افزایش ناامنی ها و پیامدهای ناگوار اجتماعی -

نگرانی ها از شدت حملات انتحاری و یورش های مسلحانه طالبان بر تاسیسات دولتی و نیروهای امنیتی در کشور.

به گزارش خبرگزای خاورمیانه، تنها در طول سه روز اخیر چندین مورد حملات مرگبار و ویرانگر بر تاسیسات دولتی و نیروهای امنیتی اتفاق افتاده است، سه روز پیش در حمله طالبان بر تیم بازسازی ولایتی در شهر غزنی، بیست و سه تن کشته و بیش از شصت تن دیگر مجروح شدند.

دو روز بعد در حمله گروهی طالبان بر نیروهای پولیس در ولایت فراه پانزده سرباز پولیس کشته شدند و روز گذشته نیز در حمله انتحاری در ولایت قندوز، ولسوال ارچی این ولایت و هفت تن غیرنظامی کشته گردیدند. این ها تنها رویدادهای مرگبار و بزرگ طالبان هستند که در رسانه ها بازتاب یافته و حملات خورد و ریزه ای که یا منتشر نمی شود و یاهم به یادها نمی ماند.

حملات انتحاری، ماین گذاری های کنار جاده ای و تهاجم های مسلحانه غافلگیرانه از سه تاکتیک خطرناک طالبان می باشند، در حال حاضر مخالفان توانایی مقابله رو در رو با نیروهای امنیتی کشور را ندارند، اما انتحار و انفجار ابزارهای قدرتمندی در دست مخالفان مسلح اند که با اثرات گسترده و با هزینه کمتر هر روز در بخش های مختلف کشور به اجرا گذاشته می شوند.

استفاده گستردۀ مخالفان مسلح دولت از این تکنیک نشانگر این واقعیت است که به رغم تمامی پیشرفت ها در نیروهای امنیتی کشور، هنوز قدرت اطلاعاتی و کشفی این نیروها ضعیف اند و این نیروها نمی توانند تمامی برنامه های دشمن را پیش از رسیدن به هدف، خنثی سازند.

این واقعیت بر کسی پوشیده نیست و ما بارها شاهد بوده ایم که مخالفان مسلح تمامی امکانات مورد نیازشان را از کشورهای بیرونی به شهرکابل می رسانند و در این جا تمامی برنامه های خود را به دور از چشم دستگاه های اطلاعاتی عملیاتی می سازند، این ضعف در نیروهای امنیتی ناشی از بی توجهی به اهمیت اطلاعات و نظارت برعملکرد مخالفان است که باعث می شود نیروهای امنیتی در بسیاری موارد به جای قرار گرفتن در مقام تهاجمی، حالت دفاعی به خود بگیرند.

در حال حاضر که مخالفان مسلح دولت به شکل گسترده از حملات انتحاری و انفجاری علیه دولت و مردم افغانستان استفاده می کنند، تقویت بخش های اطلاعاتی نیروهای امنتیی از اهمیت اساسی برخوردار است و توجه به این امر می تواند فرصت بیشتر برای نیروهای امنیتی در مواجهه با دشمن را فراهم آورده تا آنان بتوانند جلو این گونه حملات مخالفان مسلح را در کشور بگیرد.

با توجه آینده ای نا معلوم و شرایط گذار کشور، تشدید ناامنی تاثیرات ناگواری را بر روح و روان مردم به جا خواهد گذاشت و مردم را نسبت به آینده کشور بیش از پیش نگران خواهد ساخت. تاثیرات این حملات و نا توانی نیروهای امنیتی در جلوگیری از آن، نه تنها نگرانی های روحی و روانی را در میان مردم به وجود می آورد، بلکه اثرات آن در زندگی روزمره و جریان زندگی عادی مردم نیز مشهود خواهد بود.

در این شرایط مردم نمی توانند به خاطر آرام و آسوده و به دور از نگرانی های امنیتی به کارهای روزمره خود رسیدگی نموده و برنامه های بلند مدت را که باعث تقویت بنیه های اقتصادی و فرصت های شغلی در کشور می گردند، به اجرا بگذارند.