دور سوم مذاکرات صلح، نقشه راه تعیین می شود؟

نشست-چهارجانبه-486x300بر اساس تصمیم نماینده گان مذاکره کننده در نشست چهارجانبه، قرار است تا امروز دور سوم مذاکرات صلح در اسلام آباد برگزار شود.

دور اول این مذاکرات با حضور نماینده گان جمهوری اسلامی افغانستان، جمهوری اسلامی پاکستان، ایالات متحده امریکا و جمهوری خلق چین در اسلام آباد و دور دوم آن نیز در کابل برگزار شده بود.

امیدواریها بعد از هر دور بیشتر شده می رود به صورتی که بعد از دور اول که مذاکرات مقدماتی بود، اشتراک کننده گان به پیشرفت مذاکرات در دور دوم امیدواری نشان دادند و بعد از این دور نیز این امیدواری بیشتر شد به نوعی که مقام ها در وزارت امور خارجه کشور به تعیین نقشه راه صلح در دور سوم امید زیادی نشان دادند.

هر چند در دو دور قبلی همراه با امیدواری اشتراک کننده گان؛ تنها بر تعهدات تاکید شد، اما باید به انتظار نشست و امروز (۱۷دلو) باید دید که نقشه راه صلح تعیین می شود و اینکه این نقشه چه قسم تعیین خواهد شد؟

با این حال، مقامات افغان امیدوارند که در نشست چهار جانبه در اسلام آباد، طرح و یا نقشه راه برای آغاز مذاکرات صلح، نهایی شود.

این سومین نشست به اشتراک نماینده گان افغانستان، پاکستان، چین و امریکا می باشد که هدف آن آماده ساختن یک طرح عملی برای آغاز مذاکرات صلح بین طالبان و حکومت افغانستان می باشد.

وزارت امور خارجه که نماینده کشور در مذاکرات است، می گوید :«حکومت افغانستان بر تسریع این روند تأکید می کند و توقع دارد که نقشۀ راه برای مذاکرات مستقیم در نشست امروز، نهایی شود.»

با این حال، شورای عالی صلح افغانستان نیز امیدوار است که بعد از نشست امروز، مذاکرات مستقیم صلح آغاز شوند.

اما حال سوال عمده این است که اگر نقشه راه نیز تعیین شود، با کدام گروه از مخالفان گفتگو خواهد شد؟ این گفتگوها بر چه اصلی استوار خواهد بود؟

در حال حاضر تعیین این راه نیز برای گفتگو با مخالفانی که چند گروه شده اند، به نظر مشکل می آید و نشست پگواش بدون نماینده گان رسمی حکومت نیز به نوعی این روند را سوال برانگیز کرده است؛ چون در آن نشست به نماینده گی از افغانستان از طالبان بخاطر بدرفتاری ها، «معذرت خواهی» شده است.

هم اکنون طالبان به صورت رسمی چند گروه و یا شاخه شده اند که هرکدام ادعای رهبری دارند و در عین حال، ناامنی نیز بیداد می کند و کابل به عنوان پایتخت کشور، هرازگاهی شاهد حمله انتحاری و یا انفجاری است که شورشیان طالب مسوولیت آن را به دوش می گیرند.

همین طالبان گزینه اصلی برای گفتگوهای صلح هستند در حالی که در کنار آنها، داعش نیز حضوری کمابیش پررنگ داشته و در ناامنی ها در شماری از ولایت های کشور نقش دارند.

پس بر نماینده گان کشور حاضر در مذاکرات چهارجانبه است تا با استفاده از نقش پاکستان بر نفوذش بر طالبان، نقش امریکا و چین بر نفوذشان بر پاکستان استفاده بهینه کرده و روند مذاکرات را بر اساس صلاح کشور انجام دهند.

اما آنچه نتیجه مذاکرات برای مردم افغانستان مهم است، تعیین و طراحی نقشه راه صلحی است که منافع مردم بیشتر در آن در نظر گرفته شود و منافع شخصی به مانند گذشته ها رنگ کمتر داشته باشد.

با این حال باید تا شام امروز نیز به انتظار نشست و دید که امیدواریهای حکومت کابل به دور سوم مذاکرات تا چه اندازه رنگ تحقق می گیرد و یا اینکه بازهم حربه ای از سوی اسلام آباد انجام می شود تا این روند را با چالش و معضل جدید روبرو کند؟

Author

About Author