کفه ترازو به سود هند... - خبر گزاری خاور میانه

افغانستان به عنوان قلب آسیا، همیشه دستخوش سیاست های کشورهای همسایه هایی قرار گرفته است که این همسایه ها با خودشان نیز مشکل داشته و هر کدام به دنبال قدرت نمایی و حضور پررنگ در افغانستان هستند.

بعضاً مشکلات موجود بین دو همسایه، باعث شده تا نزدیکی کابل به هر کدام از آنها، واکنش تند مخالف کشور مشخص را داشته باشد و در «دیگ بی سرپوش» کشور به دنبال مداخله و ایجاد مشکلات باشند.

دشمنی و نفاق بین همسایه ها و کشورهای کمک کننده به افغانستان بیشتر بین پاکستان و هندوستان بوده است؛ دو کشوری که با تفاوت های فراوان در افغانستان حضور دارند.

هندوستان کشوری است که همیشه در بخش های اقتصادی کمک کرده و این کمکها بدون کدام مداخله آشکار و ایجاد ناامنی بوده است و کمکهایش نیز مفید ارزیابی شده است؛ اما همیشه وقتی که نامی از پاکستان در کشور برده می شود، از ناامنی، مداخله سیاسی و تقویت گروه های هراس افگن نیز یاد می گردد.

در طول سالهای اخیر، هر زمان که روابط کابل با دهلی نو تقویت شده و یا جریان می یابد، پاکستان به دلیل ترسی که از نفوذ دهلی نو در افغانستان دارد، به دنبال مشکلات برای از بین بردن این روابط برمی آید و یا سنگ اندازی می کند تا روابطش با کابل افزایش یابد.

چرخش به سمت دهلی نو!

حکومت کابل در سالهای اخیر و بیشتر در مواقعی که اسلام آباد خواسته های سیاسی اش را تامین نکرده و یا سنگ اندازی کرده است، بارها به سمت دهلی نو چرخش نموده است.

در این اواخر و بعد از سقوط شهر کندز و زمانی که اسلام آباد به خواسته های کابل پاسخ مثبت نداد، حکومت وحدت ملی به شدت به دنبال هندوستان هستند تا از طریق این کشور و کمکهای آن، بتواند مشکلات امنیتی را مرفوع سازند.

افزایش حملات طالبان بعد از اینکه دور دوم گفتگوهای صلح افغانستان به دلیل نشر خبر مرگ ملاعمر بعد از دوسال از سوی پاکستان، انگشت اتهام به اسلام آباد رفت و روابط کابل و اسلام آباد تیره تر و تاریک تر شد.

به همین منظور، رئیس شورای امنیت ملی افغانستان امروز (شنبه ۱۶عقرب) به دهلی نو رفته تا مذاکرات برای تجهیز و اکمال نیروهای هوایی و زمینی کشور را با مقام های هند روی دست گرفته و تعقیب نماید.

گفته می شود که خرید هلی کوپترهای نظامی برای اردوی ملی از جمله نکات برجسته این سفر به دهلی نو است که در کنار آن دیگر مسایل از جمله نقش هند در تامین صلح در کشور نیز به چشم خواهد آمد.

چرخش به دهلی نو، خوب یا بد؟

اما اینکه اقدام تازه حکومت کابل برای گفتگو با مقام های دهلی نو و خرید و تجهیز نیروهای امنیتی توسط این کشور، خوب است یا بد؟ عتیق الله امرخیل، آگاه امور نظامی در گفتگو با خبرگزاری خاورمیانه می گوید :«پاکستان هیچ وقت از اهداف غلط خود در قبال افغانستان نمی گذرد و هیچ انعطاف پذیری ایجاد نمی کند؛ پس بهتر است که سیاست های حکومت به صورت مستقلانه انجام شود.»

به باور وی، حکومت وحدت ملی در ابتدا به سمت پاکستان رفت؛ اما مثل همیشه این کشور هیچ صداقتی در کارش نداشت و برای تقویت نیروهای هوایی و زمینی، دولت مجبور است به سمت دیگر کشورها تمایل داشته باشد.

امرخیل می گوید که خرید اسلحه و تجهیزات نظامی حق حکومت افغانستان است و در این راستا نباید به دیگر کشورها و خواسته های آنها توجه کرد.

از سوی دیگر، فاروق بشر، آگاه امور سیاسی در گفتگو با خاورمیانه اظهار داشت :«روابط افغانستان با پاکستان بعد از حملات و ناامنی در کشور به خصوص بعد از سقوط کندز، تیره تر شد.»

وی افزود زمانی که گفتگوهای مقام های دو کشور به نتیجه نرسید؛ چاره ای نیست که باید به هند نزدیک شده و از طریق این کشور به دنبال تقویت نیروهای دفاعی خود باشیم.

به باور وی، در صورتی که هند می تواند نیروهای امنیتی و دفاعی کشور را تقویت کند، چرخش به سمت دهلی نو می تواند مفید بوده و مشکلات امنیتی کشور را مرفوع بسازد.

بشر این کار را نوعی فشار بر پاکستان نیز میداند که از این طریق اسلام آباد به دنبال تغییر روش و موقف برود و از مداخله در امور افغانستان خودداری کند.

گفتگوهای صلح و واکنش اسلام آباد؟

اما بارها دیده شده است که با چرخش کابل به سمت دهلی نو، اسلام آباد همیشه واکنش نشان داده و به دنبال افزایش ناامنی ها در کشور، گروه های شورشی را تقویت کرده است.

عتیق الله امرخیل در این رابطه می گوید که گفتگوهای صلح پیش از این از سوی پاکستان ناکام و سبوتاژ شده و باید با این کشور عکس العمل مشابه شود تا این کشور تحت فشار قرار گیرد.

به عقیده وی، پاکستان همیشه در قبال کشور واکنش نشان داده؛ اما اگر نیروهای امنیتی هوایی و زمینی به صورت کامل اکمال و تجهیز شوند، دیگر نباید نگران واکنشهای همه ساله پاکستان بود و از راه دیپلوماتیک این نگرانیها را مرفوع ساخت.

در عین حال، فاروق بشر می گوید :«از روزی که موضوع صلح افغانستان مطرح شده و قرار شد تا گفتگوها به صورت مستقیم با طالبان انجام شود، پاکستان صادقانه عمل نکرده و همچنان با تربیه و تکمیل هراس افگنان به دنبال زیر اثر داشتن گروه های شورشی است.»

وی باورمند است که اگر طالبان بخواهند به پروسه صلح بیایند، رابطه با دهلی نو هیچ تاثیری بالای این روند ندارد و بعد از آن باید به دنبال فشار بین المللی و منطقه ای بالای پاکستان بود تا موقف خود را صادقانه تغییر بدهد.

به هر حال باید دید که نتیجه سفر رئیس شورای امنیت ملی به دهلی نو چه خواهد بود و اسلام آباد در قبال این نزدیکی آیا بازهم به دنبال ایجاد تنش در کشور خواهد بود یا اینکه با فشارهای بین المللی به دنبال تغییر موقف خواهد بود؟