بسته شدن شاهراه ها از سوی طالبان؛ ضربهء سنگین بر کار و بار تاجران

شاهراه های شمال و شمالشرق درین اواخر بیشتر مورد توجه هراس افگنان قرار گرفته و  چندین بار در اثر درگیری میان طالبان مسلح و نیروهای امنیتی مسدود شده و یا هم طالبان این شاهراه ها را بسته اند.

تخریب پل آلچین در کندز، مسدود شدن شاهراه تخار- کندز، مسدود شدن شاهراه های بغلان- کندز و بغلان مزار شریف بر علاوه اینکه باعث نگرانی مردمان شمال کشور شده و از جانب دیگر در کار و بار تجارتی مردمان تاثیرات منفی بجا گذاشته است.

شماری از باشنده گان ولایت های شمالی کشور می گویند: بسته شدن مکرر شاهراه ها درین اواخر برعلاوه اینکه باعث نگرانی آنان از آینده شده است، بر کار و بار آنان نیز تاثیرات منفی بجا گذاشته است.

شاه حسین باشنده مزارشریف و یک تن از مسافرانی که ساعت ها انتظار باز شدن شاهراه بغلان – کابل را که بامداد روز یکشنبه در منطقه لرخابی ولسوالی دوشی ولایت بغلان از سوی طالبان مسدود شده بود، کشیده است به خبرگزاری خاورمیانه گفت: ” بخاطر ادامه کار و بار خود اکثراً ازین شاهراه رفت و آمد می کنم، امسال چندین بار است که این شاهراه در مناطق مختلف از سوی طالبان مسلح مسدود می شود مسدود شدن این شاهراه ها از یکسو ما را نسبت به آینده به تشویش ساخته و از جانب دیگر از ادامه تجارت در افغانستان دلسرد نموده است چونکه تاخیر در کار ما بوجود میاید و از جانب دیگر جان ما در خطر است”.

محمدالله دریور موتر باربری که وظیفه اش انتقال اموال تجارتی از شیرخان بندر به کابل است نیز بشدت آزرده خاطر از مسدود شدن شاهراه ها است او که نیز مانند صدها دریور دیگر از ناوقت های شب به اینسو در منطقه پل لرخابی ولسوالی دوشی موترش را توقف داده و انتظار باز شدن شاهراه را می کشید گفت: “وقتیکه من اموال تجارتی مردم را از شیرخان بندر بارگیری میکنم اکثراً با چنین روز و حالی روبرو می شوم، دلسرد شده ام و چارهء جز رها کردن این کارم ندارم”.

رشاه

به باور آگاهان کشیده شدن جنگ در شاهراه ها و قرار گرفتن شاهراه های شمال افغانستان در محراق توجه طالبان مسلح این را بخوبی می رساند که این گروه میخواهند که ازین موضوع به عنوان یک وسیله فشار بالای دولت افغانستان استفاده کنند و از جانب دیگر حضور شان را در کشور تثبیت نمایند.

عزیز الرحمان سخی زاده استاد دانشگاه در بغلان قوت گرفتن طالبان مسلح را بی برنامه گی حکومت در قبال ریشه کن سازی این گروه در کشور می داند و از سوی دیگر نا امنی سازی شمال افغانستان را برنامهء بزرگی میخواند که از جانب دست های در بیرون از کشور طراحی شده است.

” دقیقاً دیده می شود که حکومت در قسمت از بین بردن لانه های طالبان مسلح در شمال کشور برنامه ندارند و هر از گاهی اگر بالای این گروه عملیات انجام شود فقط در حد این است که حملات این گروه عقب زده شود “.

ادامه نا امنی و حضور درازمدت طالبان مسلح در ولایت های شمالی کشور بر روحیه جوانان نیز تاثیرات بدی بجا گذاشته است و ادامه نا امنی و بی برنامه گی حکومت در راه آوردن صلح در کشور آنان را در راه رسیدن به امنیت بی باور ساخته است.

اسدالله هوتک یکی از فعالین مدنی در بلخ می گوید؛ ده ها جوانی را میشناسد که به تشویق خانواده اش بنابر نبود امنیت کشور را ترک گفته اند و راهی کشورهای بیگانه شده اند و هنوز هم این روند به گونه چشمگیری ادامه دارد.

وی برین عقیده است که افغانستان با این وضعیت موجوده یک مکان امن و جاییکه خواست های جوانان را فراهم بسازد بشمار نمی رود.

” یگانه چیزی میتواند برای جوانان خصوصاً در شرایط امروزی دلچسپ تمام شود رفتن به دانشگاه ها و مکاتب است اما دیده میشود که حتی این مکان ها نیز مصؤن نیستند، ازین نهادهای علمی بعنوان پایگاه نظامی استفاده می شود، آماج حملات هراس افگنان قرار می گیرد و حتی تحصیل کرده ها در راه ها کشته می شوند، پس هیچ تضمینی برای بودن جوانان وجود ندارد”.

مسافرت های غیر قانونی و پیمون راه های خطرناک بخاطر رسیدن به کشورهای مرفه قربانی بیشماری از شهروندان کشور گرفته است و خانواده های زیادی را در سوگ عزیزان شان نشانده است.

با این همه نگرانی ها جنگ در شمال افغانستان در حال مشتعل تر شدن است و دامنه این نا امنی در حال گسترش.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *