گدایی؛ معضل اجتماعی یا سیاسی؟

افغانستان بعد از گذشتاندن دوره های مختلف سیاسی، معضلات عدیده ای را نیز تجربه کرده و هم اکنون هم با برخی از آنها دست به گریبان است.

11715944_989644891101431_102672508_nافغانستان بعد از گذشتاندن دوره های مختلف سیاسی، معضلات عدیده ای را نیز تجربه کرده و هم اکنون هم با برخی از آنها دست به گریبان است.

به گزارش خبرگزاری خاورمیانه، معضل دیرینه و کهنه ای که درافغانستان به مانند دیگر کشورهای جهان سوم، به شکل عمده وجود دارد، تکدی گری (گدایی) است که شکلهای مختلف آن را می توان در کشور مشاهده کرد.

بر این اساس و بخاطر جمع آوری گدایان از سطح شهرهای بزرگ کشور به ویژه پایتخت، کمیسیون جمع آوری گدایان از سوی حکومت حامد کرزی تشکیل شده و این کمیسیون وظیفه داشت تا گدایان را جمع آوری کرده و شرایط مناسب برای آنها را فراهم کند.

در ترکیب این کمیسیون نهادهای مختلف از جمله وزارت کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین، ریاست سره میاشت، کمیسیون مستقل حقوق بشر و چند نهاد دیگر شامل می باشد.

چرا کمیسیون موفق نبود؟

اما کمیسیون جمع آوری گدایان بنا به دلایل مختلف موفق نبوده و آنطور که انتظار می رفت، نتوانست گدایان را از سطح شهر کابل جمع آوری کند و بر خلاف هدف کمیسیون، تعداد گدایان در سطح شهر افزایش نیز یافت.

علی افتخاری، سخنگوی وزارت کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین در گفتگو با خاورمیانه، دو مسئله را باعث ناکامی کمیسیون جمع آوری گدایان بیان داشت.

به گفته وی، نبود بودجه مشخص و مورد نیاز یکی از عوامل ناکامی و ناکارآمدی کمیسیون بوده است که بر اساس آن کمیسیون نمی توانست از گدایان مستحق حمایت کند.

افتخاری اظهار داشت که، خلا قانونی برای حمایت های اجتماعی نیز عامل دیگر بوده است.

بر اساس معلومات منبع، کمیسیون در ابتدا گدایان را جمع آوری می کرد و بعد از آن کمیته تفکیک وظیفه داشت تا گدایان حرفه ای را از گدایان مستحق جدا نماید.

با این حال، عبدالله عابد، مسوول انکشاف حقوق کودکان کمیسیون مستقل حقوق بشر به خاورمیانه گفت که نبود اراده سیاسی از سوی حکومت، دلیل عمده عدم موفقیت کمیسیون جمع آوری گدایان بوده است.

گدایان حرفه ای بیشتر از گدایان مستحق!

طبق گفته های افتخاری، یافته های کمیسیون جمع آوری گدایان نشان می دهد که از مجموع ۴۳۰۰ گدای موجود در کابل، ۳۸۰۰ تن آنان گدایان حرفه ای (متکرر) بوده اند که می بایست از خانواده های این گدایان ضمانت گرفته می شد که دیگر به سرک ها نمی آیند.

اما افتخاری می گوید که به دلیل خلا قانونی، تکدی گری جرم پنداشته نمی شد و کمیسیون نیز توانایی معرفی گدایان متکرر به مراجع عدلی و قضایی را نداشت.

به گفته منبع، این مشکل با وزارت های مربوط درمیان گذاشته شده و به انها گفته شده است که اگر خلا قانونی وجود نداشته باشد، کمیسیون به راحتی می تواند با گدایان متکرر برخورد کند.

سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی باورمند است که بیشتر بودن گدایان حرفه ای نشان دهنده این است که مردم از گدایی عاید خوب به دست می آورند که گدایی را حرفه خود تعین کرده اند.

در عین حال، نجیب الله دانش، معاون سخنگوی وزارت داخله نیز می گوید که فرهنگ «گداپروری» در افغانستان زیاد است و گدایان درآمد بیشتر دارند و به این پیشه روی می آورند.

گدایی؛ راهی برای افزایش جرایم جنایی و سیاسی!

از سوی دیگر، عبدالله عابد، مسوول انکشاف حقوق کودکان کمیسیون مستقل حقوق بشر درگفتگو با خاورمیانه، به ابعاد مهمی در مورد گدایی پرداخت.

به گفته وی، یافته های آنها نشان می دهد که شماری از گدایان در جرایم سیاسی و امنیتی دست داشته و به نوعی با شبکه های مافیایی و قاچاق بران مواد مخدر ارتباط دارند.

عابد اظهار داشت، یافته های آنها حاکی از آن است که بعد از جمع آوری شماری گدایان، از سوی برخی نماینده های مردم در پارلمان کشور تماس گرفته شده و ضمانت آن عده از گدایان را می کرند که گویا دیگر به سرکها نمی آیند.

به باور منبع، این حرکات نشان میدهد که شبکه های مختلف در تکدی گری دخیل بوده و به نحوی از گدایان برای انجام اعمال تخریبی، قاچاق مواد مخدر و اختطاف حمایت می شده است.

موصوف می گوید که همین، از وزارت داخله خواسته شده بود تا مسایل امنیتی و دخالت گدایان در ناامنی، اختطاف و قاچاق را مورد پیگرد قرار دهد.

در همین حال، معاون سخنگوی وزارت امور داخله، دست داشتن تمام گدایان در ناامنی ها و جرایم را تائید نمی کند؛ اما می گوید که مواردی پیش آمده که عامل آن (گدا) نیز بازداشت شده است.

به گفته نجیب الله دانش، موضوع جرمی گدایان زیر پوشش نیروهای امنیتی بوده و تحقیقات نیز در این رابطه جریان دارد.

با این حال، شاهد حضور گدایانی از کشور پاکستان در کشور، در فصول مشخص سال هستیم.

در این رابطه، عبدالله عابد می گوید که شماری از گدایان پاکستانی که در ناامنی های کشور دست دارند، در فصل گرما به افغانستان می آیند و در فصل سرما به کشور خود باز می گردند.

به باور وی، این گدایان نیز در ناامنی ها، جاسازی ماین های کنار جاده، اختطاف و قاچاق دست دارند که می بایست وزارت امور داخله اقدامات جدی برای آن روی دست گیرد.

از سویی هم، نجیب الله دانش ورود گدایان از کشورهای همسایه را تایید کرده و می گوید که تدابیر برای جلوگیری از ایجاد ناامنی این گدایان روی دست گرفته شده است.

حضور بیشتر کودکان در گدایی و اقدامات آینده!

کمیسیون مستقل حقوق بشر معتقد است که تا حال کودکان در کارهای شاقه و گدایی در کشور مصروف بوده و هستند.

مسوول انکشاف حقوق اطفال کمیسیون مستقل حقوق بشر می گوید شماری از این کودکان در کنار گدایی در ناامنی ها، اختطاف و قاچاق نیز دست دارند.

وی مصروفیت کودکان در گدایی را یک معضل جدی برای آنها دانسته و می گوید که این کودکان از تعلیم و تربیه باز می مانند و نمی توانند آینده درخشان برای خود رقم بزنند.

در عین حال، علی افتخاری سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی می گوید که برای جلوگیری از ورود بیشتر کودکان به تکدی گری، برنامه های ویژه ای را در ولایت های کشور روی دست دارند.

به گفته وی، به کمک بانک جهانی، کمک نقدی به افراد آسیب پذیر در ولایت های مختلف کشور در نظر گرفته شده است و همچنین به کمک سازمان غذایی جهان، در ۱۱ ولایت آسیب پذیر قرار است افراد مستحق شناسایی شده و در بدل کمک در نظر گرفته شده برای آنها، آموزش مسلکی ببینند تا در آینده مصروف کارهای مفید باشند.

اما گدایی؟

با این حال، حضور افراد مصروف در گدایی به عوامل مختلف بستگی دارد.

قیس کودک ۷ ساله که در سطح شهر کابل به گدایی مصروف است، در ابتدا حاضر به صحبت نبود؛ اما بعد از دریافت کمی پول گفت که توسط تعدادی از افراد به گدایی آورده شده و بعد از ختم روز برایش مقداری پول به عنوان معاش داده می شود.

وی می گوید :«خانواده فقیر دارم و برای پیدا کردن یک لقمه نان، مجبور هستم که کار کنم و زمانی که کار پیدا نشد، دوستانم مرا به فردی معرفی کردند که از اطفال در گدایی استفاده می کرد.»

وی که اجازه گرفتن عکس را نداد، افزود که برای تکمیل کردن مبلغ مورد نظر فردی که به او معاش می دهد، مجبور است از شیوه های مختلف برای جمع آوری پول اقدام کند.

به گفته قیس، در حدود ۱۵ کودک دیگر نیز تحت نظر آن فرد کار می کنند که هرکدام آنها در نقاط مختلف شهر مصروف گدایی هستند.

وی از دولت می خواهد تا شرایط کار برای آنها فراهم کند و در صورتی که یک درآمد مشخص و مثبت داشته باشد، دیگر گدایی نمی کند.

Author

About Author