مردمی که عید ندارند!

این روزها گپ گپ عید بوده و مردم برای خریداری های عیدی به بازار آمده و با خرید لباس ها نو و رنگارنگ و میوه های متفاوت، به دنبال آماده گی های عید

11733243_994496313949622_1640748018_nاین روزها گپ گپ عید بوده و مردم برای خریداری های عیدی به بازار آمده و با خرید لباس ها نو و رنگارنگ و میوه های متفاوت، به دنبال آماده گی های عید هستند.

به گزارش خبرگزاری خاورمیانه، مردم افغانستان بعد از ۲۹ یا ۳۰ روز روزه گرفتن، برای آمدن عید بیتابی کرده و تلاش دارند تا به خوبی از این عید تجلیل کرده و ماه مهمانی خدا را پشت سر بگذارند.

مردم مسلمان افغانستان نیز با آداب و رسوم خاصی به استقبال این عید سعید می روند.

تبدیل کردن وسایل خانه، خرید لباس های نو و تهیهء کیک و کلچه و میوه های خشک برای استقبال از مهمانان، بخشی از آماده گی های عید هستند که بیشتر مردم کشور به آن مصروفند.

شمار زیادی از مردم برای آماده گی های عید، از ۱۰ روز مانده به ختم ماه مبارک رمضان، به بانکها هجوم آورده و معاش های خود را می گرفتند.

دوکانها و بازارهای مهم کابل نیز در این روزها شاهد حضور چشم گیر مرد، زن و طفل هستند که هرکدام به بهانه عید برای خرید لباس، میوه خشک، میوه تازه و لوازم خانه آمده اند.

محمدطارق که برای خرید لباس به بازار سیتی سنتر شهر کابل آمده است، به خاورمیانه گفت :«خوب باید از عید به بهترین شکل تجلیل شود.»

وی که کارمند یکی از موسسات خارجی است، اظهار داشت که فامیلش آماده گی لازم برای تجلیل از عید فطر را گرفته و تلاش دارند تا بهترین امکانات را برای تجلیل از مهمانانشان فراهم کنند.

عید فطر که از بزرگترین اعیاد مردم افغانستان است، سه روز در سراسر کشور رخصتی است.

اما ماجرای عید تنها به خرید عیدی مردم پولدار و سرمایه دار کشور تمام نمی شود.

هرچند در پایتخت (کابل)، مردم با بهانه‎های کوچک، جشن‎های بزرگی می‎گیرند؛ اما دردها و غم های زیاد روزانه باعث شده است که بسیاری از مردم کشور از آمدن عید خوشحال نباشند.

آنها عید را در حسرت شادی و حتی یک لباس نو تجلیل می کنند و این حسرت در دلشان باقی می ماند.

هستند کسانی که با حسرت به سمت خرید کننده گان می‎بینند و ‎توانایی تجلیل بی کم و کاست عید را ندارند.

آسیه که در یکی از مکاتب شهر کابل به تدریس کودکان پایتخت مصروف است، درد دلهای شنیدنی دارد.

او میگوید :«معاش معلمان همچنان ناچیز است و اگر خانه هم کرایی باشد، دیگر نمی توان به این معاش دل خوش کرد و مجبور می شوی؛ عید را با کمترین امکانات تجلیل کنی.»

به گفته وی، شاید تمام مصارف خرید عید او همراه با شوهر و سه فرزندش، نزدیک به سه هزار افغانی شود که در مقایسه با مردم سرمایه دار؛ خیلی ناچیز است.

غلام سخی که برای انتقال مواد خریداری شده سرمایه داران به روی کراچی اش در سایه نشسته است، به خاورمیانه گفت :«همین ده روز آخر را تنها به امید بُردن خرید همی مردم پولدار مصروف بودم و هیچ به فکر عید نبودم.»

این مرد که چهار دختر و پسر دارد، می گوید که انتقال مواد در ماه رمضان و زیر نور آفتاب خیلی مشکل است؛ اما برای پیدا کردن یک لقمه نان و پولی برای خرید ناچیز عیدی، مجبور به کار است.

نکته جالب در غلام سخی، پشتکار و تلاش وی بود تا حداقل بتواند بار بیشتر برده و بتواند پول بیشتر نیز به دست آورد و به گفته خودش بتواند برای فرزندانش خرید بهتر داشته باشد.

حال چرا این تفاوت بین مردم افغانستان وجود دارد؟

کارشناسان اقتصادی دلیل این تفاوت را بیکاری، سیستم اقتصاد بازار دانسته و می گویند که سیستم اقتصاد بازار عاملی برای ایجاد تفاوت و تشکیل طبقاتی غنی و فقیر است.

به باور کارشناسان، در این سیستم اقتصادی، مردمی که کار دارند به جمع آوری پول و سرمایه مصروف هستند و مردمی که کار ندارند نیز بیکار مانده و همیشه در حسرت درآمدی برای گذراندن زنده گی هستند.

مردمی که هیچ عید ندارند!

از سوی دیگر، هستند مردمی که هیچ عید ندارند و انتحار و انفجار، امان این مردم را بریده و آنها به دنبال برگزاری مراسم ختم و فاتحه روزهای هفتم، چهلم قربانیانشان در حادثات ناامنی هفته گذشته در سراسر کشور هستند.

و عده ای هم به دلیل گروگان بودن اعضای فامیلشان نزد طالبان، عید و برات را نمی دانند و هر روز چشم براه آزادی فرزندانشان هستند.

شماری از مردم ولایت های خوست، بغلان، فاریاب، قندوز، بدخشان، میدان وردگ، کابل و چند ولایت دیگر که در روزهای اخیر شاهد حملات انتحاری و تهاجمی طالبان و داعش بوده اند، از جمله مردمی هستند که در روزهای عید باید مراسم فاتحه و ختم برگزار کرده و یا به انتظار اقوامشان باشند که برای دادن تسلیت در اولین روز عید به خانه آنها می آیند.

در عین حال، نزدیک به چهار ماه از حادثه گروگان گیری در زابل گذشته و از مجموع ۳۱ مسافر ربوده شده، ۱۹ تن از آنان بعد از نزدیک به دو ماه از چنگ رباینده گان رها شدند، اما سرنوشت ۱۲ تن دیگر تا هنوز هم نامعلوم است.

خانواده های این گروگانها، از همان وقت به تحصن در خیمه پرداخته و بارها از مقام های حکومتی خواهان رهایی فرزندانشان شدند که این درخواست تا حال به نتیجه نرسیده است.

محمدعلی یکتن از فامیلهای افراد گروگان گرفته شده به خاورمیانه گفت :«عید مید کدام معنی نداره وقتی که پاره تن ما هنوز در بند طالبان است.»

وی که از سرنوشت (زنده یا مرده بودن) عضو فامیلش اظهار بی خبری کرد؛ از تمام مردم کشور خواست تا در روزهای عید برای رهایی افراد گروگان گرفته شده، دعا کنند تا آنها هم عید داشته باشند.

عید سعید فطر از جمله اعیاد بزرگ اسلامی است که در میان همه مسلمانان از جایگاه ویژه ای برخوردار می باشد به گونه ی که همه مسلمانان جهان این عید خجسته و مبارک را تجلیل نموده و گرامی می دارند.

Author

About Author