طرح صلح با طالبان نباید در بدل قتل عام هزاره اجراء شود، طورى که اطلاع رسیده زلمى خلیلزاد به حکومت اشرف غنى و طالبان مطرح کرده که هزاره ها و حوزه مقاومت شمال مانع صلح هستند.
براى عملى شدن طرح صلح باید هزاره ها قتل عام و تضعیف شوند و نیز مناطقى که در کنترول حوزه مقاومت اتحاد شمال هست، از دست شان خارج شود و آنگاه حکومت مشترک غنى و طالبان ایجاد و عملى گردد و بعد پایگاه هاى امریکا از سوى این حکومت مشترک به رسمیت شناخته شود.
جنگ ارزگان، مالستان و جاغورى که از سوى اشرف غنى یک منازعه قومى خوانده شد در راستاى پیاده کردن همین طرح انجام میشود.
از این جهت است که حکومت غنى و قواى بین المللى در مقابل این جنگ بى تفاوت است و فقط به اعزام قطعه محدود کماندو و اعزام طیارات گزمه هوایى اکتفاء میکنند و همزمان با حملات ارزگان و غزنى؛ جنگ در ولایات شمال یا حوزه مقاومت نیز تشدید میشود.
بیرحمى در این جنگ توافقى حکومت و طالبان، بحدى مشهود است که هزاران خانواده مهاجر جاغورى، مالستان و ناهور را که با سرما، گرسنگى و بى خانمانى دست و پنجه نرم میکنند؛ از طرف حکومت و جامعه جهانى به آوارگان هیچگونه کمک مواد غذایى و نقدى صورت نگرفته و هزاران موتر که خانواده هاى مهاجر را از مسیر ناهور به بامیان و کابل منتقل میدهند در مسیر راه با خطر گرسنگى، سرما و مرگ جمعى مواجه هستند.
«رحیم دوستیار»
Author
