استقلال!!؟؟

بعضی واژه ها، کلمات و لغات بار معنایی سنگین و پربهایی دارند به مانند آزادی، استقلال، فقر و امثال آن.

امروز ۲۸ اسد برابر است با یکصد و یکمین سالروز استرداد استقلال افغانستان که توسط غازی امان الله خان با رشادت مردم به دست آمد.

استقلال از جمله کلماتی است که بار معنایی سنگینی دارد و گاهی تنها به صورت سمبولیک مورد استفاده قرار می گیرد.

روز استقلال در کشور به اشکال مختلف تجلیل می شود.

بسیاری ها که در ادارات دولتی و در مقام بهتر هستند، برای جلب رضایت رهبران شان و رهبران حکومت از روز استقلال کشور با تغییر عکس های پروفایل شان در صفحات اجتماعی تجلیل کردند و مطالبی را هم نشر کردند در تجلیل از این روز.

غافل از اینکه این افراد نمی توانند بعد از تاریک شدن هوا در شهر گشت و گذار داشته باشند؛ چون تهدیدات امنیتی در کمین شان است.

بسیاری ها هم با نشر عکس هایی از رهبران حکومت و یا هم مراسم برگزاری استقلال از این روز تجلیل می کنند؛ در حالی که همسایه شان گرسنه است، در خانه خودشان و همسایه شان برق نیست و روزهای گرم و سرد را بدون برق سپری می کنند.

رهبران حکومت هم مراسم تشریفاتی را با شدیدترین تدابیر امنیتی در وزارت دفاع و یا ارگ ریاست جمهوری برگزار می کنند و برای مشکلات مردم تا حال نتوانسته اند چاره ای بسنجند و مردمشان گرسنه هستند و کمترین امکانات را در قرن حاضر ندارند.

استقلال کشور ۱۰۱ سال پیش با رشادت مردم به دست آمد و همان مردم روزهای سختی را سپری کردند؛ اما تصور نمی کردند که یک قرن بعد از آنها، مردم کشورشان تنها نام استقلال را به میراث ببرند.

خودخواهی و قدرت طلبی در کشور به حدی تبلور داشته و دارد که با گذشت بیش از یک قرن از استقلال، همچنان برای تامین برق و دیگر مایحتاج کشور، دست به دامان کشورهای وارد کننده هستیم.

به هر حال نباید رشادت هایی که در راه رسیدن به استقلال انجام شد را فراموش کرد؛ اما اگر در آن زمان یک کشور حضور داشت، حالا با وجود بیش از ۱۵ کشور، گروهی به نام طالبان از ابزار قدرت برای صلح استفاده می کند.

در یکصد و یکمین سال استقلال کشور، گفتگوهای بین الافغانی جدی تر شده؛ اما هر روز مشکلات تازه ای بر سر راه آن ایجاد می شود و با آنکه لویه جرگه تکلیف ۴۰۰ زندانی خطرناک طالبان را مشخص کرد؛ اما استقلالیت در آغاز این گفتگوها وجود ندارد.

سالروز استرداد استقلال کشور مبارک.