دروغ نگویید! گزینه نظامی روی میز هیچ کس نیست

از دیروز به این سو حرف و حدیث‌های در رسانه‌های اجتماعی پخش و نشر می‌شود که گویا ریاست اجراییه در همکاری با نهادهای امنیتی می‌خواهند برای بردن انجنیر داوود والی جدید بلخ به این ولایت به زور متوسل خواهند شد این موضوع نگرانی‌های مردم عام را به همراه داشته است، چون اکثریت مردم به رسانه های اجتماعی دسترسی دارند و همه از رفتن به دهه ۷۰ در هراس استند.

با در نظر داشت این که هنوز گزینه مذاکره روی میز است «گزینه نظامی منتفی است» حزب جمعیت اسلامی افغانستان نه خواهان جنگ است و نه ارگ ریاست جمهوری می‌خواهد از گزینه نظامی استفاده کنند و نه ریاست اجراییه جرئت می‌کند که با مردم خود وارد جنگ شود. چون گزینه نظامی را همه میدانند که در افغانستان باعث تباهی مردم است و باعث فروپاشی حکومت خواهد شد.

حکومت و خارجی‌ها نیک می‌دانند که اگر گزینه نظامی را کلید بزنند، مهار جنگ در افغانستان غیر ممکن خواهد شد و افغانستان در یک شب به دهه ۷۰ برخواهد گشت، چون صف منقدین حکومت خیلی زیاد است و در زیر پوست افغانستان باروت است که با یک کبریت کوچک همه افغانستان آتش خواهد گرفت و آن‌وقت هیچ کس در امان نخواهد بود.

کشورهای دخیل در قضایای افغانستان هیچ‌گاهی نمی‌خواهد همه دست آوردها خود را قربانی یک ولایت کنند، بلخ برای خارجی‌ها و برای استراتیژی شان مهم است اما مهمترین‌ها و اولولیت‌های دیگر دارند و هیچ‌گاه بخاطر خواسته و زیاده خواهی رییس جمهور نمی‌خواهند اولولیت‌های خود را رها کنند.

استراتیژی آمریکا برای جنوب آسیا روی میز است و با این وضعیت که جنرال دوستم و افرادش تحت فرمان استاد عطا استند و خود استاد عطا هم بارها گفته شده است که هواخواهان زیاد دارد و هر روز میروند و می‌گویند که منتظر فرمان استیم این یعنی استاد عطا قدرت‌مند است و آمریکا همیشه با قدرت‌مندان وارد مذاکره می‌شوند و همین طور روسیه، چون در بحث کلان این دو کشور می‌خواهند قدرتمندترین های افغانستان کنار شان باشند تا بتوانند حرف خود را بر کرسی بشنانند.

نافرمانی استاد عطا از فرمان رییس جمهور و ایستادگی اش در مقابل تمامیت‌خواهی ارگ او را به چهره دلخواه مردم و توده‌ها مبدل کرده است و سیاست که همواره بحث منافع را اولولیت می‌دهد بی گمان که کشورهای دخیل در قضایای افغانستان دارند با استاد عطا وارد مذاکره می‌شوند و حس کردند که استاد عطا فرد قدرتمند شمال است.

بازی که ارگ راه اندازی کرده بود و حدس و گمان‌های شان غلط از آب درآمد و اگر این حدس را می‌زدند که استاد عطا می‌تواند این‌قدر مقاومت کنند هیچ‌گاه در فکر برکناریش نمی شدند؛ چون همه را از سر راه خود به سادگی کنار زده بودند از جنرال دوستم تا احمدضیا و…، فکر کردند که استاد عطا هم همین‌طور ساده کنار میرود اما بازی سیاسی هم شبیه همه بازی های دیگر است برنده و بازنده دارد و تا این وقت بازی برنده استاد عطا است.

حال گفته می‌شود که جمعیت اسلامی افغانستان که بازی دست شان آمده است دارند بالای طرحِ کار می‌کنند که بخاطر منافع همه مردم افغانستان باشد و همه مردم افغانستان به رفاه برسد و این کار را حزب جمعیت اسلامی بارها و بارها انجام داده است و گمان نمی‌روند که صلاح الدین ربانی رییس حزب جمعیت اسلامی بگذارد که کسی دست به گزینه نظامی بزند.

صلاح الدین ربانی، سیاست‌مدار کارکشته و پخته است؛ چون همزمان در چندین جبهه وارد مذاکره است از ارگ شروع تا ریاست اجراییه و از ولایت بلخ شروع تا مخالفین حزب جمعیت و در این میان روابط خارجی خود را نیز به وجه احسن انجام می‌دهد و بنابر همین درایت و کاردانی و سیاست که پیش می‌برد نمی گذارد که کسی به گزینه نظامی فکر کند.

ندیم پارسینا