تفاوت از افغانستان تا نیوزیلند؛ مدیریت «شاخ» و «دُم» ندارد

ویروس کرونا از ماه حوت سال گذشته در افغانستان به مانند دیگر کشورهای جهان شیوع پیدا کرد و رهبران دولت هم در ظاهر به مانند دیگر رهبران دنیا به دنبال جلوگیری آن بودند.

اختصاص بودجه ویژه برای کرونا از بخش داخلی و جلب کمک های فراوان خارجی در همان اولین اقدام های دولت کارساز بود و این کار صورت گرفت.

اما زمانی که گفته شد که سیل مهاجرین از مرز هرات وارد کشور می شوند در حالی که ایران به کرونا گرفتار شده و این ویروس در جامعه آن نفوذ کرده بود؛ هیچ اقدامی در مرز و شهر هرات نشد.

جلب کمک ها هم چاره ای دوا نکرد و هرات به عنوان محراق کرونا در کشور هر روز خطرناک تر می شد و برای جلوگیری از شیوع آن اقدام قابل ملاحظه ای نشد، مهاجرین بدون هیچ تدابیری به هرات آمده و بعد از چند روز گشت و گذار در جامعه به دیگر ولایت ها رفته و در آنجا هم به راحتی رفت و آمد داشتند.

مدیریت کرونا در کشور به شکلی بود که از ابتدا یا دولت مردان به فکر مهار آن نبودند؛ یا اینکه مهار آن را ساده می پنداشتند؛ هرچند که فراموش نباید کرد که همین کرونا، باعث شد تا جنجال های انتخاباتی و سیاسی در کشور زیاد برجسته نباشد و مردم به فکر زنده ماندن باشند.

کرونا کم کم در حال گسترش بود و دولت در دو برنامه جداگانه کمک های ۴/۵کیلوگرامی گندم و ۵ تا ۱۰قرص نان را برای خانواده های بی بضاعت در نظر گرفت.

این برنامه ها برای مبارزه با کرونا و جلوگیری از مشکلات اقتصادی مردم عنوان شده بود.

در کنار این برنامه ها، دولت تصمیم گرفت برخی از بزرگ شهرها از جمله کابل و هرات را قرنطین کند، این برنامه در ابتدا برای سه هفته بود و باز هم تمدید شد؛ در آن زمان کرونا کمتر محسوس بود و اجازه گشت و گذار به مردم عادی داده نمی شد.

اما با اوج و گسترش کرونا، دولت دیگر برنامه قرنطین را نیز مدنظر نگرفت و زندگی عادی در اوج کرونا یا به گفته وزارت صحت عامه «زمان فلاکت کرونا» از سوی مردم روی دست گرفته شد.

این امر باعث شد تا آمارهای روزانه وزارت صحت عامه افزایش بی رویه یافته باشد و تا روزانه بیش از ۹۰۰ مورد مثبت نیز ثبت شود.

اما نمونه دیگر این مبارزه را در کشورهای دیگر نیز شاهد بودیم؛ در آن کشورها، با اوج کرونا دولت با روی دست گرفتن قرنطین و محدودیت گشت و گذار، به فکر مهار کرونا بودند.

نمونه بارز این اقدام را می توان به «نیوزیلند» با یک نخست وزیرِ زن اشاره کرد.

در این کشور با اوج گرفتن کرونا، قرنطین روی دست گرفته شد، مسایل بهداشتی مدنظر گرفته شد، با متخلفین برخورد قانونی صورت گرفت و همه دست به دست دادند تا «کرونا را ریشه‌ کن کنند.»

با گذشت نزدیک به چهار ماه، مقام های نیوزیلند اعلام کردند که آخرین فرد شناسایی ‌شده مبتلا به کرونا نیز در این کشور بهبود یافته و مورد دیگری از کرونا در این کشور مشاهده نشده است.

جاسیندا آردرن، نخست‌ وزیر نیوزیلند بعد از این خبر شادی بخش، اعلام کرد که همه برنامه های زندگی روزمره و عادی به زودی برای مردم این کشور آغاز می شود.

وی کارهای ساده ای از جمله وضع مناسب و جدی قرنطین، صداقت در امر اطلاع رسانی، تخصیص و استفاده بجا از بودجه لازم، افزایش تست دهی و پیگیری برنامه های اعلام شده را انجام داده بود.

این یعنی که مدیریت «شاخ و دم» ندارد و برای پیشبرد آن زن و مرد می تواند کار کند؛ به شرطی که حس مردم دوستی داشته باشد و ضعف، تعصب و تبعیض در کار نباشد.