حمله به باشگاه همجنس بازان اورلاندو، بهانه جدید آمریکا برای حضور در افغانستان

سال ۲۰۰۱ امریکا شاهد حمله های تروریستی بر مرکز تجارت و تعمیر وزارت دفاع بود و این حملات بهانه ای شد برای لشکرکشی امریکا به افغانستان و حضور دوامدار در این کشور با شعار مبارزه با تروریسم.

از آن سال به بعد که به سقوط رژیم طالبان مسلح در افغانستان انجامید، هیچ وقت امنیت صددرصدی در کشور حکمفرما نشد و ضمن موجودیت ناامنی و جنگ در اکثر نقاط، فساد اداری و مسایل مالی نیز به چالش های مردم اضافه شد.

حضور نیروهای خارجی به رهبری امریکا در افغانستان نه تنها باعث از بین رفتن کلی طالبان مسلح و القاعده نشد که این دو گروه پرقدرت تر شده و در این میان پاکستان نیز به عنوان همپیمان جدی امریکا در منطقه، به مرکز تمویل و تجهیز طالبان و دیگر گروه های هراس افگن تبدیل شد که از خاک این کشور به ضرر افغانستان استفاده می کردند.

این حضور در کنار ناکامی در امر مبارزه با تروریسم، عامل و ابزاری شد برای رسیدن کشورهای خارجی از جمله امریکا و انگلستان برای رسیدن به اهداف شخصی شان که یکی از آنها حضور در خاورمیانه و کنترول بر کشورهایی مانند ایران و عراق بود.

آن زمان حمله بر مراکز تجاری و وزارت دفاع هیچ ارتباطی به افغانستان نداشت؛ زیرا رهبر القاعده در پاکستان حضور داشت و به آرامی در آن کشور نیز زنده گی می کرد؛ اما رسیدن به اهداف امریکا، عاملی بود برای بهانه قرار دادن حملات یازدهم سپتمبر.

از حضور نیروهای خارجی در کشور نزدیک به پانزده سال می گذرد و بعد از اینکه هیچ کدام از تعهدات کشورهای مبارزه کننده با تروریسم عملی نشد، هرکدام از آن کشورها نقششان در افغانستان را کم کرده و خاک این کشور را نیز ترک کردند.

امریکا و انگلستان نیز شمار نیروهای خود را به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش دادند؛ اما گویا حالا امریکا به دنبال حضوری دیگر در افغانستان است و حمله شب گذشته بر باشگاه همجنس بازان در اورلاندو از دید امریکا بهانه ای است به مانند حملات یازدهم سپتمبر.

این حمله که توسط یک جوان ۲۹ ساله انجام شد، ۵۰ کشته و ۵۳ زخمی در پی داشت که واکنش های جدی رهبران جهان و افغانستان را نیز به دنبال داشت.

این جوان (عمر صدیقی متین) که گفته می شود پدر و مادری افغان دارد و سالها در امریکا زنده گی می کرده و شهروند این کشور بود که پیش از حمله به شماره پولیس امریکا زنگ زده و وابستگی خود به داعش را اعلام کرده است.

در زمان حملات یازدهم سپتامبر نیز تمام حملات به افغانستان ارتباط داده شد و بهانه ای بود برای حمله و حضور نیروهای خارجی به ویژه امریکا بر مواضع طالبان مسلح در افغانستان که این بهانه موفق نیز شد و حالا تغییر نام داده و با ارتباط به داعش این بهانه جدید شود.

اما حالا نباید حمله بر باشگاه همجنس گرایان که گفته می شود مرگبارترین حمله تیراندازی در امریکا بوده است، بازهم به افغانستان و مردم خسته از جنگ این کشور نسبت داده شود.

این حمله نباید بهانه ای باشد برای مبارزه دیگر با تروریزم و ایجاد مشکلات جدی تر و بدتر از گذشته برای مردم افغانستان که دیگر حتی از نام جنگ نیز خسته شده اند.

این که یک شهروند امریکا، پدر و مادر اهل افغانستان داشته و جنایتی در خاک کشور خودش (امریکا) انجام می دهد، آنهم شهروندی که اصلا افغانستان را ندیده نباید چکشی باشد که ضربه آن به سر مردم افغانستان فرود بیاید.

امریکا باید از اعمال و کارکردهای گذشته اش درس عبرت گرفته باشد و دیگر به بهانه های واهی مبارزه با تروریزم به کشوری حمله نکند که تنها منافع شخصی اش از جمله نگهداشتن ترورزیم در افغانستان و جلوگیری از انشعاب آن به کشور خودش باشد و در این بین خون افغانهایی که در راه مبارزه با ترروزیم کشته می شوند از اهمیتی برخوردار نباشد.

با این همه حال باید واکنش امریکا در قبال حمله بر باشگاه همجنس گرایان چه خواهد بود و اینکه ادعا مبنی بر وابستگی فرد مهاجم به داعش خواهد توانست تا بهانه ای تازه آنهم مبارزه با گروه تروریستی داعش در افغانستان باشد؟