هشتم ثور، انقلابی که قدر آن دانسته نشد

امروز برابر است با هشتم ثور، سالروز ورود مجاهدین به کابل و سقوط حکومت داکتر نجیب الله.

به گزارش خبرگزاری خاورمیانه، ۲۴ سال پیش در چنین روزی (هشتم ثور) مجاهدین از نقاط مختلف به کابل وارد شده و حکومت داکتر نجیب الله را برچیدند و سکان نظام را به دست گرفتند.

بعد از شکست و خروج ارتش سرخ از افغانستان، مجاهدین حدود چهار سال دیگر با بقایای ابرقدرت شرق و کمونیست های حاکم بر کابل به نبرد پرداختند و سرانجام در هشتم ماه ثور سال ۱۳۷۱ رژیم داکتر نجیب الله ساقط شد و مجاهدین پس از چهارده سال جنگ، اعلام پیروزی کردند.

این پیروزی به مردم ثابت کرد که وحدت مردمی بیشتر و قدرتمندتر از تسلیحات نظامی پیشرفته است و در برابر این قدرت، هیچ قدرت دیگر توان ایستادگی ندارد.

در این روز، نظامیان وابسته به گروه های جهادی از جبل السراج، چهار آسیاب، سروبی و میدان شهر به کابل ریختند.

هشتم ثور به مثابه بزرگترین پیروزی وافتخار ملت، بخصوص مجاهدان افغان در تاریخ کشور شمرده می شود که توانستند در چهارده سال جهاد، نیروهای متجاوز شوروی وقت را از افغانستان برانند.

اعضای حزب خلق و پرچم در هفتم ثور ۱۳۵۷ پس از آنکه در برابر نظام نوپای جمهوری در افغانستان به حمایت شوروی وقت کودتا کردند، سردار محمد داوود نخستین رئیس جمهور افغانستان و اعضای خانواده اش را قتل عام کردند.

مردم در برابر حکومت طرفدار شوروی وقت که به ارزش های دینی و فرهنگی شان هیچگونه حرمت قایل نبود و عالمان دین، بزرگان قوم و افراد متنفذ را به بند زندان می کشید، ایستادند و در برابر آنان جهاد و مبارزه را آغاز کردند و از سراسر کشور گروه های مجاهدین را تشکیل دادند .

حکومت شوروی وقت پس از آنکه بقای نظام طرفدارش در افغانستان را در خطر دید و قشون سرخ را به کشور سرازیر کرد؛ اما مردم با خصوصیات بیگانه ستیزی شان، در برابر این تجاوز تجدید پیمان کردند و به پا ایستادند.

مردم افغانستان به اساس وعده های خداوند متعال به قیمت جان و مال شان به جهاد علیه نظامیان و حکومت طرفدار شوروی ادامه دادند تا آنکه نخست به نصرت پیروزی خروج قوای شوروی از افغانستان دست یافتند و بعدش به پیروزی نهایی نهایی در هشتم ثور سال ۱۳۷۱ رسیدند.

البته این پیروزی بیش از دو میلیون معلول و معیوب و هجرت میلیون ها خانواده افغانستان به کشورهای همسایه را به همراه داشت.

اما نفوذ کشورهای همسایه و غربی در بین گروه های مختلف جهادی، این پیروزی را سرآغاز جنگی داخلی قرار داد و مجاهدین هم متاسفانه این پیروزی را نگه نداشتند.

زمانی که ارتش شوروی از افغانستان خارج شد، ریاست و قدرت میان رهبران جهادی مطرح گردید و رهبران جهادی برای به دست گرفتن انحصار قدرت، دست به جنگ ‌های داخلی زدند.

درباره علل این اتفاق نیز می توان به مشکلات داخلی و خارجی اشاره نمود. در قسمت مشکلات داخلی مسایلی چون عدم همدیگر پذیری، جنون رسیدن به قدرت، اختلاف بعضی از احزاب در مسایل خورد و کلان، از مهمترین عوامل بود.

در مسایل خارجی نیز باید یادآورد شد که زمان خروج روس ها از افغانستان، حزب خلق یک تعداد را به بهانه های مختلف از حزب بیرون می کرد، تا جایی را برای آینده آنها در کنار تنظیم های جهادی با استفاده از وجهه قومیت، پیدا نماید که بعد از پیروزی مجاهدین همین افراد نفوذی، مجاهدین را وادار به جنگ علیه هم کردند و در بین مجاهدین فتنه افگنی می کردند.

در کنار این مشکلات، دخالت پنهان و آشکار برخی از همسایگان و قدرت های فرامنطقه ای، دخالت های خارجی به ویژه دخالت کشورهای عربی، مانع تشکیل حکومت پایدار و فراگیر در افغانستان شد تا آنها به اهداف خود از طریق افغانستان و شرایط حاکم بر آن برسند.

به هر صورت آن، پیروزی هشتم ثور ثمره خون میلیون ها شهیدی است که بی نام و نشان روی صخره ها، در دشت ها و دامنه ها به خاطر دفاع از کشور و خاک، هدف گلوله اشغالگران بیگانه قرار گرفته و دلیرانه از سرزمین شان دفاع نمودند.

در این بین، نباید خون شهدای مظلوم و البته وطن دوست کشور در راه رقم خوردن تاریخ هشتم ثور نادیده گرفته شود و بازمانده گان آنها نیز باید مورد توجه قرار گیرند.

درس هم از این واقعه تاریخی نیز تحمل و مدارا با دیگران، همدیگر پذیری، حرکت به اساس منافع مردم، احترام به باورهای دینی است.

در این راه، خواست هایی که باید برآورده می شد و بر اساس همین خواست ها، مجاهدین حرکت کرده بودند و مردم به آن خواست های خود آن چنان که مطلوب بود، نرسیدند.

حوادث بعد از هشتم ثور، جنگ های داخلی اثرات بسیار منفی روی وضعیت زندگی مردم بود.

هشتم ثور برای مجاهدین هم آنچنان که باید و شاید نتایج مطلوب نداشت. خواستهای مجاهدین افغانستان برآورده نشد و بسیاری از مجاهدین احساس یاس دارند و فکر می کنند به آن چه که می خواستند، نرسیدند و قدر این پیروزی دانسته نشده و کشور بعد از هشتم ثور تا حال، شاهد ناآرامی ها بوده و جنگ جریان دارد، متفاوت از اینکه در این جنگ مجاهدین کمی دورتر هستند.