مردم از لویه جرگه مشورتی چه می خواهند ؟ اختصاصی

خبرگزاری خاورمانه / میز اجتماع – پیمان استراتژیک و مردم

لویه جرگه مشورتی برای بررسی، تائید و یا رد توافقنامه امنیتی کابل ـ واشنگتن، روز پنج شنبه (امروز) با حضور بزرگان، نماینده گان و ریش سفیدان کشور، آغاز شد.

به گزارش خاورمیانه، بیش از دو هزار نماینده از سراسر کشور و نماینده مهاجرین افغان در ایران و پاکستان نیز حضور دارند تا بتوانند راه حل مناسبی برای توافقنامه امنیتی کابل و واشنگتن پیدا کرده و یا وقت گذرانی کنند.

مسوولان دولتی و کارشناسان سیاسی، نظامی و اجتماعی هرکدام به اندازه داشته هایشان در مورد این جرگه معلومات داده و خواسته های خود را بازگو کرده اند؛ اما نظرات مردم از قشرهای مختلف در این مورد شنیدنی و خواندنی است.

ابتدا سعی بر آن داشتم تا نظر جوانان را با خبرگزاری خاورمیانه شریک کنم.

احسان، جوان ۲۳ ساله که در دانشکده حقوق دانشگاه کابل درس می خواند، به خاورمیانه گفت :«لویه جرگه در حقیقت در مواقع ضروری از سوی حکومت تشکیل می شود تا بالای یک و یا چند موضوع جدی و اساسی برای کشور، تصمیم گیرد.»

به گفته وی، در شرایط فعلی نیز بحث توافقنامه امنیتی با امریکا مطرح است؛ اما با حضور شورای ملی، بهتر بود تا این موضوع به شورای ملی واگذار شده و از برگزاری لویه جرگه جلوگیری می شد.

این جوان تحصیل کرده اظهار داشت؛ حالا که لویه جرگه برگزار می شود، بهتر است تا منفعت و سود مردم در نتیجه آن در صدر برنامه ها قرار داشته باشد نه اینکه بازهم نظرات حکومت و دولت مردانی مورد بحث باشد که همیشه از جرگه ها و نشست ها به سود خود بهره گرفته اند.

به باور وی، مخالفان حکومت هم باید در این تصمیم گیریها در نظر گرفته شوند؛ چون هر بار برادر خواندن آنها از سوی حکومت، با یک حمله انتحاری و قربانی گرفتن افراد ملکی و بیگناه جواب داده شده است و به همین خاطر باید برای منفعت آینده مردم، راه حلی در نظر گرفته شود.

سمیه، یکتن از دانشجویان دانشگاه های خصوصی کابل می گوید، در تمام برنامه های ملی، هدف اساسی باید مردم و ملت باشد و حالا انتظار می رود که لویه جرگه مشورتی هم در همین روند پیش برود.

وی که به نتیجه لویه جرگه کمی خوشبین به نظر می رسد، افزود :«اشتراک کننده گان در جرگه، به فکر مردم هستند و چون از بین مردم انتخاب شده اند، به سود مردم هم تصمیم خواهند گرفت و توافقنامه امنیتی می تواند تضمینی برای امنیت حداقلی در کشور باشد.»

اما این دختر جوان، اظهار داشت که توافقنامه امنیتی باید خیلی با دقت از سوی نماینده گان و اشتراک کننده گان در لویه جرگه مورد بررسی قرار گیرد. از سوی دیگر، شماری از مردان و زنان با سن و سال بالاتر که با آنها صحبت شد؛ نسبت به جوانان، نظرات متفاوت تری داشتند.

عبدالله، مرد ۴۵ ساله که به گفته خودش، تا صنف دوازدهم درس خوانده است، می گوید :«تمام مواردی که در توافقنامه امنیتی ذکر می شود باید، در ابتدا به سود مردم باشد.»

به گفته وی، نمی توان به نتیجه نهایی جرگه و منفعت آن برای مردم، آرزومند بود؛ چون در اکثر مواقع به همین شکل بوده و منافع مردم در درجه های دوم و یا سوم قرار گرفته است.

این مرد اظهار داشت که دولت مردان و کابینه در هر شرایطی، بهترین زنده گی را دارند و برایشان تفاوتی ندارد که توافقنامه امنیتی به چه شکلی امضا شود؛ چون آنها اگر در داخل کشور نباشند، توانایی زنده گی در خارج را نیز دارند.

موصوف از اشتراک کننده گان در جرگه خواست که برای تامین امنیت دایمی و آرامش بعد از سال ۲۰۱۴، منفعت مردم را در نظر بگیرند.

صابر، یکتن از دست فروشان منطقه پل باغ عمومی در گفتگو با خاورمیانه، با گفته جالبی آغاز کرد :«برو بابا، لویه جرگه چیست، مه حالا به دنبال یک لقمه نان هستم و برایم فرق نمی کند که شرایط چطور باشد.»

وی گفت که در هر شرایطی و با حضور هر حکومتی، او دست فروش بوده و از این راه هم امرار معاش کرده است و حالا هم در انتظار نتیجه لویه جرگه نیست؛ چون به باور وی، پیش از این که توافقنامه امنیتی هم نبود، امریکا و نیروهای خارجی هرکاری که دلشان بوده را انجام دادند.

تعداد دیگری از باشنده گان پایتخت نیز نظرات متفاوت در مورد نتایج لویه جرگه مشورتی داشتند؛ اما در صدر گفته های آنها، منفعت و آرامش مردم قرار داشت.

حال باید دید که لویه جرگه مشورتی در مورد توافقنامه امنیتی با امریکا، چه دست آوردهایی را به دنبال داشته و آیا منافع مردم در کدام دسته از نتایج این جرگه قرار خواهد داشت؟