فاجعه دوم اسد؛ خاموش کردن صدای عدالت خواهی

دوم اسد یا “روز سیاه”؛ دوم اسد سال ۱۳۹۵ هزاران تن در اعتراض به تغییر مسیر برق ۵۰۰ کیلو ولت ترکمنستان به جاده ریخته بودند فریاد عدالت خواهی سر می‌دادند که صدای عدالت خواهی شان در چهار راهی دهمزنگ هدف حمله دو مهاجم انتحاری قرار گرفت و نزدیک به ۱۰۰ تن کشته و بیش از ۴۰۰ تن زخمی شدند که اکثریت آنان قشر تحصیل کرده و جوان جامعه بودند.

در آن روز کابل بوی باروت می داد، چهره‌ی خونین به خود گرفته بود، میدان دهمزنگ پاره های وجود صده ها تن را در آغوش گرفته بود و بیمارستان ها میزبان هزاران بدن نیم جان، آه و ناله زخمی ها، جسد های بی روح و مویه خانواده های کشته شده و زخمیان بود.

این کشتار به نحوی بدترین نوع کشتار دسته جمعی شهروندان پس از سقوط حکومت گروه طالبان بود که در کابل پایتخت افغانستان اتفاق افتاد و واکنش های ملی بین المللی را در پی داشت و نهاد های حقوق بشری داخلی و بین المللی آن را جنایت جنگی عنوان کردند و خواستار بررسی آن شدند.

در آن روز حکومت آزادی بیان را از رسانه های داخلی گرفته و از آن ها خواسته بود که تظاهرات دوم اسد را پوشش ندهند و رسانه های نیز تا عصر آن روز در مقابل فریاد عدالت خواهی سکوت اختیار کردند و تظاهرات را پوشش ندادند تا زمانی‌که خون صدا انسان به زمین ریخت.

حکومت افغانستان در آن زمان یک هیات را جهت بررسی آن رویداد خونین تعیین کردند که در مدت دو هفته ابعاد این رویداد را بررسی کند و نتیجه آن را با مردم شریک بسازد تا کنون دو سال از آن رویداد می گذرد هنوز نتیجه آن بررسی با مردم شریک ساخته نشده است.

آگاهان در پیوند به رویداد خونین میدان دهمزنگ انگشت انتقاد به طرف گارنیزیون کابل و نیروی های امنیتی بلند کردن، آنان را عامل این رویداد خونین دانستند و مدعی شدند که در تامین امنیت اعتراض کنندگان به طوری عمدی کوتاهی کردند.

از سوی دیگر بعضی آگاهان سیاسی حکومت را عامل این رویداد خونین دانستند و مدعی شدند که نحوی وقوع و مواد انفجاری که در آن کار گرفته شده بودند ثابت می کرد که از داخل حکومت سازمان دهی شده است و گفتند که حکومت با این رویداد خواست تا صدای عدالت خواهی در شهروندان را خاموش کنند. طوری که از حادثه‌ی دوم اسد به بعد شهروندان روحیه عدالت خواهی را از دست دادند.

این در حالی است که بعد از آن رویداد خونین همواره صدای عدالت خواهی در کشور کوبیده شد که نمونه آن تظاهرات جنبش عدالت خواهی که در پیوند به انفجار خونین چهار راهی زنبق به جاده ها ریخته بودن با گلوله ارگ صدای شان در گلوی شان خفه شد.