فوتبال کشور ، سیاسی شد ؟

خبرگزاری خاورمیانه / میز ورزش 

فوتبال افغانستان در سال گذشته میلادی، افتخارات زیادی کسب کرد و به نوعی شهرت جهانی یافت و در جمع ورزش های موجود در کشور، به یک ورزش پرطرفدار تبدیل شد.

بعد از این رویدادها و به ویژه بعد از قهرمانی در مسابقات جنوب آسیا، کمک های فراوان به تیم ملی فوتبال و ملی پوشان، توجه همگان را به خود جلب کرد.

در همین مواقع بود که ملی پوشان، یکی از مهمانان همیشگی در برنامه های مختلف تلویزیون های کشور بود و هرکس به نوبه خود، اقدام به دعوت از ملی پوشان فوتبال می کرد.

این موارد که به نوعی در پیشرفت ورزش فوتبال مفید می افتاد؛ همه اتفاقات خوب و نیکی بودند؛ اما به تازه گی و در یک اقدام شاید بی مورد، ملی پوشان کشور در یک برنامه کاملاً سیاسی که هیچ بحثی از ورزش در آن نبود، حاضر شدند.

این رویداد، هفته گذشته و بعد از آغاز مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری اتفاق افتاد که ملی پوشان فوتبال کشور در ردیف اول مهمانان نشسته بودند؛ در حالی که یک سوال هم از آنها صورت نگرفت.

اولین مناظره شماری از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری از طریق تلویزیون های خصوصی طلوع و طلوع نیوز به نشر رسید که ملی پوشان فوتبال کشور در آن حاضر بودند.

درست است که تلویزیون طلوع با همکاری یک شرکت خصوصی مخابراتی در راه اندازی لیگ برتر فوتبال افغانستان که متاسفانه این لیگ هم به نام همان شرکت یاد می شود، نقش داشته و همگان حالا مدعی هستند که لیگ برتر در شناسایی استعدادهای فوتبالی کشور نقش داشته و پیش از آن، این استعدادها اصلاً دیده نمی شدند؛ اما این دلیلی نمی شود که از ملی پوشان در هر برنامه سیاسی و غیر ورزشی دعوت شده و به نوعی فوتبال را به سمت سیاسی سوق داد.

و یا اینکه حالا که فوتبال در کشور رشد کرده و توانسته جایزه جوانمردانه فیفا را نیز کسب کند؛ دلیلی نمی شود که از ملی پوشان در هر کجا و ناکجا، آن هم از سوی یک رسانه خصوصی که نشر زنده مسابقات لیگ برتر را به صورت انحصاری در پنجه گرفته است، استفاده کرد.

این درست که ملی پوشان به عنوان یک شهروند افغانستان باید از اتفاقات مهم سیاسی در کشور واقف باشند؛ اما حضور آنها در برنامه های زنده سیاسی نمی تواند دلچسب باشد؛ چون این برنامه هیچ ارتباطی با ورزش نداشت.

اما شاید دعوت از ملی پوشان در این برنامه زنده، به هدف جلب بیننده صورت گرفته باشد که بازهم به نوعی استفاده ابزاری از ورزشکاران کشور را نشان می دهد که خود، درخور توجه بوده و می تواند ورزش و ورزش کاران را از جایگاه اصلی شان، به زیر بکشد.

با این حال، سیاسی شدن فوتبال در شرایط فعلی که این رشته ورزشی آماده حضور در مسابقات «چلنج کپ» است تا بتواند با موفقیت در این مسابقات برای اولین بار به جام ملت های آسیا راه یابد؛ آرامش را از این تیم گرفته و هر کدام از نامزدان برای منفعت بردن از فوتبال در کارزارهای انتخاباتی؛ به دنبال استفاده از ملی پوشان فوتبال خواهد بود.

یکی از دلایل اصلی هواداران فوتبال برای بهتر دانستن این ورزش نسبت به سایر رشته ها، هواداران پرتعداد آن در سراسر دنیاست؛ از مرد و زن تا پیر و جوان؛ اما مطمئناً در میان این خیل عظیم هوادار، هستند کسانی که فوتبالی ها خیلی هم از توجه آنها به ورزش محبوب شان خرسند نیستند.

اینان، مردان سیاست هستند، از رهبرانی که با مشت آهنین بر کشورهای شان حکومت می کنند تا روسای جمهوری که تلاش می کنند از محبوبیت فوتبال، قبایی برای خود بدوزند؛ مردانی که البته عملگراتر از یک طرفدار عادی هستند.

آنها تنها به تشویق تیم مورد علاقه شان اکتفا نمی کنند؛ بلکه تا آنجا که بتوانند، زمینه موفقیت تیم های شان را فراهم می کنند؛ چه با کمک های پشت پرده و چه با تهدید و تطمیع.

اما مسوولان فدراسیون فوتبال کشور سیاسی شدن فوتبال را رد کرده و ادعا دارند که از این موضوع جلوگیری کرده و به شدت مخالف سیاسی شدن فوتبال هستند.

همایون (یوسف) کارگر، سرمربی تیم ملی فوتبال و معاون فنی فدراسیون فوتبال افغانستان درگفتگو با خاورمیانه اظهار داشت که حضور ملی پوشان فوتبال در مناظره نامزدان انتخابات ریاست جمهوری، معرفی فوتبال به آنها بوده است.

به گفته وی، هدف دیگر آنها از این حضور، جلب توجه نامزدان انتخابات ریاست جمهوری به ورزش بوده تا آنها در دوره بعدی حکومت، به ورزش به ویژه فوتبال توجه خاص داشته باشند.

در عین حال، کارگر اظهار داشت که از سیاسی شدن فوتبال به شدت جلوگیری کرده و به ملی پوشان فوتبال نیز اجازه داده نمی شود تا در کارزارهای انتخاباتی به سود یک نامزد حضور داشته باشند.

این در حالی است که بر اساس اظهارات معاون فنی فدراسیون فوتبال افغانستان، چند نامزد برجسته انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۳، از وی و تعدادی از ملی پوشان خواسته اند تا در مبارزات انتخاباتی با تیم آنها یکجا شوند که این درخواست با جواب منفی فدراسیون فوتبال همراه بوده است.

با تمام این تفاسیر، کمیته ملی المپیک و به ویژه فدراسیون فوتبال افغانستان باید توجه بیشتری داشته باشند که از سیاسی شدن ورزش جلوگیری کرده و آرامش لازم برای رشد و پیشرفت آن را فراهم ساخته و یا حداقل شرایط فعلی را برای ورزش کشور نگهدارند.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *