تقرری های را متوقف کنید، هرات را دریابید

از شروع شیوع کرونا (کوید۱۹) در چین و بعد از آن در کشور همسایه افغانستان، ایران؛ ولایت هرات به دلیل هم مرز بودن با این کشور در خطر قرار داشت.

همزمان با شیوع کرونا در ایران، به یکباره هجوم مهاجرین به افغانستان آغاز شد؛ مهاجرینی که در سخت ترین شرایط ایران را ترک نکردند، در روزهای کرونایی، به ترک این کشور اقدام کردند.

مهاجرین سیل آسا به کشور برگشتند و حتی در برخی روزها بیش از ۱۰هزار نفر وارد کشور شدند؛ این در حالی بود که در روزهای ابتدایی مهاجرین با کمترین امکانات تست کرونا می شدند و یا هم هیچ نمی شدند.

از همان روزها، اکثر مردم و جامعه مدنی هرات نسبت به این وضعیت زنگ خطر را به صدا در آوردند و دیری نگذشت که هرات به عنوان مرکز کرونا در کشور تبدیل شد.

روند ورود مهاجرین و ثبت موارد مثبت در هرات همچنان ادامه داشت و در بهبوبه افزایش موارد مثبت در این ولایت، وزیر صحت عامه شفاخانه تجرید برای کرونا را در ولایت ننگرهار افتتاح کرد.

دولت هم که در یک خبر امیدوارکننده در ابتدای شیوع کرونا با «سر و صدای» زیاد اعلام کرد که مبلغ ۱۵میلیون دالر را برای مبارزه با این ویروس اختصاص داده است.

اما از این پول با گذشت روزها هیچ مبلغی در اختیار هرات قرار نگرفت و این امر باعث نگرانی های بیشتر شد.

در روزهای اخیر وزیر صحت عامه نیز با تاکید گفت که سرعت «بروکراسی» نسبت به شیوع کرونا «کمتر» است و این امر باعث خواهد شد که چالش ها افزایش یابد.

در پی این نگرانی ها، «مجمع عمومی مبارزه با بحران کرونا در هرات» نیز خواهان دادخواهی برای فراهم کردن امکانات مقابله با کرونا، دادخواهی برای افزایش تعداد دستگاه های خدمات تنفس مصنوعی و دادخواهی برای رایگان شدن و یا تخفیف مصارف برق و آب شده بود.

اما گویا این مسایل برای سران حکومت ناچیز بوده و سرعت شان برای تقرری ها و نصب کردن دوستان و نزدیکان مبارزات انتخاباتی شان در پُست های دولتی بیشتر از سرعت برای مبارزه با کرونا بوده است.

در جریان دو روز اخیر، رئیس جمهور غنی سه تن را در پست های وزارت مالیه، ریاست امنیت و شهرداری کابل تعیین و معرفی کرد که هر کدام آنها از نزدیکان اش در کارزارهای انتخاباتی بودند.

این اقدامات بیشتر از همه نگرانی ها را به دنبال دارد و در شرایط فعلی بهتر است که «تقرری» ها کاهش یافته و هرات و مرکز کرونا در کشور را «دریابند».

متاسفانه در افغانستان قدرت طلبی در درجه اول همه موارد قرار دارد و این امر در جریان سال های گذشته دیده شده است و با وجود تلفات بیشمار غیرنظامیان و نیروهای امنیتی، تلاش برای تیم سازی وجود دارد.

حکومتی که نزدیک به سه سال را نیمی از «سرپرست» ها گذرانده است و  همه وعده ها برای جلوگیری از افزایش قمیت مواد غذایی و تامین امکانات تنها در حد شعار باقی ماند؛ می تواند با همین روند برای مدت دیگری هم سپری کند؛ ضمن اینکه

هرات را دریابید و از فاجعه انسانی جلوگیری کنید تا وقت برای تقرری ها نیز باقی بماند.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *