارگ خواهد بود.

این ادعاها در یک مملکت اسلامی به عنوان چکشی است بر سر و روحیه آنعده فامیل هایی که هنوز اجازه داده اند تا خانم ها و یا هم دختران شان در پست های بلند دولتی کار کنند.

حراج چوکی ‌های ‌حکومتی آن‌ هم به ادعای دو مشاور پیشین حکومت در برابر روابط نامشروع، رسوایی ای است که دستگاه حکومتی کشور را بی‌ اعتبار می سازد.

حال باید دید که واقعیت چه است؟