اهداف واقعی حضور امریکا در افغانستان چیست؟

امریکا در سیاست خارجی اش برای بار دیگر در صدد ایجاد فریب مبنی بر روند مذاکره میان طالبان مسلح و دولت کنونی افغانستان است.

موضع گیری امریکا درباره مذاکره با طالبان مسلح؛ حیله و مکر نوین این کشور و بازی ای است که نشانگر ناسازگاری بین مجلس سنا، رئیس جمهور ترامپ و فرماندهان نظامی امریکا در افغانستان است.

نشانه بارز این ناسازگاری را می توان به اظهارات بانو «آلیس ولز»، رئیس اداره امور خارجه امریکا برای آسیای جنوبی و آسیای مرکزی، در مورد آمادگی واشنگتن برای شرکت در مذاکرات با طالبان مسلح و دایر نمودن جلسه در قطر و همزمان حملات هوایی ارتش امریکا بالای مواضع طالبان مسلح دانست که منجر به کشته شدن تعدادی از غیرنظامی گردید.

به اساس گزارشهای سازمان ملل متحد، تعداد تلفات غیرنظامیان در نتیجه بمباران ائتلاف تحت رهبری امریکا در سال ۲۰۱۸، به ۵۲ درصد افزایش یافته است که اکثر کشته شدگان و زخمیهای آن را زنان و کودکان تشکیل میدهد.

نمایندگان دایمی اکثر کشورها در سازمان ملل بارها خواستار توقف حملات هوایی کورکورانه امریکا بالای مواضع طالبان مسلح که منجر به تلفات افراد ملکی میگردد، شده اند و ابراز داشتند تا پرونده مجرمین چنین حادثات مورد پیگرد عدلی و قضایی قرار گیرد.

در گذشته نه چندان دور، ایالات متحده اعلام داشت که ناتو و همپیمانانش نه تنها که در افغانستان می مانند بلکه تعداد نظامیهای شان را افزایش میدهند تا از هر راه ممکن قدرت نظامی شان را برای طرفین درگیری در افغانستان نشان دهند.

همچنین می توان گفت که تلاشهای امریکا برای وادار کردن طالبان مسلح به مذاکره با دولت کابل، برای استفاده سیاسی از این گروه است.

به نظر می رسد که دیپلومات های ارشد ایالات متحده از ۱۷ سال حضورشان در افغانستان هیچ تجارب و درس عبرت نگرفته است؛ چون تاکتیک و استراتژی امریکا باعث شد تا گروه طالبان حملات شان را بر علیه دولت و نیروهای ائتلاف در ولایات وردک، فاریاب و نیمروز افزایش دهند.

در عین حال فرماندهان مرکزی طالبان مسلح به طور آشکار اعلام می کنند که به وعده های امریکا ـ که از مخالفان اصلی طالبان در افغانستان یعنی گروه تروریستی داعش حمایت می کنند ـ هیچ اعتقادی ندارند.

در عین حال نه تنها که طالبان مسلح بلکه مقام های برخی از ولایات افغانستان نیز در مورد حمایت نیروهای ناتو و ایالات متحده از جنگجویان داعش خبر میدهند.

اظهارات باشنده گان ولسوالی ها و دهات درباره پرواز هلیکوپترهای امریکایی و حضور وسایط زرهی شان در قلمرو تحت کنترول تروریستهای داعش که دیگر جای تعجب نیست. سوابق این حقایق بارها و بارها تذکر یافته است.

هرچند که ممکن است کسی از شنیدن این جمله تعجب کند؛ اما رویکردهای امریکا نشان می دهد که واشنگتن در تلاش روش های روم باستان یعنی «تقسیم و تسخیر» در افغانستان است.

امریکا با گسترش و تقویت دولت خود خوانده داعش و شبیه سازی مذاکرات بین طالبان مسلح و رهبران افغانستان، میخواهد این «هرج و مرج پلان شده» را مدیریت کند.

با این حال، امروز ما شاهد بازی دیگر امریکا هستیم که برخی از کشورها در ایجاد هرج و مرج در تمام مناطق جهان استفاده میکنند تا دلایلی برای حضور نظامی در کشورها داشته باشند.

اما آنچه که نصیب مردم صلح طلب افغانستان گردیده است همین خستگی از ۱۷ سال جنگ، کشتار و انفجارهای پی در پی است که از زمان ورود امریکا به افغانستان بیشتر نیز شده است.

شاید این تنها چیزی است که اکنون از حضور ایالات متحده و ائتلاف در افغانستان نصیب مردم کشور شده است.

تمیم روشنگر، دانشجوی افغانستان در خارج از کشور