گرما، بی برقی و بی کفایتی برشنا

امسال و در اوج گرمی، خبری نشر شد مبنی بر اینکه تاجیکستان میزان عمده ای از برق صادراتی به افغانستان را کاهش داده و همین امر دلیلی شد تا کابل، پایتخت افغانستان در قرن جدید هم «بی برق» باشد.

ریاست برشنا در همان روز (سه روز پیش) اعلام کرد که تاجیکستان بنا بر مشکلات کم آبی، ۳۱۰میگاوات برق صادراتی اش را از مجموع ۳۵۰میگاوات را قطع کرده است.

این اتفاق دقیقا در روزهای گرم تابستان اتفاق می افتد و حکایت از آن دارد که ریاست برشنا تنها به خرید برق از تاجیکستان و دیگر کشورها اقدام کرده و ثابت می سازد که از ناحیه قدرت در قرارداد وارد نشده که به صورت یکطرفه در آن تغییر وارد می شود.

کاهش برق وارداتی تاجیکستان باعث شد تا برق کابل و چند ولایت دیگر به صورت «نوبتی» توزیع شود و پایتخت نشینان در روزهای گرم بدون برق ماندند.

ضعف برشنا در زمینه ایجاد و عملی ساختن قرارداد با کشورهای صادرکننده برق به وضوح دیده می شود؛ چون اقدام تاجیکستان نشان داد که تمام موارد به صورت یکجانبه تهیه شده بود.

با این حال، ناکارایی و ناکامی برشنا زمانی ثابت می شود که اعلام کرد حتی با استفاده از جنراتور و تحمل مصارف بالا، برق کابل را به صورت نورمال توزیع خواهد کرد که این مورد با گذشت سه روز، هیچ عملی نشده و برشنا در حال «فریب» مردم است.

یک روز بعد از قطع شدن برق تاجیکستان، برشنا اعلام کرد که ۲۵۰ میگاوات برق روزانه و ۴۰۰ میگاوات برق شبانه از ازبکستان گرفته و در کنار آن، ۱۲۲ میگاوات برق تولیدی آماده توزیع شده است.

بر اساس اعلام برشنا، کابل برای برق نورمان، به ۷۰۰ میگاوات برق نیاز دارد که تنها حدود ۲۰ درصد آن در داخل تولید شده و ۸۰ درصد دیگر از کشورهای ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، تاجیکستان و ایران تامین می‌شود.

افغانستان سالانه از ۲۸۰ تا ۳۰۰ میلیون دالر برای خرید برق از خارج کشور هزینه می کند.

مردم زمانی به تامین برق در کشور بی باور می شوند که رئیس جمهور غنی بارها تعهد کرده بود که افغانستان را به صادرکننده برق و مرکز مدیریت برق آسیا تبدیل می کند؛ در حالی که این وعده ها به مانند چندین وعده دیگر تنها در ورق باقی ماند و هیچ جنبه عملی نگرفت و در عین حال، «سویچ» برق همچنان در دست دیگران است و به عبارتی می توان گفت، دیگران برای روشنایی و تاریکی مردم افغانستان تصمیم می گیرند.