داعش به کجا می رود؟

12666281_1024006354327151_468141181_nحضور نیروهای خارجی و خروج آنها از عراق، زمینه را برای ظهور گروهی افراطی به نام داعش فراهم کرد تا در کنار دیگر گروهای هراس افگن، شورشی و تروریستی قد علم کند.

این گروه در ابتدا فعالیت های خود را در عراق آغاز کرده و در این کشور نیز فعالیت های رسمی خود با معرفی رهبرش را شروع کرده و کم کم به کشورهای دیگر نیز حضور یافت.

این گروه از ناامنی های موجود در کشورهای منطقه از جمله افغانستان و سوریه سوءاستفاده کرده و با استفاده از همین ناامنی ها که دست مایه جنگ های نیابتی قدرت های جهان بود، در این دو کشور نیز حضوری فعال یافت.

گروه تروریستی داعش با توجه به حضور شورشیان طالب و دیگر گروه های مخالف دولت، در ولایت های شرقی افغانستان جابجا شده و در حال گسترش فعالیت های خود است.

داشتن رادیو، دعوت از جوانان و سربازگیری در شماری از ولسوالیهای ننگرهار و کنر از سوی داعش، حضور این گروه را پررنگ تر ساخته است.

اما اینکه داعش از حضور در افغانستان چه می خواهد؟

این گروه تروریستی از ناامنی در کشور و مصروفیت های حکومت به زد و بندهای داخلی و درگیری با شورشیان طالب در ولایت های شمالی بیشترین استفاده را برده و مرزهای باز کشور را نیز مسیری دلخواه و آرام برای حضور در کشورهای آسیای مرکزی می داند.

عدم حاکمیت دولت افغانستان در شماری از ولسوالیهای ولایت ننگرهار زمینه فعالیت، برنامه ریزی و تنظیم برنامه های این گروه برای اهداف داخلی و خارجی را فراهم خواهد ساخت و گسترش این گروه را تقویت می سازد.

گروه تروریستی داعش افغانستان را در کنار عراق و سوریه به مرکزی قوی برای خود تبدیل کرده و واکنش و نگرانی جدی کشورهای آسیای مرکزی هم مرز با افغانستان این گفته ها را می تواند مهر تائید بزند.

این در حالی است که داعش نیز بارها اعلام کرده است که در حال گسترش نقشه حضورش به سمت آسیای مرکزی است و به همین دلیل افغانستان نسبت به عراق و سوریه، خاکی نزدیک تر به آسیای مرکزی است.

پس داعش با مصرف نگه داشتن مخالفانش در عراق و سوریه از افغانستان بهترین بهره را برای تقویت، پلان گذاری، تجهیز و تعیین برنامه حضور در آسیای مرکزی می برد و با استفاده از ننگرهار، نیروهای خود را به راحتی از مسیر کنر به بدخشان و از آنجا به آسیای مرکزی انتقال می دهد.

این گروه تروریستی با استفاده از منابع نفتی در عراق، پول هنگفتی نیز برای تحقق برنامه هایش استفاده می کند و افغانستان را به پلی برای حضور در آسیای مرکزی و تحقق هدف تعیین کرده است.

گمانه زنی ها از آرزوی حضور داعش در چهار کشور تاجیکستان، قرغیزستان، قزاقستان و ازبکستان دارد تا از مرزهای باز افغانستان به این کشورها راه پیدا کند.

از سوی دیگر، کشورهای آسیای مرکزی هم مرز با افغانستان از جمله تاجیکستان نیز در این اواخر به امنیت مرزهایش اهمیت بیشتر داده اند تا از گسترش افراط گرایی در کشورشان از مرز افغانستان جلوگیری کنند.

با این حال، افزایش همکاری و تحکیم روابط کشورهای آسیای مرکزی با افغانستان می تواند عاملی برای عدم تحقق پروژه «از جنوب تا شمال» داعش باشد که نیاز به تقویت دارد.

حضور افغانستان در سازمان شانگهای و موجودیت روسیه نیز می تواند در عدم تحقق این پروژه نقش بارزی داشته باشد که باید دید حکومت مداران کابل در این راه چقدر موفق خواهند بود در حالی که داکتر عبدالله عبدالله، رئیس اجراییه حکومت وحدت ملی به صورت واضح اعلام کرد که با توجه به اعلام همکاری اسلام آباد، هنوز هم ناامنی در کشور فروکش نکرده است.

با این حال، حکومت وحدت ملی به صورت علنی با دو گروه جدی شورشیان طالب و تروریستان داعش روبرو است مدیریت این امر نیز نیاز به نیت پاک و تصمیم جدی دارد تا کشورهای آسیای مرکزی در صورت تحقق پروژه حضور داعش، مشکل جدید برای افغانستان خلق نکنند.

Author

About Author