چهل سال از نعره های آزادی خواه «الله اکبر» مردم کابل گذشت

چهل سال پیش، مردم پایتخت با سردادن شعارهای «الله اکبر» بر سر بامها برآمده و قیام سراسری را در برابر تجاوز شوروی به افغانستان ابراز داشتند.

به گزارش خبرگزاری خاورمیانه، امروز (سوم حوت) برابر است با چهلمین سالروز قیام مردم کابل بر علیه تجاوز شوروی.

تاریخ افغانستان به مانند بسیاری از تاریخهای دیگر کشورها، مملو است از حماسه آفرینیها و رشادتهای باورنکردنی و شگفتانگیز.

حماسههایی که در تاریخ طنینانداز بود و بر صفحه جاودانگی حک گردیده است.

با گذشت زمان هنوز رشادتها و پایمردیهای غازیان کشور و مجاهدان جان برکف از خاطرهها فراموشی نگردیده و در منظر وجدان بشری کم رنگ نشده است.

قیام سوم حوت مردم کابل یکی از این خاطرات و نمادهای فراموش نشدنی است که از ایمان پاک و زلال مردم افغانستان و روحیه شجاعت و آزادگی شان، نشات گرفت.

شاید هنوز هم نعرههای آزادی خواهان طنینانداز باشد؛ نعرههایی که فقط و فقط برای آزادیخواهی، مبارزه با اشغال و اشغالگری سرداده شد.

این قیام سرآغاز سقوط ارتشی بود که به گفته قدیمیها تا «دندان مسلح» بود و در این راه عده زیادی جانهای شیرینشان را قربانی کردند.

زنان، کودکان، کهنسالان، جوانان، شیعه، سنی، از هر قوم، تاجیک، هزاره، پشتون، ازبک؛ همه و همه بدون در نظر گرفتن منفعت شخصی، سمتی، زبانی و قومی؛ یکجا و باهم نعره تکبیر سردادند.

همه با هم قربانی دادند، شکنجه شدند و زنده به گور شدند.

نکته بارز و قابل توجه آن قیام، دستهای خالی قیامکنندهگان و نبود پول، امکانات و مداخله بیگانهگان از جمله پاکستان بود.

اما نیروهای وفادار به شوروی و حکومت کابل تحمل شنیدن این نعرههای «الله اکبر» را نداشت و با شلیک گلوله و پرواز درآوردن هلیکوپترها در نیمههای شب، به دنبال سرکوب قیام کنندهگان برآمد؛ اما این اقدام شعله اعتراضات را شعلهورتر ساخت و هزاران تن از پایتخت نشینان به سرکها برآمدند.

این قیام که سرمنشا نابودی ارتش سرخ شوروی بود، بیش از ۵۰۰ تن قربانی از مردم گرفت.