عاقبت تلخ یک شاعر و نویسنده در هرات

برات ‌علی فدایی هروی، شاعر هراتی ‌است که از ۱۲ سال به این طرف با بیماری‌ های بسیاری دست و پنجه نرم می ‌کند و ضعف اقتصادی تنها عاملی است که وی نتوانسته بیماری ‎اش را درمان نماید.

بیماری‌ های قلبی، نفس تنگی و ناشنوایی؛ تاب و توان این شاعر ۸۸ ساله را گرفته و خیالات شعرسرایی ‎اش را در قفسه ‎های سینه ‎اش حبس کرده و مهلت نویسندگی ‎اش را به فراموشی سپرده است.

جسم ناتوان، صدای لرزان، نفس ‌های طولانی و خش خش‎ کنان و عدم تعادل در رفتارش، وضعیت نامناسب و غیرعادی او را آشکار می ‌سازد.

شخصی ‎که در ایام جوانی، قلمش کاغذ‎های زیادی را با شعرهای ناب فارسی سیاه کرده است؛ اما انگار دیگر از نویسندگی و شعرسرایی ‎اش خبری نیست و درد و رنج همه ‎اش را فلج کرده است.

او از ۱۳ سالگی شروع به سرودن شعر کرد و ۷۵ سال است شعر می ‎گوید؛ اما حالا دیگر مانند گذشته نه حوصله دارد و نه تاب‌ و توانی برای سرودن.

او دوازده سال است که با ضعف اقتصادی دست و پنجه نرم می ‌کند و بیماری‎ های قلبی، نفس‎ تنگی و کم‌ شنوایی تاب و حوصله شعر گفتن را از او گرفته است.

سبک شعری‎ اش تاکنون آمیخته‌ ای از خراسانی و عراقی بوده و به گفته خودش در گذشته هر روز پنجاه بیت شعر می‎ سرود و آماده می ‎کرد که از آن تعداد اکنون به پانزده بیت در روز کاهش یافته است.

او در قالب ‌های مختلف مانند غزل، قصیده، قطعه، رباعی، مثنوی و غیره به‎ عنوان ‎های انقلابی، اجتماعی، سیاسی و احساسی شعر گفته است.

مجموعه‎ سروده‌ هایش به بیش از ۹۰۰۰ بیت می ‌رسد.

حریم راز، چکامه‎ ها، راه روشن و گنج در ویرانه، چهار اثریست که تا اکنون از وی به ‎نشر رسیده؛ اما دو اثر دیگرشان آماده چاپ است که تا اکنون هیچ نوع حمایت و تقدیری از سوی دولت نشده است.

اما مسؤلان ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات به خبرگزاری خاورمیانه گفته اند که وزارت اطلاعات و فرهنگ، بودجه ‌ای برای چاپ و نشر آثار نویسنده ‌ها و شاعران اختصاص نداده است.

در همین حال کارشناسان امور فرهنگی بر این باور هستند که حمایت و معرفی شخصیت‌ های فرهنگی از سوی دولت، سبب پیوند گذشته با عصر نوین می ‌گردد و کم ‌مهری در قبال آنان از قدامت دستاوردهای آنان کاسته و عرصه را کم رنگ می‌ سازد.

به گفتۀ این آگاهان، دولت مکلف است که از بخش ‎های فرهنگی حمایت نماید و زمینۀ مساعدی را برای چاپ و نشر دستاوردهای نویسندگان و شاعران که توان آن ‎را ندارد، فراهم نماید.

بر اساس گزارش‎ ها دیده می ‎شود که در یک یا دو دهه اخیر هیچ ‎گونه اقدام جدی و محسوسی از سوی دولت در این زمینه انجام نشده است.

برات‎علی فدایی از جمله شاعرانی است که فقط یک ‎بار از سوی دولت مدال افتخاری کسب کرده و دیگر هیچ ‎گونه توجهی به وی صورت نگرفته است.

شاعر فدایی به تمام فرزندان و خانواده ‎های شعر و ادب توصیه می‎ کند که همواره کوشش و تلاش نمایند تا عقب ماند‎ه‎ گی‎ های سه دهه جنگ در افغانستان، در بخش شعر و ادبیات را در آینده جبران نمایند.

روح‌الله علی‌زاده

 

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *