تلویزیون ملی به دنبال «نفاق افگنی» در افغانستان

هنوز چند روزی از صحبت های سرور دانش، معاون دوم ریاست جمهوری در بامیان نگذشته است که واکنش های زیادی را به دنبال داشت.

سرور دانش در بامیان گفته بود «امارت نظامی است متکی بر اراده یک فرد و بدون رأی و حتی بدون رضایت عامه مردم. این نظام با یک نظام کاملا استبدادی و دیکتاتوری هیچ فرقی ندارد. نظام طالبانی با سلطنت سدوزایی و محمدزایی که به نام امارت و یا سلطنت از ۱۷۴۷ (۱۱۲۶ش) تا ۱۹۷۸ (۱۳۵۷ش) به مدت بیش از ۲۳۰ سال بر افغانستان حکومت کردند، از نگاه روح و محتوا هیچ تفاوتی ندارد. در آن نظام ها هم یک گروهی کوچک از یک قبیله به صورت موروثی و با استبداد و دیکتاتوری بر افغانستان حکومت کردند، در نظام امارت نیز حکومت یک یک فرد به طور مادام العمر بر سرنوشت یک ملت مطرح است، بدون رعایت حقوق اساسی شهروندان و آزادی های عمومی و حتی قانون اساسی. نظام امارت یک نظام فراقانونی، نامحدود و مطلقه است.»

اکثر مردم، فعالان مدنی، کارشناسان و آگاهان با گفته های معاون دوم موافق هستند و آن را گفته های غیرمعمول ندانسته و از آن دفاع کردند.

هرچند که مدتی بعد سرور دانش به این گفته ها در نشستی به مناسبت روز جهانی صلح در کابل وضاحت داد؛ اما منتقدانی نیز داشت که نسبت به طرفداران آن کمتر و به سمت خاصی وابسته بودند.

ناگفته نباید گذاشت که گفته های معاون دوم ریاست جمهوری دقیقا مشابه گفته های محمد اشرف غنی، رئیس جمهور در کنر بود که پیش از این بیان شده بود.

اما گفته های رئیس جمهور با واکنش روبرو نشد.

حال و همزمان با گفتگوهای صلح و داغ شدن بحث های معاونین ریاست جمهوری و در مقابل موضع طالبان نسبت به آنها، تلویزیون ملی که به اساس نامش باید ملی باشد، در یک اقدام مغرضانه و یا هم ناآگاهانه در پی دامن زدن به نفاق در کشور برآمده است.

دو روز پیش تلویزیون ملی با گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی که در سال های اخیر با دولت صلح کرده و از تبعید به کابل برگشت، مصاحبه ای انجام داد.

در این مصاحبه، حکمتیار به وضاحت اعلام کرد که دولت را قبول ندارد و بارها بر آن تاکید کرد؛ اما خبرنگار تلویزیون ملی دو بار و با تاکید بر صحبت های معاون دوم ریاست جمهوری تاکید کرد تا نظر رهبر حزب اسلامی را داشته باشد.

در پاسخ به این سوال، حکمتیار ضمن بی احترامی و هتک حرمت به ائمه و سلسله مرجعیت شیعه، به صراحت اعلام کرد که سرور دانش خودش از نگاه مذهبی به امامت «موروثی» باور دارد.

وی به صورت واضح با قانون اساسی نیز مخالفت کرده و گفت که باید فقه حنفی در کشور حاکم باشد و مسایل نیز بر اساس آن حل و فصل شود؛ موضوعی که طالبان نیز در گفتگوهای صلح افغانستان در قطر مطرح کرده است.

نکته اساسی در مورد تلویزیون ملی این است که می بایست و مکلف بود تا سوال را به شکلی مطرح می کرد که رئیس جمهور غنی در کنر گفته بود نه اینکه از زبان یک شیعه با مذهب جعفری از شخصی سوال پرسیده شود که کاملا در جناح مخالف قرار دارد.

چطور یک تلویزیون که نامش «مِلی» است اجازه دارد به مسایل قومی دامن بزند و در پی نفاق باشد، در حالیکه وظیفه اصلی اش در شرایط فعلی، حفظ احترام ها و باریکی هاست.

روند کنونی نشرات تلویزیون ملی نگرانی های عمده ای به وجود می آورد در حالیکه سرور دانش، تنها بخشی از گفته های رئیس جمهور را تکرار کرده بود.