دولت فاقد برنامه های کارآفرینی منظم است

اصولاً کشورهایی که درگیر جنگ اند و یا کشورهای پسامنازعه، با چالشهای اقتصادی شدید مواجه هستند و این چالش ها مشکلات عمده ای برای مردم نیز به وجود می آورد.

یکی از مشکلات عمده ایجاد شده برای مردم در این راستا، فاصله گرفتن از استندردهای جهانی است.

افغانستان که سه دهه جنگ را به تجربه گرفته بود، حالا نیز پس از پانزده سال، تلاش های بی نتیجه برای دستیابی به ثبات امنیتی و تأمین رفاه برای شهروندان داشته و در حال افزایش فاصله با استندردهای جهانی است.

در همین رابطه، سازمان جهانی غذا به تازگی گزارش داده که بیشتر از ۱۱میلیون جمعیت افغانستان با کمبود مواد غذایی مواجه اند و حدود ۴۰درصد کودکان کشور نیز دچار سوءتغذیههستند.

با این حال، کارشناسان اقتصادی وضعیت فقر و گرسنگی در کشور را بیشتر از شاخص سازمان جهانی غذا می دانند.

آذرخش حافظی، کارشناس مسایل اقتصادی در گفتگو با خبرگزاری خاورمیانه گفت که ۴۸ درصد مجموع نفوس افغانستان زیر خط فقر زندگی می کنند و این میزان نسبت به شاخص سازمان جهانی غذا بلندتر است.

وی با انتقاد از سیاستهای اقتصادی دولت، می گوید :«تا به امروز، خطوط اساسی وظایف اقتصادی دولت نانوشته مانده؛ دولت تاکنون برنامه های کارآفرینی منظم،برنامه های رفاه اجتماعی، اقتصادی، مصونیت غذایی برای شهروندان، توازن بیلانس تجارتیِ خارجی ندارد.»

بر اساس معلومات حافظی، در واقع ۹۶ درصد کسر بیلانس تجارت وجود دارد.

از سوی دیگر، اداره ارزیابی خطرات و آسیبشناسی ملی افغانستان گفته است که حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور، فاقد سلامت غذایی می باشند و قادر نیستند که حداقل مواد موردنیاز غذایی خود را طی یک شبانهروز تأمین کنند.

وضعیت مذکور، میزان آسیبپذیری شهروندان را در مقابل انواع بیماریهای جسمی و ناهنجاریهای اجتماعی افزایش داده و دامنه بحران را گستردهتر می سازد.

نصیراحمد انصاف، معاون اتحادیه سراسری صنعتکاران بر این نظر است که تقویت صنایع داخلی، علاوه بر اینکه منجر به اشتغالزایی می شود، از سویی نیز مانع واردات مواد غذایی کم کیفیت می گردد.

وی افزود:«اگر بخواهیم اقتصاد افغانستان را به پایه اکمال بسازیم و شریان حقیقی اقتصاد را به گردش دربیاوریم، نیاز داریم تا صنایع داخلی و صنعت در کشور را تقویت کنیم.»

به عقیده انصاف، تا زمانی که صنایع داخلی به پای خود ایستاد نباشند، هیچ وقت رشد اقتصادی به وجود نمی آید.