متن کامل سخنرانی وزیر خارجه افغانستان در بروکسل

اشتراک وزیر امور خارجه در کنفرانس وزرای خارجه ناتو در بروکسیلصلاح الدین ربانی، وزیر امور خارجه دولت جمهوری اسلامی افغانستان در نشست وزرای خارجه ناتو در بروکسل سخنرانی کرد.

به گزارش خبرگزاری خاورمیانه، نشست دو روزه ای وزرای امور خارجه ناتو در شهر بروکسل کشور بلجیم در باره وضعیت امنیتی افغانستان و منطقه برگزار شد.

سنخرانی کامل وزیر خارجه افغانستان در این نشست:

بسم الله الرحمن الرحیم

آقای سرمنشی، وزرای خارجه و سفرای عالیقدر؛

خانم ها و آقایان!

نخست از همه بهترین تمنیات نیک خود را به آقای استولتنبرگ دبیرکل ناتو بخاطر دعوت من جهت اشتراک در نشست امروزی ابراز می‏نمایم. این نشست در حالی برگزار می‏شود،که از آغاز نشست ما درآنتالیا در ماه می سال گذشته تا امروز، پیشرفت های قابل توجهی در افغانستان و سراسر جهان صورت گرفته است. همانطوری‏که ناتو به کمک های قابل ملاحظه خویش به هدف تأمین صلح و ثبات در این جهان مملو از مشکلات ادامه میدهد، من و هیئت همراهم از رهبری خوب و تلاش‏های شما ابراز قدردانی می‏نمائیم.

در ماه گذشته، ما شاهد فاجعه های مخوف سال ۲۰۱۵ میلادی بودیم؛ بطور مثال حمله تروریستی بالای افراد غیرنظامیان بی‏گناه در پاریس. به عنوان هدف روزانه تروریزم، دولت و مردم افغانستان حمله تروریستی در شهر پاریس را به شدید ترین الفاظ تقبیح می‏کنند. از شروع سال ۲۰۰۱ میلادی تا اکنون، دولت و مردم فرانسه در هر مرحله در کنار دولت افغانستان ایستاده اند و ما تسلیت و همدردی عمیق خویش را بخاطر کشته شدن شمار زیادی از افراد بی گناه در این حادثه ابراز می‏نمائیم. در ازای این فاجعه، یکباردیگر از جامعه جهانی تقاضا می‏نمایم تا با قاطعیت تمام در برابر تروریزم که فراتر از مرزهای بین المللی فعالیت دارند، مبارزه نمایند.

در طول چهارده سال گذشته، نیروهای بیشتر از چهل کشور به رهبری ایالات متحده امریکا و ناتو شجاعانه با این پدیده مبارزه نموده و در پهلوی نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان قربانی های زیادی را جهت تأمین ثبات در افغانستان و امنیت آینده ما در مقابل تهدیدات امنیتی فراملی متحمل شده اند. ما به شجاعت آنعده از نیروهای ناتو که در افغانستان جان‏های شان را از دست داده و یا زخمی شده اند، احترام می‏کنیم. امروز با حمایت دوامدار ناتو، نیروهای جوان افغان بدون ترس و ارعاب بخاطر دفاع و حمایت از کشور شان، منطقه و جهان در مقابل تروریزم و افراط‏گرایی مبارزه می‏کنند.

آقای سرمنشی!

امروز می‏خواهم در مورد بعضی از فرصت‏ها و چالش‏های عمده یی که وضعیت فعلی حکومت وحدت ملی را ترسیم می‏کنند، اشاره نمایم.

درقدم نخست، ما یک حکومت فعالی را بر مبنای اصول اعتماد و حسابدهی تشکیل داده ایم. جلالتمآبان رئیس جمهور محمد اشرف غنی و داکتر عبدالله عبدالله رئیس اجرائیه، روی ساختار نهادهای باثبات و پایدار که بتوانند خدمات مؤثر و دوامدار را به مردم ما ارائه کنند، توافق کرده اند. کابینه افغانستان سخت می‎کوشد تا برنامه اصلاحات ما را به هدف به حداکثر رساندن کارایی و مؤثریت نهادهای ملی و محلی به منصۀ اجرا بگذارد. در عین حال، ما به توسعه بخش خصوصی توجه خویش را مبذول داشته ایم،  طوریکه با تصویب قانونی در این بخش، ثبت و انجام فعالیت های آن‎ها را در افغانستان تسهیل بخشیده ایم.

ثانیاً، رئیس جمهور و رئیس اجرائیه بر اصلاح لازم نهادهای انتخاباتی اولویت قایل شده اند که این خود اثبات تعهد راسخ ما جهت نهادینه ساختن دموکراسی در افغانستان می‏باشد. به این منظور، ما یک کمیسیون اصلاح انتخاباتی را ایجاد نموده ایم و این کمیسیون مجموعه‏ای از پیشنهادات اساسی را برای تقویت یکپارچگی، همه شمول بودن و شفافیت انتخابات آینده ما ارائه کرده است.

ثالثاً، ما مصمم به جلوگیری از همه اشکال فساد سیستماتیک می‏باشیم. در میان برخی از اقدامات اجرا شده حاضر، ایجاد کمیسیون ملی تدارکات نمونه بارز آن می‏باشد. ریاست مشترک این کمیسیون را جلالتمآبان رئیس جمهور غنی و داکتر عبدالله رئیس اجرائیه بر عهده دارند و تا حال این کمیسیون مبلغ چهل ملیون دالر را در زمینه تأمین قراردادهای شفاف که مطا بق به معیارهای دقیق حسابدهی بوده اند، صرفه جویای کرده اند.

رابعاً، در بخش‏های دفاعی و امنیتی، ما متعهد به ملکی سازی کلیه امور تدارکات و امور مالی پرسونل وزارت دفاع و داخله می‏باشیم. در عین زمان، ما روی تطبیق اصلاحات امور دفاعی‏که ما را در امر رسیدن به هدف دراز مدت  یعنی داشتن نیروی نظامی مؤثر، کم هزینه و پایدار قادر می‏سازد، کار می‏نمائیم.

درنهایت، در تمام مراحل اصلاحات اتخاذ شده تا کنون، توانمند سازی زنان در صدر اولویت های ما قرارداشته است. ما در راستای تحکیم دستآورد های خوش که به دشواری در بخش دختران و زنان افغان طی چهارده سال گذشته بدست آورده ایم، ثابت قدم می‏باشیم. ما برنامه عمل ملی را برای تطبیق قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد انکشاف داده ایم، چنانچه وزارت امور زنان ما، تلاش میورزد تا حقوق زنان را مطابق به قانون اساسی افغانستان تأمین نموده و زنان افغان را در تمام پروسه های پالیسی‏ و تصمیم‏گیری دولت سهیم سازد.

همین‏گونه، در وزارت امور خارجه افزون بر سه ریاست عمومی که روسای آن خانم‏ها اند، ما دو خانم را منحیث سفیر تعیین نموده ایم و قرار است در آینده، دو سفیر دیگر را نیز از خانم ها داشته باشیم.

خانمها و آقایان!

موفقیت برنامه خودکفایی ما درهم تنیده و وابسته به عوامل منطقه‏ای می‏باشد. با افت کمک‏های خارجی، اقتصاد ما به طور چشمگیری با از دست دادن هزاران شغل متأثر شده است. این امر مستلزم آنست تا ما عواید داخلی خویش را افزایش داده و سرمایه گذاری های ویژه را برای پروژه های زیربنایی خود جلب نمائیم. البته این کار از طریق جستجوی فرصت‏های اقتصادی منطقه‏ای امکان پذیر می‏باشد.

در ماه سپتامبر سال گذشته، ما میزبان ششمین کنفرانس همکاری های اقتصادی پیرامون افغانستان (ریکا۶) در کابل بودیم. در این کنفرانس مهم، سیاست‏گذاران، اقتصادانان و بخش سکتور خصوصی غرض شناسایی شیوه های جدید همکاری‏ اقتصادی اشتراک ورزیده بودند. همچنان در این کنفرانس چندین پروژه اتصال منطقه‏ای مورد بحث و بازنگر قرار گرفته و تطبیق پروژه های (کاسا ۱۰۰۰) و تاپی حمایت و پشتیبانی فوق العاده یی را بدست آورند. افزون براین، کار احداث خط لوله گاز طبیعی تاپی در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۵ به گونه رسمی افتتاح خواهد شد.

برعلاوه، پروسه قلب آسیا/استانبول – که پنجمین کنفرانس وزرای خارجه آن در ۹ دسامبر ۲۰۱۵ در اسلام آباد برگزار می‏شود، یک فرصت استثنایی دیگری برای ثبات  افغانستان و احیای اقتصاد رو به زوال ما می‏باشد.

امسال ما امیدواریم تا یک اجماعی را میان شرکای منطقه‏ای و فرامنطقه‏ای خود در مورد لزوم یک راهکار همه جانبه و هماهنگ جهت مبارزه با تهدیدات امنیتی تحمیل شده توسط طالبان، شبکه حقانی، القاعده، داعش، جنبش اسلامی ترکستان شرقی، جنبش اسلامی ازبکستان و سایر گروه ها ایجاد نمائیم. در حقیقت، یک افغانستان باامن باعث اتصال اقتصاد منطقه‏ای بیشتر خواهد شد. این مسئله منحیث عنصر اصلی تمرکز ما در کنفرانس وزرای خارجه همین سال انتخاب گردیده است.

خانمها و آقایان!

لطفاً اجازه دهید تا توجه شما را به یک چالش نهایت جدی که ما امسال با آن مواجه بوده ایم، مبذول دارم. برعکس سال‎های گذشته، این فصل جنگ در افغانستان برای نیروهای ما و طالبان و متحدان تروریست آن‎ها مهم و سرنوشت ساز بود. از آغاز اعزام مجدد تعداد زیادی از نیروهای امریکایی و ناتو تا ختم روند انتقال مسئولیت های امنیتی در ماه دسامبر ۲۰۱۴، نیروهای ما به تنهایی امنیت را در سراسر افغانستان تأمین نموده اند. همچنان افزایش خشونت‎ها و تلفات بلند در این فصل جنگ در نتیجه عملیات‏های ارتش پاکستان به وجود آمده که هزاران جنگجوی خارجی را به شرق، جنوب و شمال افغانستان آواره ساخته است. همچنان با افزایش تهدید داعش وضعیت بیشتر از این پیچیده شده است، آن‎ها تلاش دارند تا پایگاه شان را در شرق افغانستان مستقر سازند، جایی‏که آنها قصد گسترش در سراسر کشور را دارند.

در ازای فشارهای امنیتی رو به افزایش، نیروهای ما با کمبود تجهیزات اساسی و قابلیت های چون، قدرت آتش توپخانه ای سنگین، حمایت هوایی نزدیک، مدیریت استخباراتی و کشف، انتقال طبی، مبارزه علیه مواد انفجاریه تعبیه شده، بسیج و مدیریت لوژستیک مواجه می‏باشند.

به عنوان یک نتیجه، ارزیابی ما از آنچه‏که منجر به سقوط ولایت کندز شد، نشاندهنده کاستی های عملیاتی توهم با نقاط ضعف نهادی، محدودیت ها در بخش منابع و آواره شدن هزاران جنگجوی سرسخت از منطقه به افغانستان می‏باشد.

خانمها و آقایان!

قساوت‏ها و بی‏رحمی های اعمال شده توسط طالبان علیه افراد ملکی بی‏دفاع شهر کندز نشان دهنده آنست که در استراتیژی آن‎ها جهت ازبین بردن دستآورد های که مردم افغانستان آن را طی چهارده سال اخیر به سختی بدست آورده اند، هیچ تغییری نیامده است. هدف آن‎ها بی ثبات ساختن افغانستان بوده که زمینه را برای محیط عملیاتی سایر شبکه‏های تروریستی مانند داعش، لشکر طیبه، حرکت اسلامی ازبکستان و سایرین تسهیل بخشیده است.

علی‏رغم، عملیات پاکسازی موفق ما در کندز، نیروهای ما هنوز هم تحت فشار زیاد می‏باشند: درحال حاضر آن‎ها در بیش از بیست ولایت مختلف علیه تروریستان می‎جنگند. با در نظرداشت شدد و وسعت جغرافیایی جنگ در این سال، ما از متحدین ناتو خود جداً تقاضا می‏نمائیم تا تعهدات شان را در رابطه به حمایت بشری و مادی بررسی و تجدید نظر نمایند. اگر مشخص‏تر بگویم، سرمایه گذاری بیشتر در قسمت نیروهای ویژه و هوایی ما، با تمرکز روی تقویت قابلیت های حمایت هوایی نزدیک مستلزم زمان بیشتر می‏باشد. بنابراین انعطاف پذیری ناتو در حمایت از نیروهای ما یک نیاز مبرم پنداشته می‏شود.

خانمها و آقایان!

امنیت پایدار در افغانستان ارتباط نزدیکی با موفقیت پروسه صلح دارد. افغانستان نیاز به حمایت صادقانه و نتیجه بخشد همسایه خود پاکستان دارد. برای بدست آوردند حسن نیت و اعتماد این کشور، حکومت وحدت ملی مقدار زیادی از سرمایه سیاسی خود را جهت همکاری و کار با اردوی و نهادهای غیرنظامی دولتی پاکستان به منظور پایان بخشیدن به جنگ و خشونت در افغانستان، از طریق رسیدن به یک راه حل سیاسی با طالبان صرف نموده است.

با این حال، ما مجبور بودیم تا از پروسه صلح بعد از روشن شدن این‏که ملا عمر دوسال قبل مرده است، بیرون شویم. باوجود این‏که چنین وانمود میشد که وی زنده است و در پروسه صلح فعال می‏باشد.  درضمن تلاش‏های واقعی ما برای صلح طوری‏که توافق شده بود درکل جواب متقابل دریافت نکرد. با وجود این‏هم، ما درب گفتگوهای صلح با طالبان آشتی پذیر را باز گذاشته و به حمایت همکاران اروپایی خود غرض کمک به تلاش‏های صادقانه ما در امر اعاده صلح در افغانستان باور داریم.

‏ خانمها و آقایان!

باوجود چالش‏های زیادی که فرا راه ما قراردارد، در افغانستان کارهای بسیار بهتری از آنچه انتظار میرفت در صورت گرفته است. ما در پایان این سال سرنوشت ساز قرار داریم و با اعتماد کامل گفته می‏توانیم‏که دشمن مشترک ما علیرغم این‏که هنوز هم عزم راسخ ما را در شکست دادن شان به چالش می‏کشند،  از لحاظ روانی شکست خورده اند.

من باور دارم که با حمایت مستمر ناتو، افغانستان می‏تواند به عنوان یک کشور مستقل، مرفه و دموکراتیک در صلح داخلی و صلح با همسایگان به توسعه خود ادامه دهد. این ما را قادر می‏سازد تا روی اهداف برد-برد به سوی یک منطقه‏یی که در آن هر ملت نیاز به امن و رفاه دارد، تمرکز نمائیم.

با اغتنام از فرصت، می‏خواهم از ایالات متحده امریکا بخاطر تمدید ماموریت نیروهایش در افغانستان تا زمانی‏که شرایط برای خروج مرحله وار آن‎ها بهبود میابد، سپاسگزاری نمایم. به همان اندازه، ما از جرمنی، ایتالیا، بریتانیا و سایر کشورهای عضو ناتو بخاطر ادامه حضور شان در افغانستان فراتر از سال ۲۰۱۵ نیز سپاسگزار می‏باشیم.

ما ضمن استقبال از حمایت کشورهای عضو ناتو، خواهان تعمیق روابط ما با ناتو در چهارچوب تقویت مشارکت پایدار که باعث تقویت ظرفیت کلی نیروهای ما بر اساس ارزیابی نیازهای مشترک و پلان عمل مرتبط به آن برای ارائه در نشست سال آینده وارسا گردد، می‏باشیم.  از جانب افغانستان، خرسندم تا مجدداً بر تعهد ما از پنجصد میلیون دالر وعده شده در نشست شیکاگو برای ثبات مالی نیروهای ملی امنیتی و دفاعی افغانستان تأکید نمایم.

در خاتمه، میخواهم صمیمانه ترین تمنیات خود را به سفیر ارموز، جنرال کمبل و تیم زحمت‏کش و متعهد شان در کابل بخاطر کمک های بی‏شایبه شان در امر ایجاد ثبات در افغانستان ابراز نمایم. ما منتظر همکاری های دوامدار شما جهت آمادگی برای سال ۲۰۱۶ می‏باشیم، سال که هر افغان می‏خواهد صلح، رفاه و آرامش در افغانستان و سراسر جهان تأمین گردد.

Author

About Author