آدمهای بد بیشتر از آدمهای خوب هستند

دو سال می شود که بعد از مکتب، بوت رنگ می کند و در فصل سرما نیز بدون داشتن لباس های گرم، با رنگ کردن بوت های مردم پایتخت برای خانواده اش نان می برد.

این چکیده ای از کارهای دختر ۱۰ ساله ای است که رنگ، پالش، چپلی و بورس را در کنار کتاب ها و قلم های مکتب در کیفش (بیگ) می گذارد.

دختر ۱۰ ساله که نرگس نام دارد با خبرگزاری خاورمیانه مصروف صحبت شده و می گوید :«پدرم کراچی وانی می کند و دو خواهر دیگر هم در کنار درس، به کار مصروف استن و مادرم هم در خانه است.»

12459628_1086282871437632_266697168_n

به گفته وی، برداری ندارد و چون درآمد پدرش هم کم است، مجبور هستند در کنار درس خواندن، کار هم کنند تا لقمه نانی به دست بیاورند.

این دختر می گوید :«وسایل رنگ کدن بوت را در بیگ مکتبم میمانم؛ اما بعضی وقتا معلم هایم نمی گذارند آنها را به مکتب ببرم و از مجبوری در دوکان نزدیک مکتب می گذارم.»

نرگس اظهار داشت که اگر بعضی وقتها وسایلش را به مکتب می برد، معلم های مکتب نیز حاضر هستند بوتهایشان را رنگ کنند.

اما او می گوید که کار هیچ لطمه ای به درسش وارد نکرده و هرچند در رتبه های بالا حضور ندارد؛ اما ناکام هم نمی شود و صنف سوم را نیز امسال تمام کرده است.

وی افزود که از کار کردن و رنگ کردن بوت مردم هیچ شرمی ندارد و با افتخار حاضر است با پدرش در به دست آوردن عاید کمک کند.

بر اساس گفته های این دختر، از هر بوتی که رنگ می کند، ۱۰ افغانی دریافت می کند و روزانه نزدیک به ۲۰۰ افغانی درآمد دارد.

نرگس اما از شماری از مردم شهر کابل شکایت دارد و می گوید :«آدمهای بد در کابل بیشتر از آدمهای خوب استن؛ خیلی از آنها برای رنگ بوتشان پول نمیتن و یا خیلی دیگر آنها دشنام (دَو) می تن.»

وی از مردم پایتخت می خواهد تا حداقل پول رنگ بوتشان را بدهد؛ چون این رنگ را می خرد و اگر کسی حاضر به پرداخت پول رنگ نباشد، نمی تواند برای خانواده اش درآمد داشته باشد.

نکته جالب توجه در این دختر بسیار قابل توجه است، او با تمام مشکلاتی که دارد هیچ وقت از خدا غافل نبوده و ناامید نشده است؛ چون معتقد است که در هر کاری خدا نقش اساسی دارد و برای هر کدام از بنده هایش یک سرنوشت را تعیین کرده است.

نرگس از آمدن زمستان حتی خبر ندارد و با تعجب می پرسد :«کاکا جان مگر زمستان شده؟ چرا برف نیامده؟» و زمانی که متوجه می شود زمستان شده است، می گوید :«تا حالی چوب نخریدیم و خانه سرد است، خدا کند کمی دیرتر برف ببارد که بتانیم چوب بخریم.»

این دختر که خانه اش در ده دانای کابل است، افزود که حکومت باید برای مردم کار فراهم کند تا آنها بیکار نباشند و بتوانند به راحتی مصارف خود را به دست بیاورند.

باید گفت که تنها نرگس نیست که در پایتخت کشور در کنار درس و در هوای سرد و گرم، خاک و گرد کار می کند بلکه نرگس های زیادی در کشور و در پایتخت حضور دارند که کارهای شاقه تر از او را انجام می دهند تا باشد برای فامیلشان درآمدی باشند و لقمه نانی فراهم کنند.

بر اساس آمارهای تائید نشده در حال حاضر در بیش از ۳ میلیون کودک در کشور مصروف کارهای شاقه هستند که شمار زیادی از آنها به دلیل نداشتن سرپرست در فامیل، مجبور به کارهای شاقه در بدل «مزد کم» هستند.

با این حال، حکومت افغانستان نیز به تازه گی اطلاعیه ای داده و از تمام مردم خواسته است تا از حضور کودکان در کارهای شاقه جلوگیری کنند؛ اما این راهکارها تا زمانی که برنامه ای اساسی برای اشتغال زایی در کشور روی دست گرفته نشود، بیهوده و بی اثر خواهد بود.

Author

About Author