شورای عالی صلح، نه رئیس نه پول - خبر گزاری خاور میانه

شورای عالی صلح چهار سال قبل و در زمان حکومت حامد کرزی به هدف تامین صلح و گفتگو با مخالفان روی کار آمد.

در آن زمان استاد برهان الدین ربانی، ریاست این شورا را به عهده داشت که بعد از ترور ایشان، صلاح الدین ربانی، فرزند استاد ربانی بر کرسی پدر تکیه زد.

شورای عالی صلح با تشکیل ۶۸ نفری متشکل از رهبران جهادی و شماری از بزرگانی که از کار و سمت دولتی بازمانده بودند، روی کار آمد تا روند صلح را شتاب بخشد.

اما در همان زمان و بعد از ترور استاد ربانی مشخص شد که این تشکیل نیز مورد اعتماد مخالفان نبوده و آنها برای رسیدن به اهداف خود به هر اقدامی حتی ترور رئیس شورای عالی صلح نیز دست می زنند.

تشکیل شورای عالی صلح با کمک مالی گزاف ایالات متحده امریکا و بریتانیا صورت گرفت و در آن زمان هرکس آرزوی حضور در این شورا را در سر می پروراند.

اما کارکرد این شورا در سال های ابتدایی مشخص شد و ثابت گشت که کارایی این شورا در حد نام، اعتبار و بودجه لازم با معاش های گزاف آن نیست و به نوعی محلی برای «سکوت» اعضا و بزرگان بوده است

با این حال، در چند روز اخیر گفته می شود که هزینه ‌های مالی این شورا از سوی امریکا و بریتانیا به ‌دلیل نبود رهبری، به حالت تعلیق درآمده است.

به این ترتیب شورای عالی صلح در شرایط فعلی نه رئیس دارد و نه هم پول! این اقدام و رویکرد دو کشور حامی شورای عالی صلح بعد از گذشت یک سال از حکومت وحدت ملی صورت می گیرد؛ حکومتی که از ابتدا نیز تلاش داشت تا این شورا را به انزوا ببرد.

روند مذاکرات صلح انجام شده از سوی رئیس جمهور، رئیس اجراییه و حال هم مذاکرات چهارجانبه؛ این شورا را به صورت مطلق در حاشیه قرار داده است.

در شرایط فعلی، مذاکرات چهارجانبه با نقش کاملاً سمبولیک شورای عالی صلح پیش می رود و نماینده گان افغانستان، پاکستان، امریکا و چین به دنبال ترسیم نقشه راه صلح هستند.

نکته قابل تامل این است که در سالهای گذشته، فقط پول ‌های بدون حساب و کتاب‌ شورای عالی صلح توانسته بود تا اعضای این شورا را دورهم جمع کند؛ اما حالا که کمک ها قطع شده اند، معلوم نیست به حال این شورا چه خواهد آمد.

هرچند شورای عالی صلح ابراز امیدواری می کند که با تعیین رئیس جدید برای این شورا، کمک های جامعه بین المللی دوباره از سر گرفته شود؛ اما نقش این شورا دیگر پررنگ نخواهد شد و همانطور که گفته شد، حکومت وحدت ملی نیز به دنبال به حاشیه راندن این شورا بوده و است.

حال معلوم نیست که این شورا بدون رئیس و پول چطور می تواند نقش بارز داشته باشد و اعضای بیکار آن در کجا مصروف کار خواهند شد و یا برای سکوت دوباره آنها کدام برنامه ای روی دست است یا نه؟ مصارف هنگفت و کمرشکن مالی شورای عالی صلح در زمان فعالیت رسمی اش در حدود ۸۰۰ میلیون دالر برآورد شده است؛ در حالی که دستاوردهای این شورا نیز معادل صفر است.

پس با این حساب، قطع کمک ها برای این شورا می تواند با ارزش باشد؛ چون شورایی که هیچ دستاوردی جز مصارف گزاف نداشته باشد، نبودش بهتر است.