چرا حکومت طرح احزاب را بخاطر بایومتریک انتخابات نمی پذیرد؟

بعد از گذشت چند سال از کار غیرقانونی پارلمان افغانستان، حکومت وحدت ملی تصمیم به برگزاری انتخابات پارلمانی و شورای‌های ولسوالی گرفت و این تصمیم با مشکلات زیاد تا جای جامه عمل پوشید اما هنوز نصف کار کمیسیون پیش نرفته است که سنگ‌های زیاد سد راه برگزاری انتخابات پارلمانی شده است و یا قصداً این سنگ‌ها را گذاشته اند تا انتخابات پارلمانی به تاخیر برگزار شود.

چرا تصمیم به برگزاری انتخابات گرفته شد؟ حکومت وحدت ملی همراه با شرکای غربی خود پیش جهان زیر سوال رفتند که با وجود ۱۷ سال حضور بیش از ۴۰ کشور خارجی و به خصوص آمریکا حکومت وحدت ملی که با ابتکار آمریکا و شخص جان کری ساخته شد چرا توانایی برگزاری انتخابات پارلمانی را ندارند و این کار سبب شد که تصمیم به برگزاری انتخابات گرفته شود و این تصمیم وقتی‌که گرفته شد که مردم دیگر به انتخابات باور نداشتند؛ چرا که انتخابات سال ۲۰۱۴ چنان رسوایی به بار آورد که هیچ کشور و هیچ نهاد ملی و بین المللی نتوانست رای پاک و ناپاک را از هم جدا کنند و بالاخره حکومت وحدت ملی بر اساس یک توافقنامه سیاسی ایجاد و رای مردم باطل شد.

حکومت با ترفند برگزاری انتخابات شورای ولسوالی مردم را ثبت نام کردند و بعد از ثبت نام مردم حال کمیسیون گفته است که توانایی برگزاری انتخابات شورای ها ولسوالی را ندارند چرا که در اکثر ولسوالی مردها و در بیشتر ولسوالی ها زنان خود شان را ثبت نام نکرده اند و این کار سبب شد که یک دست آویز پیدا کنند تا انتخابات شورای ولسوالی را برگزار نکنند.

اما انتخابات پارلمانی را که همه مراحل قانونی را نامزدان تکمیل کرده اند هم در هاله از شک و تردید است که این کمیسیون بتوانند در تاریخ معین که گفته اند برگزار کنند چرا که نظر به تقویم این کمیسیون بیش از ۱۰ روز از کار خود عقب استند و تکمیل کردن کار ۱۰ روز در ۶۰ روز باقی مانده کار محال است.

میزان تقلب در انتخابات چقدر خواهد بود؟ تقلب در انتخابات فعلی هم یکی از واقعیت‌های است که هیچ کس نمی‌تواند از آن انکار کند و بکوید که کمیسیون می تواند انتخابات پارلمانی را بدون تقلب برگزار کند چرا که اکثریت سیاسیون دیدگاه شان این است که بیش از ۳ میلیون شخص خیالی ثبت شده اند و بارها در رسانه ها گزارش‌ها از چاپ استیکرها تقلبی نصب آن در تذکره ها اظهار نگرانی کرده اند .

اگر در انتخابات پارلمانی تقلب صورت بگیرد که می‌گیرد کشور به سوی بحران می‌رود و مهار این بحران از توانایی حکومت وحدت ملی خارج است. چرا مهار بحران بعد از انتخابات از توان حکومت خارج است؟ کمیسیون شکایات انتخاباتی چند نامزد را گفتند که باید حذف شود و چند نامزد دیگر را اخطار جدی دادند و کمیسیون انتخابات وقتی که لست اشخاص را که معیار را تکمیل نکرده اند و متهم به جرایم خورد و بزرگ بودند از لست حذف کردند بیش از ۷ دفتر ساحوی کمیسیون مستقل انتخابات فعلن بسته است و اگر این روند ادامه پیدا کند و تا یک مدتی این مراکز بسته بماند شاید به سرنوشت غزنی دچار شوند و برگزاری انتخابات در آن ولایت‌ها ممکن نباشد. بناً اگر کمیسیون مستقل انتخابات حتی بتواند در ۲۸ میزان انتخابات را برگزاری کند و تقلب صورت بگیرد بحران به میان میاید و از میان چند هزار نامزد اگر یک هزار آن دست به حرکت‌های مدنی بزنند کشور ناخودآگاه به بحران می‌رود.

چرا طرح احزاب را بخاطر بایومتریک کمیسیون نمی پذیرد؟ احزاب سیاسی طرح بایومتریک رای دهنده ها را به کمیسیون پیشنهاد کرده است و این طرح از سوی کمیسیون پذیرفته نشد و کمبود زمان را یکی از مشکلات بخاطر بایومتریک کردن رای دهنده ها عنوان کرده اند در حالی که احزاب سیاسی می‌گویند که این طرح اگر پذیرفته نشود نتیجه انتخابات پر از تقلب را نخواهند پذیرفت. اگر احزاب سیاسی و ائتلاف نجات نتایج نهایی را نپذیرند باز هم کشور به بحران می‌رود و این بحران جمع بحران بازنده ها یک بلوا جور خواهد که کسی تصور آن را هم کرده نتواند.

اگر انتخابات به تاریخ ۲۸ میزان برگزار شود باید…! اگر کمیسیون مستقل انتخابات تصمیم بر این گرفته باشد که انتخابات را برگزار کند باید طرح بایومتریک را که احزاب پیشنهاد کرده است، بپذیرد و رای دهنده ها باید بایومرتیک شوند البته این کار میزان تقلب را کم می‌کند و یک انتخابات می‌داشته باشیم که حمایت احزاب بزرگ سیاسی را می‌داشته باشد.

بحث بعدی این است که انتخابات پارلمانی را قربانی بازی سیاسی نکنند و کمیسیون مستقل انتخابات باید شب و روز کار کند که ۱۳ روز تاخیر را پوره کند و انتخابات را برگزار کند و گرنه انتخابات می‌ماند برای سال بعدی و این کار سبب خواهد شد که اعتماد مردم کم‌رنگ شود.

بحث آخر این که اگر حکومت، غرب و کمیسیون مستقل انتخابات تصمیم دارند که انتخابات را به تاریخ ۲۸ میزان برگزار کنند باید با احزاب کنار بیایند، سیستم را بایومتریک کنند، از قوه قهریه نظام بخاطر سرکوب کردن حرکت‌های مدنی در قالب اعتراض‌های شخصی و زیر پا کردن منافع ملی استقاده کنند.

ارگ و ریاست اجراییه در هیچ کار کمیسیون مداخله نکنند و بخاطر زد و بندهای سیاسی مردم افغانستان و اعتماد شان را به بازی نگیرند و بگذارند که انتخابات حداقل بدون کدام مشکل برگزار شود و مردم به پای صندوق های را دهی بروند و باور کنند که انتخابات برگزار شد و گرنه همه میدانند که نسبت به چند میلیون رای دهنده چند صد نفر که رای را شمار می کنند کارا استند و تصمیم گیرند اصلی هم دیگران است.

اما اگر اعتماد مردم عام بشکند باز هم دشوار است که بتوان آنها را به تاریخ ۳۱ حمل پای صندوق های رای دهی کشاند و آن ها را روحیه داد که در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنند و همین تکتک انتخابات شورای ولسوالی نمی‌بود بی گمان که میزان رای دهند به این اندازه بالا نمی‌بود.

پس بر حکومت است که به تصمیم مردم حداقل ارج بگذارد و دیگر مردم افغانستان پیش جامعه جهانی کم نزنند و بگذارند که مردم به ظاهر نماینده خود را انتخاب کنند تا کشور به سوی پیشرفت و ترقی سوق پیدا کند

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *