پولیس ترافیک عامل نظم یا مانع نظم؟؟

وظیفه نظم و هماهنگی در رفت و آمد و توقف موترها و وسایط نقلیه در تمام کشورهای دنیا به عهده پولیس ترافیک است؛ اما این شیوه در کشورهای مختلف متفاوت است.

در افغانستان نیز این روند با حضور شمار زیادی از پولیس ترافیک در مراکز عبور و مرور، چهارراهی ها، سرک های پر رفت و آمد و نقاط مختلف شهر، پیش برده می شود.

افغانستان به دلیل نبود سیستم منظم ترافیک، نبود چراغ ها و علایم ترافیکی و از همه مهمتر عدم توجه راننده گان به این مسایل، شرایط ترافیک را بیشتر از هر کشور دیگر بی نظم ساخته است.

در کنار این مشکلات، نبود یک پولیس ترافیک مسلکی، پایین بودن سواد پولیس ترافیک، وجود فساد، گرفتن جریمه های غیرمعیاری از سوی پولیس ترافیک، عامل عمده ای شده برای بی نظم شدن شهر کابل.

پولیس ترافیک کشور به ویژه در کابل و دیگر کلان شهرهای کشور در کنار اینکه معیاری نبوده و یا هم از آموزش های مسلکی و عصری شان به خوبی استفاده نمی کنند، به دلیل کمبود معاش شان، برای کسب درآمد به اقدامات دیگر نیز دست می زند.

پولیس ترافیک پایتخت در کنار این که به هر عنوانی از راننده گان پول می گیرند و برای مصارف روزانه شان جمع آوری می کنند؛ در بسیاری از مواقع خودشان در بی نظمی و ناهماهنگی تردد وسایط نقلیه نقش مهمی دارند.

**پولیس ترافیک کابل، در برخی مواقع از مردم پول های غیرقانونی می گیرد**

این پولیس در بسیاری از مواقع با تصمیم گیریهای خود، سرک های یکطرفه را دو طرفه ساخته و در برخی مواقع نیز سرک های دو طرفه را یکطرفه می سازند تا بر ازدحام ترافیک بیش از پیش بیافزایند.

از سویی هم، پولیس ترافیک به دلیل نداشتن آشنایی با مشکلات مردم و یا هم عدم توجه به آن مشکلات، موترها را برای تلاشی و چک کردن در مناطقی توقف می دهند که خودش عاملی برای ازدحام ترافیک است.

به این مشکلات اگر گرفتن پول و یا نوعی رشوت را نیز اضافه کرد، خود نشان می دهد که پولیس ترافیک از نقش اساسی اش به عنوان نظم دهنده شهرها به عاملی برای بی نظمی شهرها تبدیل شده اند.

ویدیوها، عکسها و مشاهدات عینی بارها و بارها نشان می دهند که پولیس ترافیک تنها کاری را که انجام نمی دهد، کار اصلی اش و برای کسب درآمد و عایدات بیشتر در بسیاری از مواقع، راننده گان را مورد لت و کوب قرار می دهند، از آنها برای توقف در ایستگاه های مشخص، پول می گیرند و در عوض نوشتن پارچه های جریمه، پول دستی می گیرند که از حساب دولت خارج بوده و تنها به جیب ترافیک موظف و مدیر همان چهارراهی می رود.

راننده گان زیادی در گفتگو با خبرگزاری خاورمیانه از پولیس ترافیک، نحوه برخورد آنها، سواد پایین شان، اخاذی های بی مورد، اذیت و آزار، گرفتن پول و دادن لایسنس و لت و کوب یاد کرده اند.

میرزا یکتن از راننده گان شهر کابل می گوید :«پولیس ترافیک اگر زورش به زورمندان و وزیر صاحب ها نمی رسه، نباید بالای مردم عادی و غریب زورگویی کند.»

به گفته وی، تنها برای این که بتواند در ایستگاه ده افغانان توقف کرده و مسافر پیدا کند، روزانه ۱۰۰ افغانی برای ترافیک می دهد و ۵۰ افغانی دیگر نیز برای معلولینی که ترتیب موترها را تنظیم می کنند.

این راننده اظهار داشت که اگر در منطقه ای ایستگاه نیست؛ چرا با دادن پول، پولیس ترافیک اجازه توقف به راننده ها می دهد و اگر ایستگاه است، چرا پولیس ترافیک پول ناحق بگیرد؟

به مانند این راننده، شمار زیادی از راننده گان در شهر کابل، مشکلات عمده ای از ناحیه پولیس ترافیک و رفتار آنها دارند.

**لت و کوب پولیس ترافیک از سوی زورمندان**

اما در کنار این موضوع، در بسیاری از مواقع پولیس ترافیک مورد آزاد و اذیت زورمندان نیز قرار گرفته و در مواقعی مورد لت و کوب نیز قرار می گیرند و عدم آگاهی راننده گان که گرفتن مدرک راننده گی (لایسنس) آنها خود زمینه ساز رشوت است؛ پولیس ترافیک را با چالش های عمده روبرو ساخته است.

همچنان که رفتار، کردار و اخاذی های غیرقانونی پولیس ترافیک مورد انتقاد قرار دارد، نحوه برخورد از سوی زورمندان نیز با پولیس ترافیک مورد قبول نیست؛ اما در این روند، مشکلات از ناحیه پولیس ترافیک بیشتر است.

ناگفته نماند که چهارراهی های شهر کابل نیز به اساس داوطلبی در بین مدیران و صاحب منصبان ترافیک تبادله شده و در اختیار افراد خاصی قرار می گیرد.

در این رابطه نزدیک به سه هفته تلاش داشتیم تا نظر مدیر ترافیک را در مورد اصلاحات پولیس ترافیک و اقدامات لازم با خود داشته باشیم؛ اما ایشان حاضر به گفتگو نشده و بارها و بارها مصاحبه را رد کردند.