ارتباط صحبت های کرزی با حملات 24 ساعت گذشته

خبرگزاری خاورمیانه / میز امنیت

رئیس جمهور : ببنید در این استدلال بسیار ناکام می مانید ما وطن خود را، نیروهای امنیتی خود را برای جنگ داخل وطن خود تقویت نمی کنیم، ما نیروهای امنیتی خود را و دفاعی خود را برای دفاع خاک خود تقویت می کنیم، اگر امریکا به ما می گوید که برای من پیمان بدهید من معاش عسکرتان را می دهم تا عسکرتان در دهات خودتان به جنگ باشد، ابداً قبول نداریم، یک سه پولی اش را قبول نداریم، این خودش یک فریب است که از یک طرف ناامنی ایجاد کند و از دیگر طرف ما را معاش داده برود تا وطن خود را و لشکر خود را و فوج خود را در داخل وطن خود به جنگ داشته باشیم.

این به این معناست که ما احساس صاحب بودن خاک خود را از دست دادیم که یک قسمت مردم ما در شهرها و یک تعدادی از افراد اطراف خود را از خود نمی دانیم، متوجه نیستید دهات افغانستان هم جزء خاک افغانستان است، آنجا که امریکا بمباردمان می کند آنها هم مردم افغانستان هستند، فراموش نکنید، نشود خدای نکرده که ما و شما که در آرامش شهرها زندگی کنیم، مطلقاً از مردم خود که در اطراف زندگی می کنند بیگانه شویم تا آنها ما را خارجی بپندارند، این کوشش خارجی ها همین است، انتخابات، شما مصروف انتخابات شوید خواهر، من مصروف پیمان امنیتی هستم، شما مصروف انتخابات شوید کوشش کنید تلویزیونها زیادتر در مورد انتخابات گپ بزنند، پیمان امنیتی به وقت اش که رسید، قناعت ملت که حاصل شد، باز می شود ولی فراموش نکنید که کوشش خارجی این است که افغانستان در داخل خود به جنگ باشد، سی سال است که به همین نام زده شده میرویم، سی سال است که افغانستان به همین نام زده شده میرود که در داخل وطن به جنگ است.

وزارت دفاع افغانستان، اردوی ملی افغانستان وظیفه دفاع خاک و تمامیت ارضی اش را دارد نه اینکه خدای ناخواسته ما همیشه در داخل خود به جنگ مصروف باشیم، پس این جوان افغانستان مدافع خاک است نه درگیر جنگ در داخل وطن این ذهنیت را اصلاح کنید.

ما مخالف پیمان نیستیم با امریکا، ما فقط صلح می خواهیم به کشور خود، پیمان باید باعث صلح در افغانستان شود نه باعث ادامه جنگ در افغانستان، آیا شما می پذیرید که امریکا در پایگاه خود نشسته باشد و مردم غوربند در بمباردمان هوایی کشته شده بروند، تا چی وقت؟ تا چند سال دیگر؟ این فیصله را کی می کند که یک تعداد ما قرارداد امریکا را ببریم تعداد دیگر ما بمبارد شویم، یک تعداد ما به صدها میلیون دالر را به یک شب جمع کنیم و تعداد دیگری ما از شب تا صبح به خاک مبدل شویم، حق این فیصله را کی دارد که من بعد از ختم دور ریاست جمهوریم آرام در خانه ای خود در پشت سر ارگ نشسته باشم و در مملکت همین خرک و درک باشد.

امروز کسی بنام طالب کشته شود، کسی بنام حمله به طالب، شما عکسهای زنها و طفلها را دیدید که در غوربند کشته شدند، شما عکس زنی را دیدید که دهانش مطلق از بین رفته و چهره اش وجود نداشت او کی است؟ او جزء این ملت غریب است یا نیست؟ آن خانمی که شوهرش دریور بود پیشروی رستورانت لبنانی کشته شد او به کجا برود؟ او خانمی که آنجا شوهرش گارد بود کشته شد دیروز من دیدم اش، حامله است یک طفل دارد ناپیدا شده تا به حال، یک دخترک دو ساله دارد عاقبت از او چی شود و چند تای همچون خانمهای وطن ما را شما حاضر هستید قربانی بدهید برای پیمان امریکا؟ این تفکیک را کی می کند؟ صلاحیت این تفکیک پیش کیست؟ که من قرارداد امریکا را بگیرم و بمب اش را غریب و بیچاره ای این وطن بگیرد، بسیار مسئله مشکل است با وجدان ما در تضاد است و باز ما را بین خود بیاندازند که قربانی بین خود افتاده باشد به جنگ، نخیر!

آیا طرف طالب است با ما؟ اگر طالب است پس مسئله داخلی ماست چون طالب جزء مردم افغانستان است اگر خارجیست آن خارجی کیست؟ با کی طرف هستیم در این جنگ؟ اگر از پایگاه بیرون می آید امریکا به حیث متحد که می خواهد با ما باشد واضح کند که آن پایگاه بیرون کی است؟ و چی در مورد اش می کنید؟ و یا قرارداد شود و این حالت گنگ و کشتار و خون ملت افغانستان ادامه پیدا کند؟ می آیم به سوال طالب یک سوال بسیار مهم کردید، من در یادداشتهایم باید می بود که نبود متأسفانه چیزی را که در آخر صحبتهایم گفتم که تمام شد، در ذهنم بود که چیزی را نگفتم و او این مسئله بگرام بود خواهر از معلوماتی که من دارم بگرام فابریکه طالب سازی است، بگرام جای است که آنجا مردم بیگناه آورده می شوند و علیه خاک خود، وطن خود و دولت خود به آنها نفرت سپرده می شود، حالتی را سرشان می آورند که علیه مملکت خود متنفر شوند، جای است که یک قسمتی از مردم افغانستان علیه وطن خود و مردم خود بسیج کنند از راه توهین و شکنجه و آزار.

در سال ۲۰۰۸ زمانیکه آقای جو بایدن سناتور بود رئیس کمیسیون ارتباط خارجه سناء بود و کاندید ریاست جمهوری بود آقای بل گراهام که یک سناتور امریکاست و دو، سه سناتور دیگر امریکا، اینها با من در صحبت بودند، مجلس مشهوری که بر ما اختلاف پیدا شد شنیده باشید .