پایتختی آلوده، بی نظم و بدون معیارهای زنده گی

همیشه پایتخت کشورها به دلیل فراهم بودن امکانات زنده گی و کار از جمله شهرهای پرنفوس در کشورها به حساب می آیند و به همین دلیل نیاز به نظم و رسیده گی بیشتر نسبت به دیگر شهرها دارد.

کابل نیز از این امر مستثنی نبوده و نسبت به دیگر شهرهای کشور نفوس بیشتر در خود جای داده است و هر روز نیز به میزان نفوس آن اضافه می شود.

اما برخلاف دیگر کشورها که پایتخت بهترین نظم و بیشترین امکانات را دارد؛ کابل از کمترین امکانات لازم برخوردار بوده و بی نظمی آن نیز بیداد می کند.

پیاده روهای کابل یا از سوی دوکانداران مورد استفاده قرار گرفته و از استفاده پایتخت نشینان به دور مانده که این امر به گرفتن پول استفاده از سوی شهرداری بر می گردد که در بدل پول، اجازه استفاده دوکانداران به پیاده روها را می دهد.

و یا هم پیاده روها از سوی نهادهای امنیتی، اجتماعی، تحصیلی و دولتی با گذاشتن دیوارهای کانکریتی مسدود شده و پایتخت نشینان حق استفاده از آن را ندارند.

در کنار این امر، توقف موترها در پیاده روهای پایتخت و یا هم بستن آن از سوی منازل با ایجاد فضای سبز را اگر اضافه کنیم بخش اعظمی از پیاده روها از استفاده در کابل بازمانده اند.

بی نظمی از دیگر مشکلاتی است که نمونه آن تنها شاید در پایتخت افغانستان دیده شود.

عبور و مرور موترهای مختلف با پلیت ها و نشان های مختلف و استفاده از هارن های گوناگون، تردد موترها از هر مسیری که بخواهند که در این امر پولیس ترافیک خود نقش اساسی دارد و راه هایی را به شکل غیرقانونی در اختیار راننده گان قرار می دهد؛ عدم موجودیت سرک های معیاری از موارد ابتدایی بی نظمی در کابل هستند.

اگر به این بی نظمی ها، عدم موجودیت فضای سبز، انداختن آب دهان و کثافات در هر مکان ممکن از سوی پایتخت نشینان، رفع حاجت در مکان های عمومی و دیگر موارد نیز به بی نظمی های یادشده اضافه شود «تو خود بخوان حدیث مفصل از این مجمل».

اما پایتخت افغانستان تنها به بی نظمی شهره نیست، عدم موجودیت معیارهای زنده گی و نداشتن استندردهای لازم برای زنده گی از دیگر مشکلات کابل است.

بی برقی، فاصله طبقاتی فراوان و چشمگیر، حضور اقوام مختلف با فرهنگ های متفاوت، تردد مواشی در مرکزی ترین نقطه کابل و دیگر موارد از جمله معیارهایی است که کابل را به یک پایتخت بدون استندرد زنده گی تبدیل کرده است.

با این حال، آلوده گی بی حد در پایتخت که خود باعث مشکلات تنفسی، عروقی و صحی برای پایتخت نشینان شده است؛ مشکل عمده به حساب می آید.

در روزهای فعلی که صبح وقت و شام هر روز آلوده گی هوای کابل به حدی است که با هیچ معیاری قابل سنجش نیست و انسان هایی که مشکل تنفسی دارند با خطر از دست دادن زنده گی روبرو هستند و دیگر افراد نیز با خطر ابتلا به مشکلات تنفسی مواجه اند.

همه این مشکلات در حالی نگران کننده تر به نظر می رسد که اداره نظافت (شهرداری) پایتخت کشور توسط سرپرست اداره می شود و رهبران دولت با توجه به تمام شعارهایی که داده بودند، هیچ اقدامی در حل این مشکل نکرده اند.

با این حال، کابل هنوز هم از معیارهای زنده گی به دور مانده و نیاز جدی به رسیده گی برای حل آن دارد که دولت مردان باید فکری برای آن داشته باشند.

اگر این روند ادامه یابد، شاید پایتخت افغانستان در کنار تلفات جانی به دلیل حملات انتحاری و انفجاری، شماری از شهروندان خود را در نتیجه آلوده گی، بی نظمی و بی معیاری از دست بدهد.