اختلافات شخصی، افغانستان را به بیراهه نبرد

در حالی که شماری از اتفاق های رخداده در نقاط مختلف جهان از جمله اروپا، رویدادهای افغانستان را به حاشیه رانده بود؛ اما اختلاف های تازه رهبران حکومت ملی و تحرکات تازه مخالفان مسلح دولت، دوباره افغانستان را در محراق توجه قرار داد.

top-leaders

کودتای نافرجام در ترکیه، جنگ و بحران در سوریه و عراق، جنگ یمن، انتخابات ریاست جمهوری امریکا و فعل و انفعالات روسیه از جمله مواردی هستند که نگاه ها را از افغانستان دور کرده بودند.

اما بروز و آشکار شدن اختلافات رهبران حکومت از سوی داکتر عبدالله، رئیس اجرائیه و واکنش رئیس جمهور به اظهارت وی، نشان داد که جهان نمی تواند افغانستان را از نظرها پنهان داشته باشد.

افزایش بی رویه و گسترده عملیات تروریستی از ماه گذشته که وحشیانه ترین آن حمله بر مظاهره کننده گان جنبش روشنایی در چوک شهدا (دهمزنگ) بود و آخرین آن حمله به دانشگاه امریکایی که ۱۷ کشته و دهها زخمی از دانشجویان و کارکنان این دانشگاه بر جای گذاشت.

امواج عملیات تخریبی در کشور به حدی بود که رئیس جمهور غنی در سخنرانی خود در مجلس گفت که در شماری از ولایت های کشور، گروه های تروریستی حضور فعال دارند.

در عین حال، شماری از رسانه ها عنوان کرده اند که ۷ گروه و تشکیلات فعال تروریستی در افغانستان فعالیت دارد که تعدادی از آنها در پاکستان مستقر بوده و از خاک این کشور برای طراحی حملات شان استفاده می کنند.

طالبان مسلح، القاعده و گروه تروریستی داعش از جمله پر فعالیت ترین گروه های مخالف دولت و هراس افگن در کشور است؛ هرچند گفته می شود القاعده بعد از مرگ بن لادن دیگر قدرت لازم را ندارد؛ اما رئیس جمهور در سخنانش در مجلس به این گروه و فعالیت آن در کشور اشاره کرد.

گروه تروریستی داعش که از چند ماه گذشته در داخل افغانستان اعلام موجودیت رسمی کرد با اعمال خشونت و وحشت غیر انسانی، مورد تنفر و انزجار مردم افغانستان قرار گرفته و نمی تواند جایگاهی داشته باشد؛ در حالیکه طالبان مسلح نیز این گروه را قبول ندارد.

اما طالبان مسلح هرچند بعد از حملات یازده سپتمبر تا مرز فروپاشی پیش رفته بود؛ اما اکنون یکی از طرفهای عمده در نبرد با نیروهای امنیتی در نقاط مختلف کشور است.

مذاکره سیاسی دولت افغانستان با این گروه هنوز هیچ نتیجه ای نداده است و با امواج تروریستی اخیر که به داخل کابل رسیده است، گمان نمی رود طرح مذاکره سیاسی با طالبان مسلح در چنین شرایطی رونق دوباره پیدا کند.

طالبان مسلح در حال حاضر به صورت رسمی شماری از ولسوالی های و مناطق مختلف کشور را در تصرف دارد و شماری از مناطق را نیز به محاصره درآورده است.

با این حال، عده ای از کارشناسان؛ شدت گرفتن مجدد تروریسم در سراسر افغانستان که به داخل کابل رسیده را برخاسته از ضعف و بی تدبیری دولت می داند که مرحله به مرحله قدرت اجرایی مدیریت کلان دولت در همه بخش ها را از دست می دهد. بخصوص در بخش مهم «امنیت» ضعیف تر شده است.

هرچند برخی نیز بر شکست برنامه های امریکا در افغانستان، بخصوص بعد از خروج نظامی دولت های اروپایی و به حداقل رسیدن حضور مستقیم نظامی واشنگتن تاکید دارند.

از سویی هم افغانستان امروز به مشکلات متعدد درونی ناشی از اختلاف های دولتمردان و بی تفاوتی بیرونی از سوی قدرت های بین المللی و منطقه ای نسبت به آینده این کشور دچار شده است و از نتایج فوری آن شکستن امنیت نسبی در سراسر کشور است.

اختلاف های رئیس جمهور و رئیس اجرائیه؛ هرچند بعد از یک دوره شدت و تیره گی، با سه نشست دوجانبه کمی از تنش آن کاسته شده است؛ اما عدم عملی ساختن مواد توافقنامه سیاسی حکومت وحدت ملی، می تواند تا متزلزل شدن پایه های حکومت نیز بیانجامد.

شکاف در بالاترین سطح حاکمیت و مدیریت در کشور چنان شدید و آشکار شده که مردم در انتظار بحران فراگیر ناشی از عملیات پی در پی گروه های تروریستی و هرج و مرج عمومی بسر می برند.

افغانستان در آستانه فاجعه جدید قرار گرفته که علاوه بر مشکلات سیاسی در سطوح بالای مدیریت کلان، فراگیری فساد مالی است، آن هم تا آنجا که رئیس جمهور خطاب به مردم گفت :«از من انتظار نداشته باشید با چنین گستردگی فساد مالی و فراگیری آن در بسیاری از سطوح مدیران دولتی، مبارزه موفق داشته باشم.»

بحران سیاسی در چگونگی قدرت حاکم در افغانستان، همزمان با فساد مالی شدید در حاکمیت و مدیران ارشد مسئول، دو بازوی فروپاشی در مسیر ناامنی فراگیر در کشور شده است.

این در حالی است که دولت باید خود را به صورت کامل برای نشست بروکسل آماده کند، نشستی که ادامه تعهدات جامعه جهانی به عملی شدن وعده های حکومت بستگی دارد، وعده هایی که شاید تنها یک درصد کوچک آن عملی شده و یا در مرحله عمل قرار دارد.

Author

About Author