دایکندی؛ ولایت دور افتاده ای که درب هیچ مکتب در آن بسته نیست

دایکندی که یکی از ولایات دور افتاده. با جاده های خامه و پر دود و غبار، اما از محدود ولایت های که درب حتی یک مکتب هم در آن بسته نمی باشد.

پیشه این مردم دایکندی کشاورزی ودام داری می باشد؛ اما علاقه ای زیادی به دانش و آموزش دارد و این امر باعث شده که تمام مکتب‌ها فعال باشد و نسل نوی دایکندی با تمام مشقت به آموزش ادامه دهند.

در همین حال دانش‌آموزان و فعالان معارف دایکندی از کم بود مواد آموزشی و کیفیت معارف شکایت دارند. گفته می شود که تعداد زیاد مکتب ها در این ولایت ساختمان معیاری ندارند و در فصل بهار با بارش باران درس می‌خوانند و در فصل خران با سردی هوا دست و پنجه نرم می‌کنند.

این در حالیست که همواره مردم دایکندی سرخط اخبار جهان و افغانستان در عرصه اختراع، فعالیت‌های مدنی و… استند.

به اساس گزارش ها، ولایت دایکندی که به جز از یک شفاخانه مرکزی و چند کیلو متر جاده ای قیر شده درمرکز این ولایت از هیچ یک خدمات شهری برخوردار نمی باشد.

این در حالی است که خبر های بسته شدن ده ها مکتب در ولایت های کنر و چندین ولایت دیگر می‌رسد.

دولت مرکزی و سران حکومت وحدت ملی افغانستان همواره از انکشاف متوازن حرف می‌زنند ولی انکشاف متوازن در ولایت دایکندی هیچ خبری نیست.

این در حالیست که در کمپاین‌های انتخاباتی هر نامزد برای مردم ولایت دایکندی وعده های داده اند که هیچ یکی از آنها تا بحال تحقق پیدا نکرده است.