هیچ افغان از افغان دیگر برتر نیست!!

این شعاری است که رئیس جمهور در کارزارهای انتخاباتی برای خودش انتخاب کرده و با استفاده از همین شعارها و کسب رای ـ که تا هنوز به عدم تقلب آن صحه گذاشته می شود ـ به کرسی ریاست رسید.

از اصل این شعار برمی آید که همه باید در یک نگاه دیده شوند و هیچ برتری نسبت به دیگری نداشته باشد و در این بین، مردم عادی به مانند وزرا و کارمندان عالی رتبه دولتی دیده شوند.

اما این شعار بعد از مدتی که با پادرمیانی «جان کری»، وزیر وقت خارجه امریکا، حکومت وحدت ملی ایجاد شد، رنگ عوض کرده و «بعضی از افغانها از دیگر افغانها برتر است و مزیت دارند» ـ تغییر کرد.

در ابتدای حکومت وحدت ملی، فاروق وردک که در دوره قبلی وزیر معارف بود، با افشاگری «سیگار» و «مکاتب خیالی» مطرح شد و مشخص گردید که مکاتب خیالی مواردی ایجاد کرده است به مانند:

١- حیف و میل شدن بخش عمده ای از بودجه این وزارت

٢- اختلاس زیر‌نام «ظرفیت ‌سازی»

٣- یکهزار و دوصد مشاور که اکثرشان نزدیکان وزیر، فرزندان و نزدیکان نماینده ها، آشپزها و راننده ها می باشند.

۴- هفتاد و پنج‌ هزار معلم خیالی (معاش هر معلم ۱۳۰۰۰ افغانی یا ۲۱۵ دالر که ماهانه معادل می شود به «۱۶,۱۲۵,۰۰۰» دالر

۵- سه‌ هزار و پنجصد مکتب خیالی (در هر مکتب ۲۱ معلم خیالی)

۶- حیف و میل شدن مقداری پولی زیر نام «چاپ کتاب های نو».

از سوی دیگر، عمر زاخیلوال که در زمان حامد کرزی وزیر مالیه بود و به عنوان مشاور اقتصادی رئیس جمهور غنی گماشته شد، نیز دست کمی از فاروق وردک نداشت، در یک گزارش تحقیقی از سوی رسانه های کشور مشخص شد که عمر زاخیلوال بیشتر از یک میلیون دالر درآمد داشته و در مدت فعالیتش مبلغی برای خرید منازل در امریکا و کانادا ارسال کرده است.

به طور مثال، زاخیلوال مبلغ ۷۰هزار دالر برای خرید منزل به خواهرش در کانادا ارسال کرد.

همچنین اکلیل حکیمی، وزیر مالیه دوره محمد اشرف غنی، بعد از مدتی به امریکا رفت، شماری از رسانه ها گزارش دادند که وی بخش عمده ای از مالیه ده درصدی کریدت کارت های موبایل را با خود برده است.

افرادی مانند زاخیلوال و فاروق وردک که اسنادی بر غارت پول آنها نیز موجود بوده، بدون اینکه مورد بازداشت و تحقیق قرار گیرند، بعد از مدتی به پست ‌های مهمتر حکومتی مانند وزارت و سفارت رسیدند.

اما زمانی متوجه می شوی که شعار «هیچ افغان از افغان دیگر برتر نیست» رنگ عوض کرده است که شخصی به نام «عبدالرزاق وحیدی»، وزیر پیشین مخابرات و تکنالوژی معلوماتی بعد از دو دوره دادگاه علنی برائت می گیرد؛ اما در یک دادگاه غیابی، به سه سال زندان محکوم شده و به پلچرخی انتقال داده می شود.

این روند و عدم صداقت رئیس جمهور به شعار انتخاباتی اش، واکنش های زیادی را به دنبال داشته است؛ احمد سعیدی کارشناس مسایل سیاسی در صفحه فیس بوکش نگاشته است که «نمیتوانیم در مقابل بی عدالت ها خاموش بمانیم.»

وی گفته است که لحظات پیش از طریق رسانه ها اطلاع یافته که محترم عبدالرزاق وحیدی وزیر اسبق مخابرات، با وجود احضار مکرر و دلایل منطقی ایشان و ثابت ساختن بیگناهی در برابر محکمه، سرانجام خلاف تمام ارزش های انسانی و حقوقی با حکم غیابی و محکمه فرمایشی بدون هرگونه رعایت اصل حقوقی راهی زندان گردید.

به باور سعیدی «بارها همه هموطنان ما شاهد محکمه آقای وحیدی بودند که چگونه بیگناهی اش را ثابت میساخت، حکومت نیمه مشروع وحدت ملی در پایان عمرش نباید، این گناه بزرگ سیاسی را انجام میداد که متاسفانه انجام داد.»

وی از رئیس اجرائیه و شخصیت های سیاسی کشور تقاضا کرده است تا در زمینه رهایی وحیدی هرچه عاجلتر اقدام نمایند در غیر آن همه هموطنان آرام نخواهند نشست.

از سویی هم، رحمت الله نبیل، رئیس پیشین امنیت ملی و نامزد انتخابات ریاست جمهوری آینده گفته است «تا جاییکه من معلومات دارم، با این دو هموطن ما (عبدالرزاق وحیدی و جنرال قیصاری) واقعاً بی عدالتی صورت گرفته است و نحوه برخورد با اینها بیشتر سیاسی بوده تا قانونی».

وی معتقد است «بجای اینکه قضایای بزرگ فساد و قانون شکنی بررسی گردیده و مرتکبین آن به جزای اعمال شان برسند، تعدادی از قضایای کوچک به هدف کمپاین های انتخاباتی و یا پیدا کردن محبوبیت در جامعه به مردم ارائه میگردد.»

نبیل در حالی که به هیچ مورد از قضایای بزرگ فساد و عاملین آن اشاره نکرده است، می گوید «به امید روزی که بجای عدالت نمایشی، مثال های عدالت واقعی را شاهد باشیم».

شاید نظر وی هم زاخیلوال، فاروق وردک، اکلیل حکیمی و یا هم ضیاءالحق امرخیل بوده باشد که نظر تمام مردم هم همین است که حکومت باید فاسدین بزرگ را مورد پیگرد قرار دهد و رئیس جمهور ثابت سازد که «هیچ افغان از افغان دیگر برتر نیست.»

خبرهای مرتبط:

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *