اولین رضاکار روسی جهت کمک به آوارگان وارد سوریه شد

افگینی غنی یف اولین رضاکار و متشبث از شهر ایکاتیرینبورگ روسیه عازم سوریه جنگ زده شده است و تا به حال هیچکس از روسیه جهت کمک به سوری های گرسنه به سوریه نرفته بود.

به گزارش خبرگزاری خاورمیانه، این شهروند روسی و رضاکار این کار را فقط به حساب صرف نمودن پول شخصی خود انجام میدهد.

چه چیز متشبث از اورال را به این اقدام وادار ساخته است؟ ایا در دمشق امنیت وجود دارد؟ اوارگان چه گونه زندگی میکنند؟

افگینی غنی یف اولین رضاکار روسیه است که به سوریه از ایکاتیرینبورگ امده است. او تجربه کار در عرصه حالات فوق العاده در نقاط مختلف جهان، از اورال تا فلیپین دارا می باشد. او همچنان تجربه کار در نواحی جنگ زده دارد ، در سال های ۲۰۱۴ — ۲۰۱۵ غنی یف از شهرهای تحت اتشباری دنبس بیش از ۴۰۰ آواره تخلیه کرده بود.

حالا او به داغ ترین نقطه جهان — سوریه رفته است. رفتن به سوریه را افگینی در خزان، زمان پلان نموده بود، وقتیکه طیارات روسیه در لاذقیه فرود آمدند و روسیه به کمک مردم سوریه در مبارزه علیه تروریستان شتافت. ولی بعداً در باره کسب ویزا رضاکار با مشکلات مواجه شد.

افگینی معلومات داد: ” من همه کارمندان سفارت را به خاطر دارم. آنها به من ویزا نمی دادند: سوریایان نمی فهمیدند که من چرا به کشور آنها میروم. اینکه رضاکار از روسیه میخواهد به سوریایان کمک نماید، آنها درک کرده نمی توانستند. اگر من زن می بودم که با سوریایی عروسی می کردم، این برای آنها قابل فهم بود، ولی به صفت رضاکار مرا درک کرده نمی توانستند”.

ولی پافشاری و نامه از کمیته صلیب سرخ کار خود را کردند و به او ویزا دادند. افگینی به سوریه از طریق کشور همجوار لبنان وارد شد. رضاکار در لبنان یک روز سپری نمود. ما به دره بقاع منطقه شهر زاحل رفتیم و در آنجا تعداد بسیار زیاد پناهندگان حقیقی بسیار فقیر سوریایی وجود داشتند. نمی توان درک کرد که مردم چگونه زندگی میکنند. تعداد بسیار زیاد مریض هستند و هرقدر غذا را که به اینجا بیاورند، به سرعت تمام میشود. همه نان می طلبند. ما دو بار غذا آوردیم و دیدن آنهایی که غذا به آنها نرسید، بسیار سخت بود.

افگینی میگوید که غذا را در سوپرمارکیت ها می خرد. آنهایی را پیدا میکنم که به زبان روسی یا انگریزی صحبت میکنند. در بیروت دختر روسی زبان را پیدا کردم او باشنده اودیسه بود، چند سال قبل به سوریه آمده بود و در ۴۰ کیلومتری بیروت زندگی میکند و ما با او به کمپ پناهندگان رفتیم. حالا در سوریه من مترجم انگلیسی زبان دارم. اگر راست بگویم، او دستیار من نیست، زیرا من به او پول می پردازم.

افگینی به چند ولایت سوریه، منجمله ال کوویر در اطراف حمص سفر کرده است. به تفاوت از دمشق، در مناطق دور دست کشور ویرانی کامل به چشم می خورد. در انجا تعداد زیادی آوارگان و اطفال وجود دارند. به آنها کالا، غذا میدهیم و از یکجا به جای دیگر میرویم. کمپ ها در آنجا وجود ندارند و مردم در عمارت متروک زندگی میکنند. میخواهم به آنها ماشین مخلوط کانکریت و دستگاه جوش کاری بیاورم.

به گفته غنی یف، حالا دمشق نسبت به پاریس امن تر است. در پایتخت کشور اوضاع بسیار آرام است. مردم، به اساس قضاوت در باره تحرک در خیابان ها و روحیه مردم که شام در کافی ها نشسته و حتی می رقصند، زندگی خوب و حتی خوش دارند.

افگینی می گوید که برخورد با روسان بسیار مثبت است. روسیه را در اینجا بسیار دوست دارند. در اینجا پاسپورت روسیه در همه جا چراغ سبز است. بطور مثال، در تاکسی میروم و دریور وقتیکه در آخر سفر میداند که من از روسیه هستم، بصورت قطع از گرفتن پول ابا می ورزد. او میگوید: من در اینجا انتظار شما می مانم و شما را هرجای که خواسته باشید می برم، به خاطریکه ولادیمیر پوتین دوست بشار اسد است و مردم سوریه دوستان مردم روسیه می باشند. به این ترتیب، پرداخت پول در تاکسی مشکل واقعی است.

رضاکار روسی قصد باقی ماندن در دمشق ندارد. او می گوید: در اینجا رضاکاران کار خاص ندارند و هیچکس به کمک آنها نیاز احساس نمی کند. باید به جای رفت که مردم از جنگ صدمه دیده اند. به ۲ — ۳ منطقه که وضع بشری در آنجا بسیار سنگین است و مردم به کمک های عاجل بشری نیاز دارند، باید رفت و به جای که رضاکاران روسیه آمده میتوانند.