تکدی گری؛ از فقر تا جاسوسی و شغل پُر درآمد

تکدی گری معضلی که دامن هر جامعه ای را گرفته و هیچ جای دنیا نیست که عاری از افراد تنگدست و  متکدیان باشد، در هر کشوری انواع گداها و تهی‌ دستان وجود دارد که افغانستان نیز از این دایره خارج نیست؛ جنگ‌ های چهار دهه  ای  اخیر بیش از صدها شهروند این کشور را معیوب و مجبور کرده است تا برای لقمه نانی دست به تکدی گری در کوچه و بازار بزنند.

اما این روزها تکدی گری در شهر کابل به شغل پر درآمد برای برخی از باشندگان این شهر مبدل شده است که از این طریق امرار معاش میکنند، هر چند تگدی گری یکی از پدیده های خسارت بار برای اجتماع است؛ اما عده ای از مردم دیگر به صورت عام با علاقه مندی تمام این شغل را پیشه کرده اند و از آن درآمد خوبی هم دارند.

گرچه کابل این شب و روز  فصل سرد زمستان را پشت سر می گذراند؛ اما با وجود آن هم شاهد شمار زیادی تکدی گران است که بعضی از آنها از روی فقر اقتصادی دست به این کار زده اند؛ اما شمار دیگری به صورت گروهی و حرفوی مشغول این کار اند و از این بابت پول خوبی از مردم دلسوز کشور به کف می آورند.

در همین حال باشندگان شهر کابل با شکایت از این ناحیه می گویند که شمار زیادی از متکدیان به صورت گروهی در نقاط مختلف دست به گدایی میزنند و با مظلوم نمایی، حقه بازی و سو استفاده از احساسات مردم؛ از آنها اخاذی میکنند.

آنان با استفاده از حقه هایی چون راه اندازی سر و صدا، گریه و زاری، معیوب یا مفلوج نشان دادن اعضای بدن، خواباندن کودکان شیرخوار در روی راهروها، افتادن به بهانه ای بیماری عصبی و همچنان شماری هم هستند که لباس مرتب برتن کرده بهانه میکنند بکسک شان دزدیده شده یا هم فراموش کرده اند از مردم پول می گیرند.

اسد که خود دوکاندار است، میگوید ما روزانه شاهدیم که زنان با کودکان خوردسال شان می آیند و در مقابل دوکان ما دست به گدایی میزنند و از این طریق خرج و مصارف زندگی شان را فراهم می سازند هر چند زنان یا کودکان که اینکار را میکنند فقیر اند؛ اما آنها بیش از اندازه افراط میکنند مثلا «میگویند که در خانه شان مرد ندارند یا هم مردشان معلول یا معیوب است.»

در این خصوص سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی در گفتگو با خبرگزاری خاورمیانه، بیان داشت: «با توجه به اوضاع نابسامان امنیتی چندین دهه میتوان گفت که این حالت چندان بی تاثیر نبوده و باعث شده است که مردم ما دچار فقر شدید شوند و به این دلیل برای امرار حیات دست به تگدی گری بزنند».

از سوی دیگر طیف دیگر از گداها در پایتخت هستند که به صورت موسومی کار میکنند و معمولا در یک فصل مشخص مثل تابستان یا خزان با برآمدن به بازار تکدی گری میکنند ولی در سایر فصل های سال از این پیشه دوری کرده و مشخص نیست در دیگر فصول سال به کجا میروند یا مشغول چه کاری اند؛ اما در کل از حلقه متکدیان شهر کابل به دور نیستند.

در همین حال احمد که فروشنده در یکی از مناطق کابل است، چشم دیدش از گداها را چنین بیان میکند؛ «من که سال ها می شود در این منطقه مشغول فروشندگی هستم گداهایی را میبینم که تنها در فصل تابستان می آیند؛ معمولا این گداها خانم ها میباشند و با اطفالی که برای جلب توجه مردم با خود می آوردند گدایی میکنند و بعضاً هم با مریض یا مجروح جلوه دادن خود و یا اطفالشان دست به این کار میزنند؛ اما در فصل های زمستان ناپدید می شوند.»

ضمن این برخی دیگر از زنان یا مردان به ظاهر معلول هم هستند که با ظاهری ژولیده به بهانه گدایی برای کشورهای بیگانه با رفتن به خانه های مردم یا هم ایستادن در وسط جاده ها جاسوسی میکنند.

فریبا یکی از آرایشگران شهر کابل با اشاره به زنی که چادری به سر؛ روی به روی دوکانش نشسته می گوید: «به نظر من این زن گدای عادی نیست چون هر روز یک لباس متفاوت میپوشد و به اینجا می آید.»

بر اساس گفته های بانو فریبا، این زن گاهی با لباس های پلنگی گاهی هم با چادری و لباس غیر رسمی و زمانی هم لباس رسمی به تن کرده؛ صبح های زود به اینجا می آید و بر خلاف گدایان دیگر از کسی پول نمی گیرد؛ اما بعضی روزها تا چاشت و بعضا هم تا شام در گوشه ای می نشیند.

در همین حال فتاح احمدزی، سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی در رابطه به این طیف گداها می گوید: «خوشبختانه نیروهای امنیتی ما طی چند سال گذشته شمار زیادی از این گداها را جمع آوری کرده و به پنجه قانون سپرده است با آن هم شمار اندکی شان هنوز هم در کابل فعالیت دارند.»

با این وجود برخی از شهروندان شهر کابل از این ناحیه شاکی اند و میگویند وجود متکدیان برای آنها مشکلات زیادی را به وجود آورده است؛ زیرا اطفال متکدی برای گرفتن پول به دست و پای عابرین میپیچند؛ گاهی از لباس آنها محکم میگیرند و التماس میکنند و گاهی هم با دست اندازی به سوی خانم ها آنان را مجبور می کنند برایشان پول بدهند در غیر آن به دشنام دادن رو می آوردند یا هم خودشان را به بیماری میزنند.

آنان از دولت و نهادهای موظف میخواهند به این مشکل به صورت جدی رسیدگی کنند.

در همین حال احمدزی اظهار داشت: «ما پیرامون مشخص کردن تعداد گداها در شهر کابل و شهرهای بزرگ دیگر مانند هرات و قندهار سروی ای را به راه انداخته ایم که به زودی آمار مشخص از آنها خواهیم داشت.»

او با اشاره به اینکه در سال های گذشته هیچ کاری برای متکدیان موجود در شهر صورت نگرفته بود گفت که وزارت کار و امور اجتماعی پلان جامع را برای جمع آوری و اشتغالزایی این گدایان روی دست گرفته است؛ اما به دلیل وسعت این پدیده این طرح طی چند سال آینده عملی خواهد شد.

سخنگوی وزارت کار و امور اجتماعی در خصوص طرحی که برای متکدیان در نظر گرفته اند با اشاره به اینکه این طرح هر چهار طیف گدایان را شامل میشود گفت: «قبل از این برای گدایانی که مافیایی بودند و در شهر به بهانه ای گدایی به جاسوسی میپرداختند قانون جزایی وجود نداشت؛ اما در پلان آینده برای تمامی اینها برنامه ریزی شده و جزا تعین شده است.»

قابل ذکر است که  پدیده تکدی گری یکی از آسیب های اجتماعی است که در تمامی شهرهای بزرگ از جمله شهر کابل وجود دارد؛ اما علاوه بر ارگان های موظف  مردم نیز باید در این امر همکار باشند تا باشد این پدیده به حداقل برسد.

گزارشگر: «نگینه وارسته»

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *