مقام‌های امنیتی امریکا چرا به افغانستان سفر کردند؟

افغانستان در جریان ده روز اخیر شاهد حوادث متفاوت و برخی ناگوار بود.

در ابتدا، نیروی هوایی امریکا در یک اقدام بی‌پشینه مواضع گروه تروریستی داعش در ولسوالی اچین ولایت ننگرهار با مورد هدف با «مادر همه بمب‌ها» قرار داد.

این برای اولین بار بود که امریکا از این بمب، اهدافش را مورد حمله قرار می‌دهد، هرچند تا ۱۰ روز بعد از پرتاب این بمب ۱۱ تُنی، به هیچ‌یک از خبرنگاران اجازه ورود به محل اصابت آن داده نشد و تنها نیروهای امریکایی در ساحه حضور داشتند.

بعد از آن، یک حمله خونین و وحشیانه در قول اردوی ۲۰۹شاهین در ولسوالی دهدادی ولایت بلخ رخداد که طالبان مسلح مسوولیت آن را به عهده گرفتند.

بعد از این حمله و تحت فشارهای جمعی از سوی مردم، وزیر دفاع ملی و لوی درستیز قوای مسلح از سمت‌شان استعفا داده و مورد قبول رئیس‌جمهور واقع شد.

اما بعد و در جریان این رویدادها، دو مقام عالی‌رتبه نظامی و امنیتی امریکا بعد از تعیین شدن دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور جدید به کابل آمده و وضعیت امنیتی و کلی افغانستان را بررسی کردند.

در ابتدا، جنرال مک ماستر، مشاور امنیت ملی دونالد ترامپ به کابل آمده و وضعیت را بررسی کرد و با رهبران حکومت وحدت ملی دیدار کرد.

بعد از آن نیز جنرال جیمز ماتیس، وزیر دفاع امریکا در یک سفر از پیش اعلام‌نشده وارد کابل شده و با مقام‌های عالی رتبه کشور دیدار کرد.

نکته مهم در سفر هر دو مقام نظامی امریکا، بررسی وضعیت کلی کشوری بود که واشنگتن، طولانی‌ترین جنگ خود را در آن آغاز و پی‌ریزی کرده است.

این سفرها همزمان با تحولات و حوادث ناگوار، می‌تواند برای امریکا چند پیام داشته باشد، یکی اینکه، افغانستان همچنان از کشورهای همسایه و استخبارات این کشورها به ویژه پاکستان ضربه می‌خورد و نیاز جدی به متقاعد ساختن اسلام‌آباد از صلح و آرامی افغانستان است.

دوم اینکه، امریکا با تمام مصارفی که در افغانستان در قالب آیساف، ناتو و حمایت قاطع انجام داده، بیهوده بوده و تنها به فساد اداری و سست شدن پایه‌های حکومت کمک کرده است.

سوم اینکه، افغانستان همچنان مورد توجه کشورهای منطقه به ویژه روسیه، چین، هند و پاکستان است تا مکانی باشد برای قدرت‌نمایی و حفظ ناامنی برای داشتن امنیت در کشورهای خودشان.

در ضمن امریکا با توجه به مسایل موجود به دنبال این است که سرنوشت طولانی‌ترین حضور نظامی‌اش در یک کشور را مشخص کند و اینکه بداند که در آینده چه تصمیمی در مورد افغانستان گرفته می‌تواند.

حضور این دو مقام عالی‌رتبه نظامی امریکا این انتظار را بارور می‌سازد که واشنگتن برای رسیدن به اهداف نظامی‌ و سیاسی‌اش در منطقه، تصمیم زودتری در مورد افغانستان بگیرد و تکلیف کابل را مشخص سازد.

امریکا اگر بخواهد مصارف انجام‌داده‌اش در افغانستان را به راه بهتر ببرد؛ نیاز دارد تا روند امنیت و آرامی در افغانستان را هموار بسازد.

در این راه نباید تنها به چند گفته رهبران حکومت وحدت ملی در مورد مبارزه با فساد و یا هم بلند رفتن عایدات دولت از مالیات مورد توجه مقام‌های امریکایی قرار گیرد؛ چون منفعتی از بلند رفتن عاید دولت نصیب ملت نشده و ملت تنها قربانی مبارزه با تروریزمی شده که حکومت وحدت ملی توان مدیریت مبارزه با آن را ندارد.