زنان و عاشورا!

بی تردید یکی از گروه های نقش آفرین در نهضت عاشورا، زنان بودند. اگر اسلام با قیام امام حسین (ع) زنده است، سهم بزرگی از آن مربوط به زنانی است که تاریخ، مانند آن را کمتر دیده است.

زنان در کربلا نشان دادند که تکلیف اجتماعی، خاص مردان نیست، بلکه آنان نیز برابر وظیفه شرعی خود باید به جریان های اجتماعی توجه کنند و آنجا که مسئله حمایت از دین و اقامه حق، به میان می آید تنها با قیام آنان میسر می شود، در صحنه حضور یابند.

آنگاه که اباعبدالله الحسین (ع)، عازم سفر جهت مبارزه با بی عدالتی ها گردید، در جمع یارانش، عده ای از زنان هاشمی و غیر هاشمی نیز حضور داشتند .

ایشان زنان دلیر و متهوری بودند که با ترسیم نیکویی از حیات، با گام های استوار و به رهبری امام حسین (ع) در مقابل بیدادگری ها ایستادند و با درک عمیق از انقلاب حسینی، حماسه ها آفریدند.

آنان با گذشت از لذائذ مادی و غلبه بر هواهای نفسانی، به چنان درجه ای از ایمان و تعهد رسیده بودند، که لیاقت همراهی با امام حسین (علیه السلام) و دفاع از حریم اسلام را پیدا کردند .

امام حسین (ع)، برای این سفر زنانی را برگزیده بود که سخنورانی عالمه، شیر زنانی مؤمنه و خدمتگزارانی شایسته برای اسلام بودند.

در همین رابطه سری به مراسم عزاداری امام حسین (ع) زدیم تا حضور پرشور زنان و دختران جوان را شاهد باشیم.

سید رقیه اکبری، دختری ۲۰ ساله با لباس های منظم سیاه در مراسم عزاداری در مرکز فرهنگی خاتم النبیین (ص) حضور داشت، او به خاورمیانه گفت :«حضرت زینب(س) دختر حضرت زهرا (س) الگوی من است، او غم های زیادی را به چشم سر دید؛ اما در برابر آنها کمر خم نکرد و رسالتش را به خوبی انجام داد.»

به گفته وی، حضرت زینب (س) پیام آور کربلا و قیام عاشورا بود و توانست بعد از شهادت امام حسین (ع) و یارانش، به خوبی بازمانده و ایتام را رهبری کرده و پیام عاشورا را به جهانیان رساند.

این دختر جوان باورمند است که زنان و دختران جهان اسلام به ویژه افغانستان که کشورشان با جنگ شدید فرهنگی و تبلیغی غیراخلاقی مواجه است، باید با الگو گرفتن از رهنمودها و عملکرهای حضرت زینب (س)، با این جنگ به مبارزه بپردازند.

معصومه یکتن از بانوانی است که وظیفه خدمت رسانی به عزاداران زن در مسجد امام رضا (ع) دشت برچی را به عهده دارد، می گوید :«خدمت برای امام حسین (ع) و حضرت زینب (س) برای من که سن و سالی را گذشتانده ام، افتخار است.»

وی افزود که تمام اعمال و کارکردهای زنان در قیام عاشورا درسی برای پیشرفت و آرامش در زنده گی زنان افغانستان است به شرطی که به آنها عمل شود.

در عین حال، این بانو اظهار داشت که تمام زنان در صدر اسلام الگو و سرمشق زنان افغانستان باید قرار گیرند؛ چون در بدترین شرایط، توانستند بهترین کارکردها را داشته باشند.

پس از واقعه تلخ عاشورا، رسالت سنگین بانوان کاروان حسینی آغاز گردید؛ آنان با وجود شرایط سخت جسمی و روحی، می بایست از اندیشه و کلام و احساس یاری گرفته و با خطبه های پرشور خویش، مردمی که در عمق نادانی به سر می بردند را از حقانیت راه امام حسین (علیه السلام) و مظلومیت ایشان آگاه سازند.

رهبری این تصمیم و انقلاب بزرگ را نیز حضرت زینب (علیهاالسلام)، با نشر معارف اسلام و رساندن پیام شهیدان به دوش داشت تا اسلام را از زوال نجات بخشد.

این جاست که به هدف والای امام حسین (ع) از همراه نمودن زنان و کودکان، با خویش پی می بریم.

به نقل از استاد مطهری :«… ابا عبدالله (علیه السلام) اهل بیت خودش را حرکت می دهد، برای این که در تاریخ رسالتی عظیم را انجام دهند . برای این که نقش مستقیمی در ساختن این تاریخ عظیم داشته باشند؛ اما با قافله سالاری زینب، بدون آن که از مدار خودشان خارج شوند، از عصر عاشورا زینب (س) تجلی می کند و از آن به بعد به او واگذار شده بود.»

اما فعالیت ها و حماسه زن عاشورایی پس از قیام امام حسین (ع) به دو بخش تقسیم می شود:

۱ – حماسه آفرینی زینب ( علیهاالسلام)، در نهضت عاشورا

۲ – نقش و فعالیت سایر بانوان، در این نهضت