حضور در افغانستان، حمایت از پاکستان

موضوع افغانستان همیشه برای قدرت های بزرگ جهان به ویژه امریکا مهم و استثنایی بوده است و بعد از حضور در این کشور، در امورات آن نیز مداخله شده است.

نکته قابل تامل نقش همیشگی و تاثیر پاکستان در اتفاقات افغانستان است که در این بین از همه اتفاقات منفعت شخصی نیز می برد.

به تازه گی «برد شرمن» نماینده دموکرات در کانگره امریکا و عضو کمیته مالی این نهاد، به صراحت اعلام کرده است که باید کمک ‌های امریکا به افغانستان، مشروط به پذیرش «خط دیورند» از سوی دولت کابل باشد.

وی اظهار داشته است که خط دیورند از سوی کابل به رسمیت شناخته نشده است و امریکا باید کمک خود را به افغانستان مشروط به شناسایی این خط بسازد.

در حالی که افغانستان هیچ گاهی خط فرضی دیورند را قبول ندارد؛ اما بازهم امریکا به اساس قدرت طلبی و منفت طلبی به دنبال آن است که این امر را نوعی اجبار بسازد تا منفعت آن به کشورهایی همسو با خودش (پاکستان) برسد.

به باور مقام های امریکایی اگر خط دیورند از سوی کابل به رسیمت شناخته نشود؛ واشنگتن نمی تواند بالای اسلام آباد فشار بیاورد و یا کمک پاکستان برای نابودی طالبان مسلح را جلب کند.

نباید فراموش کرد که پاکستان بیشترین منفعت را از به رسیمت شناختن خط دیورند خواهد برد و در عین حال، افغانستان خود در این بخش از جغرافیا حقی دارد که از سوی هیچکس به آن اهمیت داده نمی شود و به همین دلیل، اکثراً با آن مخالف هستند.

یکی از مخالفان اصلی و مهم خط دیورند در دولت افغانستان، جنرال رازق بود که چندی پیش بعد از نشست با فرمانده نیروهای امریکایی در افغانستان ترور شد و این روند شاید برگ برنده ای بود برای اسلام آباد؛ چون جنرال رازق همیشه به پاکستان حمله ور شده و این کشور را در ناامنی افغانستان دخیل می دانست.

ترور جنرال رازق همزمان با روزهایی که زلمی خلیلزاد، نماینده وزارت امور خارجه امریکا برای صلح افغانستان مصروف دیدار با نماینده گان طالبان مسلح بود، بر جدی شدن این امر کمک کرد.

حالا که با رفتن جنرال رازق، یک نماینده کانگره امریکا به صراحت اعلام می کند که کمک های کشورش در افغانستان باید مشروط به پذیرفته شدن «خط دیورند» از سوی کابل باشد، گواه آن است که امریکا تنها به دنبال حضور نمایشی در افغانستان است؛ در حالی که منفعت و حمایتش برای کشورهای دیگر به ویژه پاکستان است.

پاکستان کشوری است که از سالها به این طرف به ویژه در سالهای جنگهای داخلی در افغانستان از حمایت خاص امریکا بهره برده و خود با حمایت بخشی، در آتش جنگ داخلی دخیل بوده است.

و از سوی دیگر عملکرد امریکا در سالهای اخیر نیز ثابت کرده است که حضورش در افغانستان برای رسیدن به اهداف قدرت طلبی و فشار بالای شماری از کشورهای آسیایی بوده و حمایتش به صورت واضح از پاکستان است.

باید گفت که برای یک کشور مستقل، تنها مردمش حق تصمیم گیری دارند و هیچکس دیگری حق مداخله به ویژه در برنامه های کلان منطقه ای را ندارد.

دیگر کشورها از جمله امریکا تنها می توانند به عنوان حامی دولت و مردم باشند و از این حقشان نباید پا فراتر بگذارند و در برنامه هایی خلاف خواست و اراده مردم عمل کند.

واشنگتن می داند که این اظهارات از سوی مردم و دولت کابل محکوم بوده و توهینی به تاریخ، استقلال، حاکمیت و تمامیت ارضی افغانستان خواهد بود.

نباید فراموش کرد که اگر امریکا می خواهد برای تامین صلح افغانستان از پاکستان کمک بگیرد، این کشور هیچ وقت صداقت نخواهد داشت و تنها به دنبال منفعت طلبی خواهد بود.

در ضمن اینکه قربانی این دسیسه چینی، مردم افغانستان بوده و خاک این کشور شاهد بیشترین ناامنی و زیان به خاطر افرادی است که در آن سوی دیورند تربیت، پروش و تجهیز می شوند.

Author

About Author

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *