روند گفتگوهای صلح هیچ پیشرفتی ندارد

بعد از آنکه دور اول گفتگوهای صلح افغانستان با طالبان روزنه امید را به سوی دستیابی برای آرامش و صلح نسبی در کشور باز کرده بود؛ اما دور دوم این روند برگزار نشد.

دلیل برگزار نشدن دور دوم نیز نشر خبر مرگ ملامحمد عمر در پاکستان بود که نوعی آشفتگی در بین طالبان و حامیان آنها به راه انداخته و گفتگوهای صلح متوقف شد.

بعد از این حوادث، نکته جالب توجه در توقف گفتگوهای صلح، درک حکومت از «عدم راستی» پاکستان به عنوان حامی صلح افغانستان بود که با واکنش رئیس جمهور روبرو شد.

رئیس جمهور غنی در یک کنفرانس خبری اظهار داشت که دیگر گفتگوهای صلح با پاکستان انجام نخواهد شد و حکومت قصد دارد با طالبان و گروه های افغانی مخالف حکومت گفتگو نماید.

در همین رابطه، سید ظفر هاشمی معاون سخنگوی ریاست جمهوری در گفتگو با خبرگزاری خاورمیانه اظهار داشت که گفتگوهای صلح همچنان متوقف است.

به گفته وی، در روند گفتگوهای صلح هیچ پیشرفتی به میان نیامده است و تا همان مقطع ابتدایی باقی مانده است.

هاشمی اظهار داشت که حکومت همچنان در حال گفتگو با گروه های افغانی مخالف دولت است تا بتواند آنها را برای گفتگوهای صلح راضی کند.

بر اساس گفته های معاون سخنگوی ریاست جمهوری، حکومت افغانستان بر اساس قانون اساسی هیچ گاهی به صلح «نَه» نمی گوید و تلاشها برای دستیابی به صلح را نیز متوقف نمی کند.

از اظهارات سید ظفر هاشمی معلوم می شود که حکومت در تلاش دستیابی به صلح است؛ اما تا هنوز موفق به رضایت طالبان و دیگر مخالفان برای نشستن بر سر میز نشده است.

از سوی دیگر، وحید مژده، کارشناس مسایل طالبان نیز ادعا دارد که در حال حاضر هیچ مذاکره ای در جریان نیست؛ زیرا تا هنوز مشکل رهبری طالبان و اختلافات موجود در این راه، حل نشده است.

به باور وی، یکتعداد از علما برای وساطت با هر دو گروه (موافقین ملا اختر منصور و مخالفین وی) گفتگو کرده اند که این گفتگوها نیز بی نتیجه بوده و مشکلات بین طالبان همچنان پابرجاست.

مژده اظهار داشت که با وجود این اختلافات، هیچ کدام از طرفین طالبان به دلیل اینکه می ترسند حمایت جنگجویان طالب را از دست بدهند؛ هیچ تمایلی برای گفتگوها ندارند.

این کارشناس مسایل طالبان افزود که حکومت افغانستان از ابتدا باید به امر پی می برد که مذاکرات بین الافغانی بهترین راه رسیدن به نتایج صلح است و از همان آغاز باید گفتگوها را مستقیما با طالبان شروع می کرد.

وی معتقد است که پاکستان از گفتگوهای صلح به دنبال امتیازگیری بوده و دولت افغانستان هم از ابتدا این امتیاز را به پاکستان داده بود؛ اما حالا متوجه شده است که گفتگوها باید بدون حضور کدام کشور خارجی انجام شود.

اما مژده با ذکر اینکه دو طرف (حکومت افغانستان و طالبان) خواسته ها و «خط قرمز»هایی برای خود دارند، اظهار داشت که در شرایط فعلی حکومت باید بجای تشکیل شورای عالی صلح و امثال آن، گروهی از افراد بی طرف که مورد قبول هر دو جانب باشد را تعیین کند و این گروه وساطت برای ازسرگیری گفتگوها را آغاز کند.

شورای عالی صلح، بی خبر از صلح؟

با این همه، حکومت قبلی افغانستان برای گفتگوهای صلح و نحوه اجرای آن، شورای عالی صلح را مصارف و معاشات گزاف راه اندازی کرد و حکومت وحدت ملی هم به تداوم حضور این شورا ادامه داد.

اما حالا این شورا به صورت کامل از گفتگوهای صلح و روند آن ناآگاه است.

عطاءالله لودین، معاون شورای عالی صلح در گفتگوی کوتاه با خبرگزاری خاورمیانه اظهار داشت که هیچ اطلاعی از گفتگوهای صلح و ادامه آن ندارد.

به گفته وی، روند گفتگوهای صلح از این شورا گرفته شده و به ارگ و شورای امنیت واگذار شده است.

لودین در مورد اینکه کار اصلی شورا از آن گرفته شده؛ پس ادامه کار شورای عالی صلح به چه معناست، چیزی نگفت.

با این حال، باید دید که گفتگوهای صلح از چه زمانی دوباره از سرگرفته خواهد و آیا بدون حضور کشورهای خارجی، حکومت توانایی رسیدن به نتیجه همه جانبه را دارد؟